Teselli, sevgimizi göstermenin neden önemli bir yoludur? Kutsal Kitapla ilgili bir kaynağa göre bu ayetteki “teselli” kelimesi, “büyük bir zorluk yaşayan birini güçlendirmek için onun yanında durmak” anlamına gelir. Dolayısıyla sıkıntı içindeki bir kardeşimizi teselli ederek, hayat yolunda onun ayağa kalkmasına ve yola devam etmesine yardım ederiz. Kardeşlerimizi teselli ettiğimiz her seferinde onlara olan sevgimizi göstermiş oluruz (2. Kor. 7:6, 7, 13). Şefkat ve teselli birbiriyle yakından bağlantılıdır. Nasıl? Birine şefkat duyarsak onu teselli etmek ve acılarını hafifletmek isteriz. Yani önce şefkat duyarız, sonra teselli ederiz. Yehova için de aynısı geçerlidir. O insanlara şefkat duyduğu için onları teselli etmek ister. Pavlus bu gerçeği şöyle dile getirmişti: “O merhamet dolu Babadır, her tesellinin kaynağı olan Tanrı’dır” (2. Kor. 1:3). w23.11 9-10 p. 8-10

İsa’nın takipçileri olarak hepimiz sıkıntılarla karşılaşmayı bekliyoruz. Elçi Pavlus’u düşünelim. O, Selaniklilere şöyle yazmıştı: “Sıkıntıların kaçınılmaz olduğunu yanınızda bulunduğumuz sırada söylüyorduk ve bildiğiniz gibi böyle de oldu” (1. Sel. 3:4). Korintoslulara da şunu yazmıştı: “Başımıza gelen sıkıntıdan habersiz kalmanızı istemeyiz. . . . . Hayatta kalacağımızı bile sanmıyorduk” (2. Kor. 1:8; 11:23-27). Biz de bugün öyle ya da böyle sıkıntılarla karşılaşıyoruz (2. Tim. 3:12). İsa’yı takip ettiğiniz için arkadaşlarınız ya da akrabalarınız size karşı çok acımasızca davranıyor olabilirler. Ya da her konuda dürüst davrandığınız için iş yerinde bazı zorluklarla karşılaşıyor olabilirsiniz (İbr. 13:18). Ya da ümidinizi başkalarına anlattığınız için yetkililerden muhalefet görüyor olabilirsiniz. Karşılaştığımız sıkıntı ne olursa olsun Pavlus kıvanç duyabileceğimizi söyledi. w23.12 10-11 p. 9-10

Yakup birçok sorunla mücadele etti. Çocukları Şimeon ve Levi hem Yehova’nın ismine hem de ailelerine leke getirdi. Ayrıca çok sevdiği karısı Rahel, ikinci çocuğunu doğururken öldü. Dahası Yakup yaşlandığında şiddetli kıtlık nedeniyle Mısır’a gitmek zorunda kaldı (Başl. 35:16-19; 37:28; 45:9-11, 28). Yakup tüm bunlara rağmen Yehova’ya ve O’nun vaatlerine güvenmeye devam etti. Karşılığında da Yehova, ondan memnun olduğunu gösterdi. Örneğin, ona maddi açıdan bol bol bereket verdi. Ayrıca onu, yıllar önce öldüğünü sandığı oğlu Yusuf’a kavuşturdu. Yakup, Yehova’ya ne büyük bir minnettarlık duymuş olmalı. O, Yehova’yla olan yakın ilişkisi sayesinde zorlukların üstesinden gelebildi (Başl. 30:43; 32:9, 10; 46:28-30). Biz de Yehova’yla yakın ilişkimizi korursak sorunların üstesinden gelebiliriz. w23.04 15 p. 6-7