Eylül

Tanrı, İsa’ya tüm insanların sorunlarını çözmek için güç verdi. İsa’nın yaptığı mucizeler, kendi başımıza asla çözemeyeceğimiz sorunları onun çözebileceğini açıkça ortaya koydu. Mesela onun, sorunlarımızın asıl kaynağı olan günahı ortadan kaldırma gücü var. Bu sayede günahın etkileri olan hastalık ve ölümden de kurtulacağız (Mat. 9:1-6; Rom. 5:12, 18, 19). İsa’nın mucizeleri onun ‘her türlü hastalığı’ iyileştirebileceğini ve hatta ölüleri diriltebileceğini de gösterdi (Mat. 4:23; Yuhn. 11:43, 44). Ayrıca İsa’nın şiddetli fırtınaları kontrol etme ve kötü ruhi varlıkları yenme gücü de var (Mar. 4:37-39; Luka 8:2). Yehova’nın, Oğluna böyle büyük bir güç verdiğini bilmek gerçekten de bizi çok rahatlatıyor. Tanrı’nın Krallığının yönetimi altında birçok nimet tadacağımızdan emin olabiliriz. İsa’nın yeryüzündeyken yaptığı mucizeler, onun gelecekte Tanrı’nın Krallığının kralı olduğunda çok daha geniş çapta yapacaklarının bir göstergesiydi. w23.04 3 p. 5-7

Büyük bir cemaatteyseniz ve idarecinin size istediğiniz kadar söz hakkı vermediğini düşünüyorsanız içinizden “cevap vermeyeceğim” diye geçirmiş olabilirsiniz. Ama el kaldırmaktan vazgeçmeyin. Her ibadet için birkaç cevap hazırlayın. Böylece incelemenin başında söz hakkı alamadıysanız bile daha sonra cevap verme fırsatınız olabilir. Gözcü Kulesi makalesine hazırlanırken her bir paragrafın temayla bağlantısı üzerinde düşünün. Böylece inceleme sırasında güzel cevaplar verebilirsiniz. Ayrıca derin hakikatlerin ele alındığı zor paragraflarda cevap vermek için hazırlık yapabilirsiniz. Çünkü o kısımlarda daha az kardeş el kaldırabilir. Peki, üst üste birkaç ibadet söz hakkı alamazsanız ne yapabilirsiniz? İbadetten önce idareciye hangi soruya cevap vermek istediğinizi söyleyebilirsiniz. w23.04 21-22 p. 9-10

Yusuf neden iyi bir kocaydı? Çünkü o Yehova’nın emirlerine seve seve uydu. En az üç olayda ailesiyle ilgili Yehova’dan talimatlar aldı. O her seferinde Yehova’ya itaat etti, büyük değişiklikler yapmasını gerektiren durumlarda bile (Mat. 1:20; 2:13-15, 19-21). Yusuf Tanrı’nın talimatlarına uyarak Meryem’i korudu, ona destek oldu ve onun ihtiyaçlarını karşıladı. Bunu görmek kim bilir Meryem’in Yusuf’a duyduğu sevgiyi ve saygıyı ne kadar artırdı. Kocalar, ailenizle ilgilenirken Kutsal Kitaba başvurarak Yusuf’u örnek alabilirsiniz. Değişiklikler yapmanızı gerektirse de Kutsal Kitaptaki öğütleri uygulayın. Bu sayede eşinize sevginizi gösterirsiniz ve evliliğiniz güçlenir. Vanuatu’da yaşayan ve 20 yıldır evli olan bir hemşire şöyle diyor: “Eşim her zaman Yehova’ya danışır ve O’nun talimatlarını uygular. Bunu görmek ona olan saygımı artırıyor. Kendimi emin ellerde hissediyorum ve onun kararlarına daha çok güveniyorum.” w23.05 21 p. 5

Babil’den ayrılıp İsrail’e dönecek Yahudilerin değişiklikler yapmaları gerekecekti. Çünkü onlar Tanrı için “kutsal bir halk” olacaktı (Tekr. 7:6). Birçok Yahudi Babil’de doğmuştu. Bu yüzden Babil’deki düşünce tarzından etkilenmişlerdi. Yıllar sonra Vali Nehemya, İsrail’de doğmuş çocukların İbranice bilmediğini öğrendiğinde çok şaşırdı (Tekr. 6:6, 7; Neh. 13:23, 24). Tanrı’nın Sözünün yazıldığı İbraniceyi bilmeyen gençler, nasıl Yehova’yı tanıyıp sevecek ve O’na ibadet edecekti? (Ezra 10:3, 44). Açıkça görülüyor ki geri dönen İsraillilerin bile çok ciddi değişiklikler yapması gerekiyordu (Neh. 8:8, 9). Artık pak tapınmanın kurulduğu İsrail’de yaşadıkları için bu değişiklikleri yapmak daha kolay olacaktı. w23.05 15 p. 6-7

Ne yazık ki ne kadar istesek ve çabalasak da bazen önümüze engeller çıkabilir. “Beklenmedik olaylar” yüzünden vaktimiz kalmayabilir (Vaiz 9:11). Yaşadığımız zorluklar cesaretimizi kırabilir ve gücümüzü tüketebilir (Özd. 24:10). Kusurlu olduğumuz için biz kendi yolumuza taş koyabiliriz (Rom. 7:23). Ya da bazen sadece yorgun hissedebiliriz (Mat. 26:43). Engellerin üstesinden gelebilmemize ne yardım eder? Engeller başarısız olduğunuz anlamına gelmez. Kutsal Kitap, insanların her zaman problemler yaşayabileceğini söyler. Fakat tüm bu engellerin üstesinden gelebilir ve tekrar ayağa kalkabiliriz. Engellere rağmen yolumuza devam ederek Yehova’yı memnun etmeyi ne kadar istediğimizi gösteririz. Hedefimize ulaşmak için var güçle çabaladığımızda Yehova çok mutlu olur. w23.05 30 p. 14-15

Bir genç öncülük yaparak farklı karakterdeki insanlarla iletişim kurmayı öğrenir. Ayrıca bütçesini aşmadan parasını doğru şekilde harcamayı da öğrenir (Filip. 4:11-13). Öncü yardımcılığı yapmak tamgün hizmet için güzel bir adımdır. Bu sayede bir kişi, daimi öncü olmak için hazır hale geliyor. Daimi öncülük de tamgün hizmetin farklı alanlarına açılan bir kapı gibidir. Örneğin inşa işi çalışanı olmak ya da Beytel’de hizmet etmek gibi. Tüm biraderler cemaatlerindeki kardeşlerine hizmet etmek için ihtiyar olmayı hedef edinebilir. Bunun için bazı talepleri karşılamaları gerekir. Kutsal Kitap, bu hedefe sahip birinin ‘iyi bir iş arzuladığını’ söyler (1. Tim. 3:1). İlk olarak bir kişi hizmet görevlisi olmak için yeterli hale gelmelidir. Hizmet görevlileri ihtiyarlara çeşitli yollarla yardım eder. Hem ihtiyarlar hem de hizmet görevlileri kardeşlerine alçakgönüllü bir şekilde hizmet eder ve gayretle iyi haberi duyururlar. w23.12 28 p. 14-16

Kral Yoşiya 15-16 yaşlarındayken Yehova’yla dost olmak istedi. Hedefi Yehova’yı yakından tanımak ve O’nun isteğini yapmaktı. Ancak bu genç kralın hayatı hiç de kolay değildi. Putperestliğin çok yaygın olduğu bir dönemde pak tapınmadan yana tavır almalıydı. O bunu yaptı. 20 yaşına gelmeden ülkedeki sahte tapınmayı ortadan kaldırmak için kolları sıvadı (2. Tar. 34:1). Çok genç olsan bile sen de Yoşiya’yı örnek alabilirsin. Yehova’yı yakından tanıyabilir ve O’nun harika nitelikleri hakkında daha fazla bilgi alabilirsin. Bunun sonucunda hayatını O’na adamak isteyeceksin. Peki bu karar hayatını nasıl etkileyecek? 14 yaşında vaftiz edilen Luke şöyle diyor: “Bundan sonra Yehova’ya hizmet etmek hayatımdaki en önemli şey. O’nu mutlu etmek için elimden geleni yapacağım” (Mar. 12:30). Sen de aynı şeyi istiyorsan bil ki seni bekleyen harika bir gelecek var. w23.09 11 p. 12-13

Elçi Pavlus 1. Selanikliler mektubunu yazdığı sırada oradaki cemaat kurulalı daha bir yıl olmamıştı. Belki de oradaki ihtiyarlar çok tecrübeli değildi ve bazı hatalar yaptılar. Ama yine de saygı görmeyi hak ediyorlardı. Büyük sıkıntı yaklaşırken ihtiyarların rehberliğine daha çok ihtiyaç duyabiliriz. Belki dünya merkez bürosuyla ve Büroyla iletişimimiz kesilecek. Bu yüzden şimdiden ihtiyarlara sevgi ve saygı göstermemiz çok önemlidir. Ne olursa olsun aklı başında davranalım ve onların kusurlarına odaklanmayalım. Çünkü onlara İsa aracılığıyla Yehova rehberlik ediyor. Bir miğferin askerin başını koruması gibi ümidimiz de bizim zihnimizi korur. Bu dünyanın sunduğu her şeyin boş olduğunun farkındayız (Filip. 3:8). Ümit, sakin ve dengeli olmamıza da yardım eder. w23.06 11-12 p. 11-12

‘Aptal kadının’ davetini duyanların önünde iki seçenek var: Ya bunu kabul edecek ya da reddedecekler. Cinsel ahlaksızlıktan kaçınmak için çok önemli nedenlerimiz var. “Aptal kadın” ayetlerde şöyle diyordu: “Çalınmış su tatlıdır” (Özd. 9:17). Bu sözlerle ne kastediyordu? Kutsal Kitap evli çiftler arasındaki cinsel ilişkiyi ferahlatıcı suya benzetir (Özd. 5:15-18). Yasal olarak evli olan karı kocalar için bu bir zevk kaynağıdır. Fakat ‘çalınmış sular’ çok farklıdır. Bu ifadeyle yasak ilişkiler kastediliyor olabilir. Nasıl bir hırsız gizli saklı bir şeyler çalarsa, genelde bu ilişkiler de gizli saklı yaşanır. Bu tür ilişki yaşayanlar, bunun hiç ortaya çıkmayacağını düşünür ve “çalınmış su” onlara bu yüzden tatlı gelir. Fakat bu büyük bir yanılgıdır, çünkü Yehova her şeyi görür. Sonuç olarak Yehova’yla ilişkimizi kaybederiz ve bundan daha acı bir şey olamaz (1. Kor. 6:9, 10). w23.06 22 p. 7-9

Diyelim ki, vaftizinizden bir süre sonra dualarınızın tekdüze hale geldiğini veya hizmetinizin monotonlaştığını fark ediyorsunuz. Yehova’nın, ruhunu sizden çektiğini düşünmeyin. Kusurlu olduğumuzdan duygularımız zaman zaman değişebilir. Gayretiniz azaldığında Elçi Pavlus’u düşünün. O İsa’yı örnek almak için elinden geleni yapıyordu. Ama bazen o da motivasyonunu kaybediyordu. Pavlus nasıl hissederse hissetsin, hizmetini yerine getirmeye kararlıydı. Benzer şekilde siz de duygularınızın sizi kontrol etmesine izin vermeyin. Nasıl hissederseniz hissedin, doğru olanı yapmaya kararlı olun. Davranışlarınız zamanla duygularınızı değiştirebilir (1. Kor. 9:16). w24.03 11-12 p. 12-13

Kardeşlerle arkadaş olarak onlara sevgimizi gösterebiliriz (2. Kor. 6:11-13). Hepimiz, cemaatlerimizde çeşitli kültürlerden kardeşlerle bir aradayız ve herkesin kişiliği birbirinden farklı. Onların iyi niteliklerine odaklanarak hepsine sevgimizi güçlendirebiliriz. Evet, kardeşlerimizi Yehova’nın gördüğü gibi görmeyi öğrendiğimizde onları sevdiğimizi de göstermiş oluruz. Büyük sıkıntı sırasında sevgi göstermek yaşamsal olacak. Peki o dönemde biz nasıl korunacağız? Yehova’nın Babil’deki halkına bildirdiği sözleri düşünelim. Şehir saldırıya uğradığında hayatta kalmaları için onlara şu talimatı vermişti: “Kalk ey halkım, iç odalarına gir, ardından kapıları kapat. Gazap geçene kadar biraz gizlen” (İşa. 26:20). Bu sözler, büyük sıkıntı sırasında bizim için de geçerli olabilir. w23.07 6-7 p. 14-16

Makul biri olarak nam yapın. Kendinize şunları sorun: “İnsanlar beni nasıl tanıyor? Makul, yumuşak ve uyumlu mu? Yoksa sert, dediğim dedik ve inatçı mı? Onları dinliyor ve mümkünse dediklerini yapıyor muyum?” Makul davrandığımız her seferinde Yehova’ya ve İsa’ya biraz daha benziyoruz. Makul biriysek koşullarımız değiştiğinde esnek oluruz. Bu değişiklikler, beklenmedik zorluklar doğurabilir. Aniden sağlığımız bozulabilir ya da yaşadığımız ülkede ekonomik ve siyasi durum değişebilir. Bu da hayatımızı tepetaklak edebilir (Vaiz 9:11). Ya da teşkilattan aldığımız görevde bir değişiklik olabilir ve buna uyum sağlamak bize zor gelebilir. Şu dört adımı atmak yeni koşullara uyum sağlamanıza yardım edebilir: (1) durumu kabullenin, (2) geleceği düşünün, (3) olumlu şeylere odaklanın ve (4) başkaları için bir şeyler yapın. w23.07 21-22 p. 7-8

Daniel peygamber henüz çok gençken Babilliler tarafından esir alındı ve memleketinden çok uzaklara götürüldü. Anlaşılan Daniel, Babilli görevlilerin dikkatini çekmişti. Onlar ‘görünüşe bakıyorlardı’ (1. Sam. 16:7). Daniel “hiçbir kusuru olmayan”, görünüşü güzel biriydi. Üstelik önemli bir aileden geliyordu. Bu nedenle Babilliler onu sarayda hizmet etmesi için eğittiler (Dan. 1:3, 4, 6). Yehova Daniel’in kişiliğini seviyordu. Genç Daniel, Yehova’nın istediği gibi biri olmayı seçmişti. Yehova bir keresinde Kendisine uzun yıllar sadakatle hizmet etmiş olan Nuh ve Eyüp’ten bahsederken, Daniel’i de onlarla birlikte saymıştı (Başl. 5:32; 6:9, 10; Eyüp 42:16, 17; Hez. 14:14). Oysa Daniel o sırada aşağı yukarı 20 yaşındaydı. Daniel heyecan verici olaylarla dolu uzun bir yaşam sürdü ve Yehova onu hep sevdi (Dan. 10:11, 19). w23.08 2 p. 1-2

Bir ev almaya karar verdiğinizde satın alacağınız evi tüm ayrıntılarıyla incelersiniz. Benzer bir şeyi Kutsal Kitabı okurken ve incelerken de yapabiliriz. Hızlıca okuyup geçersek sadece temel gerçekleri, yani “Tanrı’nın kutsal bildirilerindeki temel ilkeleri” öğreniriz (İbr. 5:12). Bunun yerine, satın almak istediğimiz evin içine girip baktığımız gibi, Kutsal Kitabın da içine girmeliyiz. Detayları görmeye çalışmalıyız. Kutsal Kitabı incelemenin harika bir yolu, bu kitaptaki bilgilerin birbiriyle nasıl bağlantılı olduğunu görmeye çalışmaktır. Hangi hakikatlere inandığımızın yanı sıra bunlara neden inandığımızı da anlamaya çalışmalıyız. Tanrı’nın Sözünü tam olarak anlayabilmek için derin hakikatleri öğrenmeliyiz. Pavlus kardeşlerini Tanrı’nın Sözünü titizlikle araştırmaya teşvik etti. Böylece onlar hakikatin ‘genişliğini, uzunluğunu, yüksekliğini ve derinliğini tam anlamıyla kavrayabileceklerdi.’ Bunun sonucunda imanları “pekişmiş ve kökleşmiş” olacaktı (Efes. 3:14-19). Biz de aynısını yapmalıyız. w23.10 18 p. 1-3

Kutsal Kitapta sabırlarıyla göze çarpan birçok kişi var. Bir inceleme projesi yapıp onlarla ilgili araştırma yapmaya ne dersiniz? Örneğin Davut çok genç yaşta İsrail kralı olarak meshedildi. Fakat tahta oturana kadar yıllarca beklemesi gerekti. Şimeon ve Anna ise vaat edilen Mesih’i beklerken Yehova’ya sadakatle hizmet etmeye devam etti (Luka 2:25, 36-38). Böyle kayıtları incelerken kendinize şunları sorabilirsiniz: “Bu kişinin sabretmesine ne yardım etmiş olabilir? Sabır göstermekten nasıl yarar gördü? Onu nasıl örnek alabilirim?” Ayrıca sabırsız kişilerle ilgili kayıtlardan da yarar görebilirsiniz (1. Sam. 13:8-14). Kendinize şunları sorabilirsiniz: “Onlar neden sabırsız davranmış olabilir? Bunun ne gibi sonuçlarıyla karşılaştılar?” w23.08 25 p. 15

Elçi Petrus vefalıydı. Hiçbir şeyin onu İsa’yı takip etmekten alıkoymasına izin vermedi. Onun, vefasını gösterdiği bir olaya bakalım. Bir keresinde İsa öğrencilerinin tam olarak anlayamadığı bir şey söyledi (Yuhn. 6:68, 69). Birçok öğrencisi bir açıklama beklemeden İsa’yı takip etmeyi bıraktı. Fakat Petrus bunu yapmadı. Çünkü o ‘sonsuz yaşamın sözlerinin’ sadece İsa’da olduğunu biliyordu. İsa Petrus’un ve diğer elçilerin onu terk edeceğini biliyordu. Yine de o Petrus’un toparlanacağına ve sadık kalacağına emindi. Bunu Petrus’a da söyledi (Luka 22:31, 32). İsa ‘ruhun istekli, ancak bedenin zayıf’ olduğunun farkındaydı (Mar. 14:38). Bu yüzden Petrus onu tanıdığını inkâr ettikten sonra bile İsa bu elçisini bırakmadı. Diriltildikten sonra anlaşılan Petrus yalnızken ona göründü (Mar. 16:7; Luka 24:34; 1. Kor. 15:5). O sırada Petrus kim bilir ne kadar büyük bir pişmanlık duyuyordu. Ama İsa’nın söyledikleri onu çok güçlendirmiş olmalı. w23.09 22 p. 9-10

Tanrı, O’na iman eden kişilerin günahlarını bağışlar ve bir daha bu suçları anmaz (Mezm. 32:1, 2). Bu kişilerin imanlarını göz önünde bulundurarak onları lekesiz ve doğru biri olarak görür. Tanrı İbrahim’i, Davut’u ve diğer sadık hizmetçilerini doğru olarak saysa da onlar günah işleyen kusurlu insanlardı. Ama imansız kişilerle karşılaştırıldıklarında Tanrı’nın gözünde lekesizdiler çünkü iman ediyorlardı (Efes. 2:12). Elçi Pavlus’un açıkça dile getirdiği gibi Tanrı’yla kişisel bir ilişki geliştirmek için iman şarttır. İbrahim ve Davut bu sayede Tanrı’nın dostu olabilmişti. Biz de aynısını yapabiliriz. w23.12 3 p. 6-7

Bugün biz de Hıristiyanlar olarak Yehova’ya kurban sunabiliriz. Zamanımızı, enerjimizi, olanaklarımızı kullanarak Krallıkla ilgili faaliyeti destekliyoruz. Yehova’ya elimizdekinin en iyisini vererek O’na ibadet etme ayrıcalığımıza değer verdiğimizi gösteririz. Elçi Pavlus tapınmamızın çeşitli yönlerine değindi (İbr. 10:22-25). Şunları ihmal etmememizi söyledi: dua etmek, ümidimizi duyurmak, ibadetlere katılmak ve “günün yaklaştığını gördükçe” birbirimizi daha da çok teşvik etmek. Vahiy kitabının sonlarına doğru Yehova’nın meleği Yuhanna’ya iki kez “Tanrı’ya tapın” dedi (Vah. 19:10; 22:9). Bunu tekrar ederek, Tanrı’ya tapınmanın ne kadar önemli olduğunu gösterdi. Öyleyse Yehova’nın büyük ruhi mabediyle ilgili derin hakikati unutmayalım ve yüce Tanrımız Yehova’ya tapınmanın ne kadar büyük bir ayrıcalık olduğunu aklımızdan hiç çıkarmayalım. w23.10 29 p. 17-18

Hepimiz ‘birbirimizi sevmeye devam etmek’ istiyoruz. Ama İsa bizi çok önemli bir konuda uyardı. “Çoğu insanın sevgisi soğuyacak” dedi (Mat. 24:12). O bunu söylerken öğrencilerinin çoğunun sevgisinin soğuyacağından bahsetmiyordu. Yine de bu sevgisiz dünyadan etkilenmemek için hepimiz dikkatli olmalıyız. Bunu aklımızda tutarak şu soruyu ele alalım: Kardeşlerimize duyduğumuz sevginin güçlü olup olmadığını nasıl anlayabiliriz? Sevgimizin güçlü olup olmadığını anlamanın bir yolu olaylar karşısında nasıl tepki verdiğimize bakmaktır (2. Kor. 8:8). Petrus şöyle dedi: “Her şeyden önce, birbirinize sevginiz güçlü olsun, çünkü sevgi birçok günahı örter” (1. Pet. 4:8). Başkalarının zayıflıkları ve kusurları sevgimizin güçlü olup olmadığını anlamamıza yardım eder. w23.11 10 p. 12-13

Eğer cemaatte bazılarını sevip, bazılarını sevmiyorsak İsa’nın emrine itaat etmemiş oluruz. Tabii ki kendimizi daha yakın hissettiğimiz kişiler olabilir. İsa’nın da olmuştu (Yuhn. 13:23; 20:2). Ama elçi Petrus tüm kardeşleri sevmek için çaba göstermemiz gerektiğini söyledi. Çünkü hepimiz aynı ailenin fertleriyiz (1. Pet. 2:17). Petrus kardeşlerimize “yürekten gelen güçlü bir sevgi” duymamızı söyledi (1. Pet. 1:22). Buradaki “güçlü” ifadesi sevgimizi esnetme fikri taşır. Yani zor olduğunda bile sınırlarımızı zorlayıp sevgi göstermeliyiz. Diyelim ki bir kardeş sizi kırdı. Belki ona sevgi göstermek yerine aynı şekilde karşılık verme isteği duyabilirsiniz. Ama böyle bir davranış Yehova’yı memnun etmez. Petrus da İsa’dan öç almanın yanlış olduğunu öğrenmişti (Yuhn. 18:10, 11). O daha sonra şu sözleri kaleme aldı: “Kötülüğe kötülükle, hakarete hakaretle değil, iyi sözlerle karşılık verin” (1. Pet. 3:9). Evet, eğer güçlü bir sevgimiz varsa nazik ve düşünceli olabiliriz. w23.09 28-29 p. 9-11

Bir çocuğun hızlıca büyüyüp bir yetişkin olduğunu görmek çok etkileyicidir. Çocuklar yıllar geçtikçe doğal olarak büyürler. Ama birinin olgun bir Hıristiyan olmak için özel bir çaba sarf etmesi gerekir (1. Kor. 13:11; İbr. 6:1). Bunun için Yehova’yla güçlü bir ilişkiye sahip olmalı. Ayrıca O’nu memnun eden nitelikler geliştirmeli, bazı yararlı beceriler edinmeli ve gelecekte sahip olabileceği sorumluluklara hazırlanmalıdır. Bunun için kutsal ruha ihtiyacı vardır (Özd. 1:5). Yehova insanları erkek ve kadın olarak yarattı (Başl. 1:27). Erkekler ve kadınlar fiziksel olarak birbirlerinden farklı oldukları gibi başka açılardan da farklıdırlar. Örneğin Yehova erkeğe ve kadına farklı görevler verdi. Onlar bu sorumluluklarını yerine getirebilmek için bazı niteliklere ve becerilere sahip olmalıdır (Başl. 2:18). w23.12 18 p. 1-2

İsa başkalarının Tanrı’nın özel ismini kullanmasını istiyor muydu? Elbette. O zamanlar bazı din adamları Tanrı’nın isminin çok kutsal olduğunu ve ağza alınmaması gerektiğini düşünüyordu. Fakat İsa, Kutsal Yazılara dayanmayan bu tür adetlerin etkisinde kalmadı ve Babasının ismini yüceltmeye devam etti. İsa’nın Gerasalıların memleketinde iyileştirdiği cinli adamı düşünelim. Bu mucizenin ardından oradaki insanlar çok korkmuştu ve İsa’dan gitmesini istemişti (Mar. 5:16, 17). İsa bu yüzden orada kalamadı. Ama Yehova’nın isminin o memlekette duyurulmasını istiyordu. Bu yüzden iyileştirdiği adamı görevlendirdi. Bu mucizeyi yapanın kendisi değil, Yehova olduğunu söylemesini istedi (Mar. 5:19). İsa bizim de Babasının ismini tüm dünyada duyurmamızı istiyor (Mat. 24:14; 28:20). Bu işi yaparsak kralımız İsa’yı mutlu ederiz. w24.02 10 p. 10

Bu zorlu son günlerde Yehova’nın teşkilatının bir parçası olmak büyük bir ayrıcalık. Dünya koşulları gittikçe kötüleşiyor, fakat Yehova bize destek olacak kardeşler verdi (Mezm. 133:1). O ailemizin mutlu olmasına da yardım ediyor (Efes. 5:33–6:1). Ayrıca verdiği hikmet sayesinde iç huzuruna sahibiz. Fakat Yehova’ya sadakatle hizmet etmek için çok çaba göstermemiz gerekiyor. Neden? Çünkü bazen kardeşlerin söyledikleri ya da yaptıkları şeyler yüzünden onlara gücenebiliriz. Ya da yaptığımız hatalar yüzünden cesaretsizliğe kapılabiliriz. Özellikle de aynı hatayı tekrar tekrar yapıyorsak. Şu durumlarda Yehova’ya hizmet etmeyi yılmadan sürdürmeliyiz: (1) Bir kardeşimiz bizi kırdığında, (2) eşimiz bizi hayal kırıklığına uğrattığında ve (3) hatalarımız yüzünden cesaretsizliğe kapıldığımızda. w24.03 14 p. 1-2

Etrafınızda Yehova’ya daha çok hizmet etme hedefi koymuş ve buna erişmiş kardeşler olabilir. Örneğin Krallık Müjdecileri Kursuna katılmış veya ihtiyacın daha büyük olduğu bir yere taşınmış olabilirler. Koşullarınız izin veriyorsa siz de böyle bir hedef edinebilirsiniz. Yehova’nın toplumundaki kişiler hizmetlerini artırmayı çok ister (Elçi. 16:9). Fakat koşullarınız izin vermiyorsa kendinizi bunu yapabilenlerle karşılaştırmayın. Hayat koşusunda önemli olan yola devam etmektir (Mat. 10:22). Yetenekleriniz ve koşullarınız ölçüsünde elinizden geleni yaptığınızda Yehova çok mutlu olur. O’nun, hizmetinize değer verdiğini unutmayın. Elinizden geleni yapmaya devam ederek vaftiz olduktan sonra da İsa’yı izleyebilirsiniz (Mezm. 26:1). w24.03 10 p. 11

Gökteki Babamız tövbe edersek bizi bağışlayacağına söz veriyor (Mezm. 86:5). Geçmişte yaptığımız hatalardan gerçekten pişmansak, O’nun bizi bağışladığından kesinlikle emin olabiliriz. Yehova’nın makul olduğunu kendimize hatırlatabiliriz. O asla bizden yapabileceklerimizden fazlasını beklemez. O’nun için elimizden geleni yaptığımızda mutlu olur. Ayrıca Yehova’ya var güçle hizmet etmiş kişileri de düşünebiliriz. Bu kişilerden biri elçi Pavlus’tu. O yıllarca gayretle hizmet etti. Binlerce kilometre yolculuk etti ve birçok cemaat kurdu. Fakat koşulları değiştiğinde duyuru işine eskisi kadar katılamaz oldu. Böyle olunca Yehova’nın onayını kaybetti mi? Hayır. Elinden geleni yapmaya devam etti ve Yehova da onu destekledi (Elçi. 28:30, 31). Benzer şekilde bizim de Yehova için yapabildiklerimiz zaman içinde değişebilir. Fakat unutmayalım ki, Yehova’nın asıl önem verdiği şey bizim niyetimizdir. w24.03 27 p. 7, 9

İsa dualarıyla öğrencilerine örnek oldu. Hizmeti boyunca sık sık dua etti. Dua etmeye özel olarak zaman ayırması gerekiyordu. Çünkü çok meşguldü ve etrafı sürekli kalabalıktı (Mar. 6:31, 45, 46). Bir keresinde yalnız başına dua edebilmek için sabah erkenden kalktı. Başka bir sefer önemli bir karar vermeden önce bütün gece dua etti (Luka 6:12, 13). Ayrıca İsa ölmeden önceki gece tekrar tekrar dua etti, çünkü yeryüzündeki yaşamının en kritik zamanıydı (Mat. 26:39, 42, 44). İsa’dan ne kadar meşgul olursak olalım dua etmek için zaman bulmamız gerektiğini öğreniyoruz. Bunu nasıl yapabiliriz? Mesela sabah daha erken kalkabiliriz ya da akşam biraz daha geç yatabiliriz. Böyle çaba gösterdiğimizde Yehova’nın bu özel hediyesine değer verdiğimizi gösteririz. w23.05 3 p. 4-5

Bir kaynağa göre, bu ayetteki “dökülmek” ifadesi şu anlama geliyor: Yehova’nın meshedilmişlere duyduğu sevgi o kadar güçlüdür ki, gürül gürül akan bir akarsuya benzer. Ne harika bir tarif! Meshedilmişler ‘Tanrı tarafından sevildiklerini’ bilirler (Yahd. 1). Elçi Yuhanna şunları yazarak meshedilmişlerin duygularına tercüman oldu: “Babamızdan ne büyük bir sevgi gördüğümüzü düşünün. O bize Tanrı’nın çocukları denilmesini sağladı ve gerçekten de böyleyiz!” (1. Yuhn. 3:1). Peki Yehova sadece meshedilmişleri mi seviyor? Hayır, O sevgisini hepimize gösteriyor. Yehova’nın sevgisinin en büyük kanıtı nedir? Fidye. Bu, gelmiş geçmiş en büyük sevgi ifadesidir! (Yuhn. 3:16; Rom. 5:8). w24.01 28 p. 9-10

Yukarıdaki ayet, Davut’un korkularını yenmesini sağlayan bir şeye dikkat çekiyor. O, hayatı tehlikede olsa da Yehova’nın gelecekte onun için yapacaklarına odaklandı. Davut, Yehova’nın onu tam zamanında kurtaracağından emindi. Çünkü Yehova onun sonraki İsrail kralı olacağını vaat etmişti (1. Sam. 16:1, 13). Davut, Yehova’nın ne söylediyse yerine getireceğine güveniyordu. Peki Yehova bize ne vaat ediyor? O’nun bizi şu anda yaşadığımız tüm sorunlardan kurtarmasını beklemiyoruz. Ama şundan emin olabiliriz: Yehova, yaşadığımız tüm sorunları yeni dünyada sona erdirecek (İşa. 25:7-9). Unutmayalım ki, Yaratıcımız çok güçlüdür. O ölüleri diriltecek, bizleri iyileştirecek ve bize muhalefet edenleri ortadan kaldıracak (1. Yuhn. 4:4). w24.01 6 p. 12-13

Hayatınızı neden Yehova’ya adadığınızı ve vaftiz edildiğinizi düşünün. Yehova’nın tarafında yer almak istediğiniz için bu önemli adımları attınız. Öğrendiklerinizin hakikat olduğuna sizi ikna eden şeyleri hatırlayın. Yehova hakkında bilgi aldınız ve O’nu bir baba olarak görmeye başladınız. O’na sevginiz ve saygınız arttı. İman ettiniz ve yaşam tarzınızı değiştirdiniz. Tövbe ettiniz ve Yehova’yı memnun eden bir yaşam sürmeye başladınız. Yehova’nın sizi bağışladığını fark ettiğinizde kendinizi çok daha iyi hissettiniz (Mezm. 32:2). İbadetlere katılmaya ve öğrendiklerinizi başkalarıyla paylaşmaya başladınız. Kendinizi adadınız ve vaftiz edildiniz. Artık yaşam yolunda yürüyorsunuz ve bu yoldan ayrılmamaya kararlısınız (Mat. 7:13, 14). Öyleyse sağlam, kararlı ve sarsılmaz şekilde Yehova’ya bağlı kalmaya devam edin. w23.07 17 p. 14; 19 p. 19

Adama duanız üzerinde düşünmek ayartıcı bir durumu reddetmeniz için size güç verebilir. Örneğin evli birine romantik duygular besler misiniz? Kesinlikle hayır. Kendinizi adadığınızda buna zaten hayır demiş oldunuz. Eğer bu tür yanlış arzuların yüreğinizde kök salmasına izin vermezseniz, ileride bunlardan kurtulmak için uğraşmanıza da gerek kalmaz. Böylece ‘kötülerin yoluna adım atmaz’, ‘yolunuzu değiştirirsiniz’ (Özd. 4:14, 15). İsa’yı düşünün. O, babası Yehova’yı üzecek bir şey yapmamaya kararlıydı. Biz de onun örneğini düşünerek aynı kararlılığı gösterebiliriz (Mat. 4:10; Yuhn. 8:29). Sıkıntılar ve ayartıcı durumlar, İsa’yı izlemeye kararlı olduğunuzu göstermek için bir fırsattır. Yehova’nın size yardım edeceğinden emin olabilirsiniz. w24.03 9-10 p. 8-10