Yakup birçok sorunla mücadele etti. Çocukları Şimeon ve Levi hem Yehova’nın ismine hem de ailelerine leke getirdi. Ayrıca çok sevdiği karısı Rahel, ikinci çocuğunu doğururken öldü. Dahası Yakup yaşlandığında şiddetli kıtlık nedeniyle Mısır’a gitmek zorunda kaldı (Başl. 35:16-19; 37:28; 45:9-11, 28). Yakup tüm bunlara rağmen Yehova’ya ve O’nun vaatlerine güvenmeye devam etti. Karşılığında da Yehova, ondan memnun olduğunu gösterdi. Örneğin, ona maddi açıdan bol bol bereket verdi. Ayrıca onu, yıllar önce öldüğünü sandığı oğlu Yusuf’a kavuşturdu. Yakup, Yehova’ya ne büyük bir minnettarlık duymuş olmalı. O, Yehova’yla olan yakın ilişkisi sayesinde zorlukların üstesinden gelebildi (Başl. 30:43; 32:9, 10; 46:28-30). Biz de Yehova’yla yakın ilişkimizi korursak sorunların üstesinden gelebiliriz. w23.04 15 p. 6-7

23. Mezmur’u Davut kaleme almıştır. O, bu ilahide Yehova’nın sevgisine ve desteğine duyduğu güveni ifade etti. Çobanı Yehova’yla arasındaki güçlü bağı tarif etti. Davut Yehova’nın kendisini yönlendirmesine izin verdi ve O’na tamamen güvendi. Yehova’nın onu tüm hayatı boyunca seveceğinden emindi. Peki o nasıl bu kadar emin olabildi? Yehova her zaman Davut’un ihtiyaçlarıyla ilgileniyordu. Davut’un O’nunla yakın bir dostluğu vardı ve kendisini onayladığını biliyordu. Bu nedenle gelecekte başına ne gelirse gelsin Yehova’nın onun ihtiyaçlarıyla ilgileneceğinden emindi. Davut’un Yehova’nın sevgisine olan güveni kaygılarından çok daha ağır basıyordu. Bu nedenle mutluydu ve hayatından memnundu (Mezm. 16:11). w24.01 28-29 p. 12-13

2. Dünya Savaşı’ndan bu yana Yehova’nın toplumu birçok ülkede barış içinde ve özgürce iyi haberi duyurabiliyor. Tüm bu yıllar boyunca Krallık işi hızla ilerledi ve harika sonuçlar verdi. Günümüzde de Yönetim Kurulundaki biraderler Mesih’in rehberliğini izliyor. Kardeşlere verdikleri talimatların Yehova’nın ve İsa’nın görüşünü yansıtmasını istiyorlar. Bu talimatları çevre gözetmenleri ve ihtiyarlar aracılığıyla cemaatlere iletiyorlar. Başta meshedilmiş ihtiyarlar olmak üzere tüm ihtiyarlar Mesih’in ‘sağ elindedir’ (Vah. 2:1). Tabii ki bu ihtiyarlar da kusurlu ve hatalar yapıyor. Musa, Yeşu ve elçiler de zaman zaman hatalar yaptı (Say. 20:12; Yeşu 9:14, 15; Rom. 3:23). Yine de Mesih sadık hizmetkârı ve tayin edilmiş ihtiyarları yönlendiriyor. Ve bunu yapmaya devam edecek. Bu yüzden Mesih’in, bu tayin edilmiş kardeşler aracılığıyla sağladığı rehberliğe gönül rahatlığıyla güvenebiliriz. w24.02 23-24 p. 13-14