Baba ve İhtiyar Olarak Görevlerin Yerine Getirilmesi

“Bir adam kendi ev halkına riyaset etmeyi bilmezse, Tanrı’nın cemaatine nasıl bakacaktır?”—I. TİMOTEOS 3:5.

1, 2. (a) Birinci yüzyılda, bekâr ya da evli ve çocuksuz nazırlar kardeşlerine nasıl hizmet edebiliyorlardı? (b) Akuila ve Priskilla bugün yaşayan birçok evli çift için nasıl bir örnektir?

İSA’NIN ilk takipçilerinin cemaatinde bekâr, ya da evli ve çocuksuz erkekler ve aile babaları nazır olabilirdi. Kuşkusuz, İsa’nın bu takipçilerinden bazıları bekâr kalarak resul Pavlus’un Korintoslulara yazdığı birinci mektubun 7. babında verilen öğüdü tutabilmişti. İsa şunu belirtmişti: “Göklerin melekûtu [krallığı] uğrunda kendilerini hadım edenler de vardır.” (Matta 19:12) Pavlus ve belki bazı yol arkadaşları gibi, bu bekâr erkekler de kardeşlerinin yardımına koşmak amacıyla seyahat etmek üzere serbesttiler.

² Mukaddes Kitap Barnabas, Markos, Silas, Luka, Timoteos ve Titus’un bekâr olup olmadıklarını söylemiyor. Evli idiyseler, aile sorumluluklarının çeşitli görevlerle uzaklara seyahat etmelerini engellemediği bellidir. (Resullerin İşleri 13:2; 15:39-41; II. Korintoslular 8:16, 17; II. Timoteos 4:9-11; Titus 1:5) Onlar da, diyar diyar dolaşırken karılarını yanlarına aldıkları anlaşılan Petrus ve “diğer resuller” gibi eşlerini beraberlerinde götürmüş olabilirler. (I. Korintoslular 9:5) Pavlus’un peşinden Korintos’tan Efesos’a, oradan Roma’ya, sonra tekrar Efesos’a giden Akuila ve Priskilla, evlerini ve işlerini terk edip uzaklara gitmeye istekli evli çiftlere bir örnektir. Mukaddes Kitap çocuklarının olup olmadığını söylemiyor. Kardeşlerine yaptıkları özverili hizmet ‘milletlerin bütün cemaatlerinin’ kendilerine minnettar olmasıyla sonuçlanmıştı. (Romalılar 16:3-5; Resullerin İşleri 18:2, 18; II. Timoteos 4:19) Bugün de kuşkusuz Akuila ve Priskilla gibi başka cemaatlere hizmet edebilen, belki de ihtiyacın daha büyük olduğu yerlere taşınabilen birçok evli çift vardır.

Baba ve İhtiyar

3. Birinci yüzyılda birçok ihtiyarın evli ve çocuklu erkekler olduğu fikrini veren nedir?

³ MS birinci yüzyılda İsa’yı takip eden ihtiyarların çoğunun evli ve çocuklu erkekler olduğu anlaşılıyor. Pavlus ‘nazırlık görevine erişmeye gayret eden’ bir erkekten istenen nitelikleri sayarken, böyle birinin ‘kendi ev halkına mükemmel bir şekilde riyaset eden ve tüm ciddiyetle tabiiyette çocukları olan bir adam’ olması gerektiğini belirtti.—I. Timoteos 3:1, 4.

4. Evli ve çocuklu olan ihtiyarlardan ne talep ediliyordu?

⁴ Gördüğümüz gibi, bir ihtiyarın çocuklu olması gerekmezdi; hatta evli bile olmak zorunda değildi. Fakat evliyse, ihtiyar veya hizmet-yardımcısı olmaya yeterli olabilmesi için, karısına sevgiyle ve uygun tarzda reislik ettiğini, ayrıca çocuklarının uygun şekilde tabi olmalarını sağlayabildiğini göstermek zorundaydı. (I. Korintoslular 11:3; I. Timoteos 3:12, 13) Ev halkını yönetmekte gösterdiği herhangi bir ciddi zayıflık bir biraderi cemaatteki özel imtiyazlar için yetersiz kılacaktı. Neden mi? Pavlus bunu şöyle açıklıyor: “Bir adam kendi ev halkına riyaset etmeyi bilmezse, Tanrı’nın cemaatine nasıl bakacaktır?” (I. Timoteos 3:5) Eğer kendininkiler onun gözetimine tabi olmaya gönüllü değilse, başkalarının tepkisi ne olurdu?

‘İman Eden Çocukları Varsa’

5, 6. (a) Pavlus Titus’a çocuklarla ilgili hangi talepten söz etti? (b) Çocuklu ihtiyarlardan ne beklenir?

⁵ Pavlus, Titus’a Girit’teki cemaatlerde nazırlar tayin etmesini söylerken şu koşulu ileri sürdü: “Eğer biri suçsuz, tek kadın kocası ise, ve iman eden ve edepsizlik ve nizamsızlıkla haklarında şikâyet olunmıyan çocukları varsa, onu tayin et. Çünkü Allah evinin kâhyası sıfatile nazıra suçsuz olmak . . . . gerektir.” ‘İman eden çocuklara’ sahip olma talebi ne anlama gelir?—Titus 1:6-9.

⁶ ‘İman eden çocuklar’ terimi, yaşamlarını Yehova’ya vakfedip vaftiz edilmiş çocuklara ya da vakf ve vaftize doğru ilerleyen çocuklara değinir. Cemaattekiler bir ihtiyarın çocuklarının genelde iyi davranan, itaatli kimseler olmasını beklerler. Bir ihtiyarın, çocuğunda iman geliştirmek üzere elinden geleni yaptığı açıkça belli olmalıdır. Kral Süleyman şunları yazdı: “Çocuğu gideceği yola göre yetiştir, yaşlı olunca da ondan ayrılmaz.” (Süleymanın Meselleri 22:6) Fakat bir genç böyle yetiştirildiği halde Yehova’ya hizmet etmeyi reddederse ya da büyük bir hata işlerse ne olacak?

7. (a) Süleymanın Meselleri 22:6’da katı bir kuralın ifade edilmediği neden bellidir? (b) Bir ihtiyarın çocuğu Yehova’ya hizmet etmeyi seçmezse, ihtiyar neden otomatik olarak imtiyazlarını kaybetmeyecek?

⁷ Yukarda alıntı yapılan meselin değişmez bir kural belirtmediği açıktır. İrade özgürlüğü ilkesini geçersiz kılmaz. (Tesniye 30:15, 16, 19) Bir oğul veya bir kız sorumluluk yüklenebilecek yaşa gelince, vakf ve vaftiz konusunda kişisel olarak karar vermelidir. Eğer ihtiyar ona gerekli ruhi yardımı, rehberliği ve terbiyeyi açıkça verdiği halde, genç yine de Yehova’ya hizmet etmeyi seçmiyorsa, bu, otomatik olarak babayı nazırlık hizmeti açısından yetersiz duruma getirmez. Diğer taraftan, bir ihtiyarın evinde ergin olmayan birkaç çocuğu varsa, onlar ardı ardına ruhen hastalanır ve başları derde girerse, o bu durumda artık ‘kendi ev halkı üzerinde iyi bir şekilde riyaset eden’ biri sayılmayabilir. (I. Timoteos 3:4) Önemli nokta, bir nazırın ‘çocuklarının iman etmesi ve edepsizlik ve nizamsızlıkla haklarında şikâyet olunmaması’ için elinden geleni yaptığının açıkça görülmesi gerektiğidir.a

“İman Etmeyen” Bir Kadınla Evliyse

8. Bir ihtiyar iman etmeyen karısına karşı nasıl davranmalıdır?

⁸ Pavlus eşleri iman etmeyen biraderlerle ilgili şunları yazdı: “Eğer bir kardeşin iman etmiyen karısı varsa, ve kadın kendisile oturmağa razı ise, onu bırakmasın. . . . . Çünkü . . . . iman etmiyen karı, kardeşte takdis olunur; yoksa çocuklarınız o halde murdar olurdu; fakat şimdi mukaddestirler. . . . . Çünkü . . . . ey erkek, karını kurtaracağını ne bilirsin?” (I. Korintoslular 7:12-14, 16) Buradaki “iman etmeyen” sözü, hiçbir dinsel inancı olmayan bir kadına değil, kendini Yehova’ya vakfetmemiş bir kadına değinir. Bu kadın bir Yahudi veya put tanrılara inanan biri olabilirdi. Bugün bir ihtiyar başka bir dinin inançlarına göre hareket eden ya da agnostik, hatta ateist bir kadınla evli olabilir. Eğer karısı kendisiyle oturmaya razıysa, yalnızca farklı inançlarda oldukları için onu bırakmamalıdır. Karısını kurtarma ümidi besleyerek yine de ‘daha zayıf kaba ve hayat inayetinin hemvarislerine hürmet eder gibi, kadına hürmet ederek karısıyla beraber akıl dairesinde oturmalıdır.’—I. Petrus 3:7; Koloseliler 3:19.

9. Yasaların hem kocaya hem de kadına çocuklarını kendi dinsel inançlarına göre eğitme hakkı verdiği ülkelerde bir ihtiyarın nasıl davranması gerekir; bu onun imtiyazlarını nasıl etkiler?

⁹ Bir nazırın çocukları varsa, onları “Yehova’nın terbiyesi ve tembihiyle” yetiştirmek üzere reisliğini koca ve baba olarak yaraşır biçimde yerine getirecektir. (Efesoslular 6:4) Birçok ülkede yasalar evli eşlerin her ikisine de çocuklarına dinsel eğitim verme hakkı tanır. Bu durumda anne çocuklarını dinsel inanç ve alışkanlıklarına göre eğitme hakkını kullanmak isteyebilir; buna onları kendi ibadet yerine götürmek de girer.b Çocuklar sahte dinsel törenlere katılma konusunda kuşkusuz Mukaddes Kitaba göre eğitilmiş vicdanlarıyla uyumlu hareket etmelidirler. Ailenin başı sıfatıyla baba, çocuklarıyla Mukaddes Kitabı inceleme ve mümkün olduğunda onları İbadet Salonuna götürme hakkını kullanacaktır. Çocuklar kendi kararlarını verebilecek yaşa geldiklerinde hangi yoldan gideceklerine kendileri karar verecekler. (Yeşu 24:15) Diğer ihtiyarlar ve cemaat mensupları babanın, çocuklarına hakikat yolunda uygun eğitimi vermek amacıyla yasaların izin verdiği her şeyi yapmakta elinden gelen çabayı harcadığını görüyorlarsa, kendisi nazır olarak yetersiz sayılmayacak.

“Kendi Ev Halkı Üzerinde Mükemmel Şekilde Riyaset Eden”

10. Aile babası bir ihtiyarın başta gelen görevi nedir?

¹⁰ Karısı inancını paylaşsa bile, baba olan bir ihtiyarın zamanını ve dikkatini karısı ve çocuklarıyla cemaat sorumlulukları arasında uygun şekilde paylaştırması kolay bir iş değildir. Kutsal Yazılar, İsa’yı takip eden bir babanın karısına ve çocuklarına bakmakla yükümlü olduğunu apaçık belirtir. Pavlus şunları yazdı: “Eğer biri, kendininkilere, ve bilhassa evi halkına bakmazsa, imanı inkâr etmiştir, ve imansızdan fenadır.” (I. Timoteos 5:8) Pavlus aynı mektupta, evli erkeklerden sadece iyi koca ve baba olduğunu zaten kanıtlamış olanların nazır olarak hizmet etmek üzere tavsiye edilmesini söyledi.—I. Timoteos 3:1-5.

11. (a) Bir ihtiyar hangi bakımlardan ‘kendininkilere bakmalıdır?’ (b) Bu onun cemaat sorumluluklarını yerine getirmesine nasıl yardımcı olabilir?

¹¹ Bir ihtiyar yalnızca maddi yönden değil, ruhi ve duygusal yönden de kendininkilere ‘bakmalıdır.’ Hikmetli Kral Süleyman şunları yazdı: “Dışarıda işine düzen ver, ve onu tarlada kendine hazırla; ondan sonra evini yap.” (Süleymanın Meselleri 24:27) Böylece, bir ihtiyar karısının ve çocuklarının maddi, duygusal ihtiyaçlarını ve dinlenme ihtiyacını karşılamasının yanı sıra onları ruhen pekiştirmelidir de. Bu vakit alır, o vakti cemaat sorunlarına ayıramaz. Fakat bu vakit, ailenin mutluluğu ve ruhi durumu açısından büyük yarar sağlayabilir. Sonunda, ailesi ruhen kuvvetli olursa, ihtiyarın aile sorunlarını halletmek üzere eskisi kadar çok zaman harcaması gerekmeyebilir. Bu durum ona cemaat sorunlarıyla daha çok ilgilenme olanağı verir. İyi bir koca ve iyi bir baba olarak verdiği örnek cemaate ruhen yarar getirir.—I. Petrus 5:1-3.

12. İhtiyar olan babalar aileyle ilgili hangi konuda mükemmel örnek olmalı?

¹² Ev halkına mükemmel şekilde riyaset etmek, aile tetkikine riyaset etmeye vakit ayıracak şekilde program yapmayı da içerir. Kuvvetli aileler kuvvetli cemaatler oluşturduğundan, ihtiyarların bu yönde iyi örnek olması özellikle önemlidir. Bir ihtiyarın programı, karısı ve çocuklarıyla tetkik edemeyecek kadar, diğer hizmet imtiyazlarıyla dolu olmamalıdır. Böyle ise, programını yeniden gözden geçirmesi gerekir. Diğer meselelere ayırdığı vakti azaltıp yeni bir program yapması, hatta zaman zaman bazı imtiyazları kabul etmemesi gerekebilir.

Dengeli Gözetim

13, 14. “Sadık ve basiretli köle” aile babası olan ihtiyarlara hangi öğüdü verdi?

¹³ Aile ve cemaat sorumluluklarının dengelenmesi konusunda öğüt ilk kez verilmiyor. ‘Sadık ve basiretli köle’ yıllardır ihtiyarlara bu yönde öğütler veriyor. (Matta 24:45) Otuz yedi yıldan fazla bir süre önce, 15 Eylül 1959 tarihli The Watchtower’ın 553, 554 sayfalarında şu öğüt verildi: “Aslında bu, vaktimizi alan tüm istemler arasında bir denge sağlama meselesi değil midir? Bu dengelemede ailenizin çıkarlarına gereken ağırlığı verin. Bir kişinin tüm vaktini, cemaatle ilgili uğraşlara ve kardeşler ile komşularının kurtuluş kazanmalarına yardım etmek üzere harcaması ve kendi ev halkının kurtuluşuyla ilgilenmemesi Tanrı’nın bir babadan istediği şey değildir. Bir babanın en önde gelen sorumluluğu karısı ve çocuklarıyla ilgilenmesidir.”

¹⁴ Dinsel Seri’nin 76. Kitabının 22. sayfasında şu öğüt verildi: “Ailece tarla hizmetine çıkmak sizi birbirinize daha da yaklaştıracaktır. Bununla birlikte, çocukların kişisel gereksinimleri onlara özel bir vakit ve enerji vermeni gerektirir. Bu nedenle, vaktinin ne kadarını cemaatle ilgili görevlere ve ne kadarını ‘kendininkilerin’ ruhi, duygusal ve maddi gereksinimlerini karşılamak üzere harcayacaksın? Bu konuda dengeli olman gerekir. [İsa’nın bir takipçisi] ‘önce, [kendi] ev halkına Tanrısal bağlılık göstermeyi öğrenmeli.’ (1 Timoteos 5:4, 8)”

15. Karısı ve çocukları olan bir ihtiyarın neden hikmetli ve ayırt edici olması gerekir?

¹⁵ Kutsal Yazılarda bir mesel şunu der: “Hikmetle ev yapılır; ve anlayışla (ayırt etme yeteneğiyle) pekiştirilir.” (Süleymanın Meselleri 24:3) Evet, bir ihtiyarın bir yandan teokratik görevlerini yerine getirirken, diğer yandan da ev halkını pekiştirebilmesi için hiç kuşkusuz hikmete ve ayırt etme yeteneğine ihtiyacı vardır. Kutsal Yazılara göre birden fazla alanda gözetimde bulunmalıdır. Ailesi ve cemaat sorumlulukları söz konusudur. Bunlar arasında dengeyi sağlayabilmek için ayırt edici olması gerekir. (Filipililer 1:9, 10) Öncelik vereceği şeyleri sıraya koyabilmesi için hikmete ihtiyacı vardır. (Süleymanın Meselleri 2:10, 11) Cemaatteki imtiyazlarıyla ilgilenme konusunda sorumluluk duygusu ne kadar güçlü olursa olsun, bir koca ve baba olarak Tanrı’nın kendisine verdiği başlıca sorumluluğun ailesinin bakımı ve kurtuluşu olduğunun bilincinde olmalıdır.

İyi İhtiyar ve İyi Baba

16. Bir ihtiyar aynı zamanda babaysa hangi avantaja sahiptir?

¹⁶ Örnek çocukları olan bir ihtiyar gerçek bir servet olabilir. Eğer ailesine iyi bakmayı öğrenmişse, cemaatteki diğer ailelere de yardım edebilecek bir konumda olur. Onların sorunlarını daha iyi anlar ve kendi deneyimini yansıtan öğütler verebilir. Dünya çapında binlerce ihtiyarın koca, baba ve nazır olarak mükemmel bir iş yapması büyük bir mutluluktur.

17. (a) Hem baba hem de ihtiyar olan bir erkek neyi asla unutmamalıdır? (b) Cemaatin diğer mensupları ona nasıl duygudaşlık göstermelidir?

¹⁷ Aile babası olan bir erkeğin ihtiyar olabilmesi için, bir yandan karısına ve çocuklarına bakarken diğer yandan da cemaattekilere zamanını ve dikkatini ayırabilecek şekilde işlerini organize edebilen olgun bir birader olması gerekir. Çobanlık işinin evde başladığını asla unutmamalıdır. Karısı ve çocukları olan ihtiyarların hem aile hem de cemaat görevleriyle ilgili sorumlulukları olduğunu bilen cemaat mensupları onlardan zamanlarını alan gereksiz istemlerde bulunmamaya çalışacaklardır. Örneğin, bir ihtiyarın çocukları ertesi sabah okula gitmek zorundaysa, o akşam yapılan ibadetlerden sonra her zaman bir süre salonda kalamayabilir. Cemaatin diğer mensupları bunu anlamalı ve duygudaşlık göstermelidirler.—Filipililer 4:5.

İhtiyarlarımız Bizim İçin Değerli Olmalı

18, 19. (a) Birinci Korintosluların 7. babından yaptığımız inceleme neyin farkına varmamızı sağlar? (b) Böyle biraderlere ne gözle bakmalıyız?

¹⁸ Pavlus’un Korintoslulara birinci mektubun 7. babından yaptığımız inceleme, birçok bekâr biraderin Pavlus’un öğüdünü tutup özgürlüğünü Gökteki Krallığın çıkarlarına hizmet etmek üzere kullandığını görmemizi sağladı. Ayrıca, evli ve çocuksuz binlerce birader de, bir yandan karısına gereken dikkati gösterirken diğer yandan da eşinin övgüye değer işbirliği sayesinde bölge ve çevrelerde, cemaatlerde ve bürolarda nazır olarak hizmet etmektedir. Son olarak, Yehova’nın kavminin yaklaşık 80.000 cemaatinde, sadece çocuklarına ve karısına sevgiyle bakmakla kalmayan, fakat özen gösteren bir çoban olarak kardeşlerine hizmet etmeye de zaman ayıran birçok baba vardır.—Resullerin İşleri 20:28.

¹⁹ Resul Pavlus şunları yazdı: “İyi reislik eden ihtiyarlar, bilhassa kelâma ve talime emek verenler, iki kat hürmete lâyık sayılsınlar.” (I. Timoteos 5:17) Evet, evlerinde ve cemaatte iyi riyaset eden ihtiyarlar sevgimize ve saygımıza layıktırlar. Gerçekten de ‘bu gibilere itibar etmeliyiz.’—Filipililer 2:29.

[Dipnotlar]

Tekrarlama Yoluyla

◻ MS birinci yüzyılda birçok ihtiyarın aile babası olduğunu nasıl biliyoruz?

◻ Evli ve çocuklu olan ihtiyarlardan ne talep edilir ve neden?

◻ “İman eden çocuklar” ifadesiyle ne kastediliyor, fakat bir ihtiyarın çocuğu Yehova’ya hizmet etmeyi seçmezse ne olacak?

◻ Bir ihtiyar hangi bakımlardan ‘kendininkilere bakmalıdır?’

[Sayfa 23’teki resim]

Kuvvetli aileler kuvvetli cemaatler oluşturur