เยเรมีย์
13 พระยะโฮวาสั่งผมว่า “ไปซื้อผ้าลินินมาคาดเอวไว้ แต่อย่าเอาผ้านั้นไปจุ่มน้ำ” 2 ผมจึงไปซื้อผ้ามาคาดเอวไว้ตามที่พระยะโฮวาสั่ง 3 และพระยะโฮวาสั่งผมเป็นครั้งที่สองว่า 4 “เอาผ้าคาดเอวที่เจ้าซื้อมาไปที่แม่น้ำยูเฟรติส แล้วซ่อนมันไว้ในซอกหินริมแม่น้ำ” 5 ผมจึงเอาผ้าคาดเอวไปซ่อนไว้ริมแม่น้ำยูเฟรติสตามที่พระยะโฮวาสั่ง
6 แต่หลายวันต่อมาพระยะโฮวาสั่งผมว่า “ไปที่แม่น้ำยูเฟรติสแล้วเอาผ้าคาดเอวที่เราสั่งให้เจ้าเอาไปซ่อนนั้นกลับมา” 7 ผมจึงไปที่แม่น้ำยูเฟรติสและขุดเอาผ้าคาดเอวออกมาจากที่ซ่อน และผมก็เห็นว่าผ้าคาดเอวนั้นเปื่อยจนใช้ไม่ได้อีกต่อไป
8 แล้วพระยะโฮวาพูดกับผมว่า 9 “พระยะโฮวาบอกว่า ‘เราจะทำลายความหยิ่งของยูดาห์และความจองหองของเยรูซาเล็มอย่างนี้แหละ+ 10 ชนชาติชั่วนี้ที่ไม่ยอมเชื่อฟังเรา+จะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวซึ่งใช้ไม่ได้อีกต่อไป พวกเขาดื้อดึงทำตามใจตัวเอง+และไปนมัสการ รับใช้ และกราบไหว้พระอื่น ๆ’ 11 พระยะโฮวาบอกว่า ‘เหมือนกับผ้าคาดเอวที่ติดอยู่กับเอวคน เราได้ทำให้พวกอิสราเอลกับพวกยูดาห์ทั้งหมดติดอยู่กับเราเพื่อจะเป็นประชาชนของเรา+ เป็นชื่อเสียงของเรา+ เป็นคำสรรเสริญของเรา และเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่พวกเขาไม่เชื่อฟังเรา’+
12 “และเจ้าต้องบอกพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า “ไหใบใหญ่ทุกใบต้องมีเหล้าองุ่นอยู่เต็ม”’ แล้วพวกเขาจะพูดกับเจ้าว่า ‘พวกเราก็รู้อยู่แล้วว่าไหใบใหญ่ทุกใบต้องมีเหล้าองุ่นอยู่เต็ม’ 13 แล้วให้เจ้าบอกพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะให้ทุกคนในแผ่นดินดื่มจนเมา+ ทั้งกษัตริย์ที่นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้พยากรณ์ และชาวเยรูซาเล็มทุกคน” 14 พระยะโฮวาบอกว่า “เราจะทำให้พวกเขาสู้กันเอง ทั้งพ่อและลูก+ เราจะไม่สงสารและไม่เสียใจและไม่เมตตาเลย เราจะทำลายพวกเขา และไม่มีอะไรหยุดเราได้”’+
15 ขอให้ตั้งใจฟัง
อย่าหยิ่งนักเลย เพราะพระยะโฮวาพูดแล้ว
16 ขอให้ยกย่องพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า
ก่อนที่พระองค์จะทำให้เกิดความมืด
และก่อนที่เจ้าจะสะดุดล้มอยู่บนภูเขาตอนใกล้ค่ำ
เจ้าอยากให้มีแสงสว่าง
แต่พระองค์จะทำให้มีความมืดมน
พระองค์จะทำให้แสงสว่างกลายเป็นความมืด+
17 ถ้าพวกคุณไม่ยอมฟัง
ผมจะแอบร้องไห้เพราะพวกคุณหยิ่ง
18 ไปบอกกษัตริย์กับราชมารดาว่า+ ‘ลงไปนั่งในที่ต่ำ ๆ เถอะ
เพราะมงกุฎที่สวยงามจะหลุดจากหัวของเจ้าแล้ว’
19 เมืองต่าง ๆ ทางใต้ก็ถูกปิด*และไม่มีใครเปิดได้
ชาวยูดาห์ทุกคนถูกจับไปเป็นเชลย พวกเขาถูกกวาดต้อนไปหมด+
20 เงยหน้ามองดูพวกที่มาจากทางเหนือสิ+
ฝูงแกะที่สมบูรณ์ที่เจ้าได้มาอยู่ไหนแล้วล่ะ?+
21 เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อเจ้าถูกลงโทษ
โดยเพื่อน ๆ ที่เจ้าสนิทมาตั้งแต่แรก+
เจ้าจะไม่เจ็บปวดเหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูกหรือ?+
22 เมื่อเจ้าคิดในใจว่า ‘ทำไมฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย?’+
ก็ขอให้รู้ไว้ว่าเพราะเจ้าทำผิดร้ายแรง กระโปรงของเจ้าจึงถูกถอด+
และส้นเท้าของเจ้าก็เจ็บมาก
23 ชาวคูช*จะเปลี่ยนสีผิวและเสือดาวจะเปลี่ยนลายได้หรือ?+
ถ้าได้ พวกเจ้าซึ่งเคยถูกฝึกให้ทำชั่วก็คงจะทำดีได้เหมือนกัน
24 ดังนั้น เราจะทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปเหมือนฟางที่ถูกลมทะเลทรายพัดปลิวไป+
25 พระยะโฮวาบอกว่า “นี่เป็นส่วนของเจ้าซึ่งเราได้ตวงให้เจ้า
26 ดังนั้น เราจะถอดกระโปรงเจ้าออก
ให้เจ้าอับอายต่อหน้าคนอื่น+
27 เพราะเจ้าเล่นชู้+และร้องหาคู่นอน
เจ้าขายตัวอย่างน่าเกลียด*
เราเห็นเจ้าทำตัวน่ารังเกียจ+
บนภูเขาและในไร่นา
เยรูซาเล็ม เจ้าพินาศแน่!
เจ้าจะทำตัวสกปรกโสโครกไปอีกนานแค่ไหน?”+