Âdem ile Havva
Tanım: Âdem yaratılan ilk insandı. Onun için kullanılan İbranice sözcük (adham) Kutsal Kitapta yerinde olarak “adam”, “insan” ve “insanoğlu” diye tercüme edilmiştir. Âdem’in karısı Havva ise ilk kadındı.
Âdem ve Havva simgesel kişiler miydi?
Hepimizin aynı anne babadan geldiğine inanmak mantıksız mı?
“Bilim şimdi, büyük dinlerin çoğunun uzun zamandır öğrettiği şu gerçeği destekliyor: Tüm ırklara mensup insanlar . . . . aynı insandan gelmektedir” (Heredity in Humans, Philadelphia ve New York, 1972, Amram Scheinfeld, s. 238).
“Tüm insanların anne babası olan Âdem ve Havva hakkında Kutsal Kitapta bulunan kayıt bugün bilimin de gösterdiği aynı gerçeği anlatıyor: Dünyadaki tüm insanlar tek bir aileden gelmiştir ve ortak bir kökene sahiptir” (The Races of Mankind, New York, 1978, Ruth Benedict ve Gene Weltfish, s. 3).
Elçi. 17:26: “[Tanrı] bütün yeryüzünde otursunlar diye, insanlığın tüm milletlerini tek bir adamdan yarattı.”
Kutsal Kitap Âdem’i ilk insanların tümünü temsil eden simgesel biri olarak mı gösterir?
Yahd. 14: “Âdem’den itibaren yedinci kuşak olan Hanok’un bildirdiği şu peygamberlik sözü . . . . geçerlidir.” (Hanok ancak gerçek bir insanın soyunda yedinci kuşak olabilirdi.)
Luka 3:23-38: “İsa hizmetine başladığında yaklaşık otuz yaşındaydı. . . . . Davut’un oğluydu, . . . . İbrahim’in . . . . oğluydu, . . . . Âdem’in . . . . oğluydu.” (Davut ve İbrahim tarihte iyi bilinen kişilerdi. O halde Âdem’in de gerçek bir kişi olduğu sonucuna varmak mantıklı değil mi?)
Başl. 5:3: “Yüz otuz yaşındayken Âdem’in kendisi gibi olan, kendisine benzeyen bir oğlu oldu ve adını Şit koydu.” (Şit’in babası simgesel biri değil, 130 yaşında gerçek bir insandı.)
Yılanın Havva’yla konuşması bu kaydın simgesel olduğunu mu gösterir?
Başl. 3:1-4: “Yehova Tanrı’nın yarattığı tüm yaban hayvanları içinde en temkinlisi yılandı. Kadına şöyle dedi: ‘Tanrı gerçekten bahçedeki her ağacın meyvesinden yemeyeceksiniz mi dedi?’ Kadın yılana şu cevabı verdi: ‘. . . . Tanrı, “Ondan yemeyeceksiniz, ona asla dokunmayacaksınız, yoksa ölürsünüz” dedi.’ O zaman yılan, kadına şöyle söyledi: ‘Kesinlikle ölmezsiniz.’”
Yuhn. 8:44: “[İsa, İblis hakkında şöyle dedi:] Hem yalancıdır, hem de yalanın babasıdır.” (Dolayısıyla Aden’de söylenen ilk yalanın kaynağı İblis’ti. O, görünür bir sözcü olarak yılanı kullandı. Başlangıç kaydında ders vermek amacıyla hayali varlıklar kullanılmamıştır. Ayrıca Vahiy 12:9’a bakın.)
Örnek: Kuklacının bir kuklayı konuşuyormuş gibi göstermesi hepimizin bildiği bir şeydir. Yehova’nın Balam’ın eşeğini konuşturduğunu anlatan Sayılar 22:26-31 ayetleri ile karşılaştırın.
“İlk insan Âdem” simgesel bir kişi ise, “son Âdem” İsa Mesih hakkında ne denebilir?
1. Kor. 15:45, 47: “Hatta şöyle yazılmıştır: ‘İlk insan Âdem yaşayan can oldu.’ Son Âdem hayat veren ruh oldu. İlk adam yerden ve topraktandı; ikincisi göktendi.” (Dolayısıyla Âdem’in Tanrı’ya karşı günah işlemiş gerçek bir kişi olduğunu inkâr eden biri, İsa Mesih’in kimliği hakkında da kuşku duyuyor demektir. Bunu inkâr etmek, İsa’nın tüm insanlık için canını verdiğini reddetmek anlamına gelir. Bu da, imanı inkâr etmektir.)
İsa Başlangıç kaydı hakkında ne düşünüyordu?
Mat. 19:4, 5: “İsa şöyle cevap verdi: ‘Onları Yaratanın başlangıçta erkek ve kadın olarak yarattığını okumadınız mı? [Başlangıç 1:27; 2:24’te] O şöyle demişti: “Bu nedenle, insan annesini ve babasını bırakacak, karısına bağlanacak ve ikisi tek beden olacaklar.”’” (İsa Başlangıç kaydının gerçek olduğuna inandığına göre, bizim de inanmamız gerekmez mi?)
Biri Şöyle Derse:
‘Âdem’in günah işlemesini Tanrı istedi, bu Tanrı’nın takdiriydi’
Şöyle diyebilirsiniz: ‘Birçok kişi bunu söylüyor. Ancak benden bir şey yapmamı isteseydiniz bunu yaptığım için beni mahkûm eder miydiniz? . . . O halde Âdem’in günah işlemesini Tanrı istediyse, onu neden bir günahkâr olarak cennetten kovdu? (Başl. 3:17-19, 23, 24).’
Ya da şöyle diyebilirsiniz: ‘Bu gerçekten ilginç bir soru ve cevabı Tanrı’nın nasıl bir kişiliğe sahip olduğuyla bağlantılı. Diyelim ki bir kişiden bir şey yapmasını istediniz; sonra onu yaptığı şey için mahkûm etmek adil ve sevgi dolu bir davranış olur muydu?’ Sonra şunları ekleyebilirsiniz: (1) ‘Yehova Tanrı sevgidir (1. Yuhn. 4:8). Her yolu adalettir (Tekr. 32:4; Mezm. 37:28). Âdem’in günah işlemesi, Tanrı’nın isteği değildi, aksine O Âdem’i bu konuda uyarmıştı (Başl. 2:17).’ (2) ‘Tanrı Âdem’i tıpkı bizim gibi, seçme özgürlüğüyle yarattı. Kusursuzluk, itaatsizliği seçmeye engel değildir. Âdem, ölümle sonuçlanacağına dair uyarılmasına rağmen, Tanrı’ya isyan etmeyi seçti.’ (Ayrıca sayfa 237, 238’e bakın.)
‘Âdem günah işledikten sonra tövbe etti ve bağışlandı, ancak gökten yeryüzüne gönderildi’
Şöyle diyebilirsiniz: ‘Birçok kişi buna inanıyor. Fakat isterseniz önce cennetin nerede olduğuyla ilgili Yaratıcının sözlerine bakalım (Başlangıç 2:7, 8, 14 ayetlerini okuyun). Gördüğümüz gibi Âdem’in yaratıldığı cennet, yeryüzündeydi. Ayrıca Tanrı onu itaatsizliğinin sonucu hakkında uyarmıştı (Başl. 2:16, 17). Âdem uyarıldığı gibi, günah işledikten sonra ölüm cezasını almıştı (Başl. 3:19, 22, 23).’ Sonra şunları ekleyebilirsiniz: ‘Kutsal Kitap ölümün Âdem’in günahının cezası olduğunu açıkça gösterir (Rom. 5:12, 15). Yüzyıllardır insanlar öldüğüne göre Âdem’in günahının bağışlandığını söyleyebilir miyiz?’