ผู้วินิจฉัย
17 มีผู้ชายคนหนึ่งชื่อมีคาห์อยู่ในเขตเทือกเขาของเอฟราอิม+ 2 เขาพูดกับแม่ว่า “ที่แม่บอกว่ามีคนขโมยเงินหนัก 1,100 เชเขล*ไป และผมก็ได้ยินแม่สาปแช่งคนที่เอาไป จริง ๆ แล้วเงินนั้นอยู่ที่ผม ผมเป็นคนเอาเงินนั้นไปเองครับ” แม่ของเขาก็พูดว่า “ขอพระยะโฮวาอวยพรลูกชายของดิฉันด้วยเถอะ” 3 แล้วเขาก็คืนเงินหนัก 1,100 เชเขล*นั้นให้แม่ แต่เธอพูดว่า “แม่ขอถวายเงินนี้เป็นสิ่งบริสุทธิ์ให้พระยะโฮวา แม่อยากให้ลูกเอาเงินนี้ไปใช้ในการทำรูปแกะสลักและรูปหล่อโลหะ+ให้ตัวเอง เงินนี้เป็นของลูก”
4 หลังจากที่เขาเอาเงินมาคืนให้แม่ เธอก็เอาเงินหนัก 200 เชเขล*ไปให้ช่างเงิน เขาเอาเงินนั้นไปทำรูปแกะสลักและรูปหล่อโลหะมาตั้งไว้ในบ้านของมีคาห์ 5 ผู้ชายที่ชื่อมีคาห์นี้มีเรือนพระหลังหนึ่ง เขาทำเอโฟด+ ขึ้นมาตัวหนึ่งและทำรูปปั้นเทราฟิม*+ด้วย เขาแต่งตั้งลูกชายคนหนึ่งเป็นปุโรหิต+ 6 ในช่วงเวลานั้น ชาวอิสราเอลไม่มีกษัตริย์+ แต่ละคนทำตามที่ตัวเองเห็นว่าดี*+
7 มีชายหนุ่มคนหนึ่งอยู่ในเมืองเบธเลเฮม+ในเขตยูดาห์ เขาเป็นคนเลวี+ ที่ไปอาศัยอยู่ในเขตยูดาห์อยู่ช่วงหนึ่ง 8 แล้วเขาก็ออกจากเมืองเบธเลเฮมในเขตยูดาห์ไปหาที่อยู่ใหม่ เขาเดินทางมาถึงบ้านของมีคาห์+ในเขตเทือกเขาของเอฟราอิม 9 มีคาห์ถามเขาว่า “คุณมาจากที่ไหน?” เขาก็ตอบว่า “ผมเป็นคนเลวีมาจากเมืองเบธเลเฮมในเขตยูดาห์ และกำลังหาที่อยู่ใหม่” 10 มีคาห์ก็พูดกับเขาว่า “มาอยู่กับผมสิ มาเป็นที่ปรึกษาและปุโรหิตให้ผม ผมจะให้เงินคุณปีละ 10 เชเขล* พร้อมเสื้อผ้าหนึ่งชุดและอาหารด้วย” เขาก็เข้าไปในบ้านของมีคาห์ 11 คนเลวีจึงตกลงอาศัยอยู่กับมีคาห์ และเป็นเหมือนลูกคนหนึ่งของเขา 12 มีคาห์ยังแต่งตั้งคนเลวีคนนี้ให้เป็นปุโรหิต+ และให้อยู่ในบ้านของเขา 13 มีคาห์พูดว่า “ตอนนี้ ผมรู้แล้วว่าพระยะโฮวาจะอวยพรผม เพราะผมได้คนเลวีมาเป็นปุโรหิต”