1 ซามูเอล
11 นาหาชกษัตริย์อัมโมน+บุกมาโจมตีเมืองยาเบชในเขตกิเลอาด ชาวเมืองยาเบช+บอกนาหาชว่า “ทำสัญญา*กับพวกเราก่อน แล้วพวกเราจะยอมเป็นเมืองขึ้นของท่าน” 2 นาหาชกษัตริย์อัมโมนตอบว่า “เราจะทำสัญญาก็ได้ แต่มีเงื่อนไขว่าพวกคุณต้องถูกควักลูกตาข้างขวาออกทุกคน เพราะเราจะทำให้ชาวอิสราเอลทุกคนอับอาย” 3 พวกผู้นำของยาเบชจึงบอกนาหาชว่า “ขอเวลาสัก 7 วัน พวกเราจะส่งคนไปแจ้งข่าวทั่วแผ่นดินอิสราเอล และถ้าไม่มีใครช่วยได้จริง ๆ พวกเราจะยอมแพ้” 4 เมื่อคนส่งข่าวมาถึงเมืองกิเบอาห์+บ้านของซาอูลและแจ้งข่าวให้ชาวเมืองรู้ คนทั้งเมืองก็พากันร้องไห้เสียงดัง
5 เมื่อซาอูลเดินตามฝูงสัตว์กลับมาจากทุ่งหญ้า เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมทุกคนร้องไห้?” พวกเขาก็เล่าให้ซาอูลฟังว่าคนจากเมืองยาเบชมาส่งข่าวเรื่องอะไร 6 ซาอูลได้รับพลังของพระเจ้า+ เมื่อได้ยินเรื่องทั้งหมดเขาก็โกรธมาก 7 ซาอูลจึงฆ่าวัวตัวผู้คู่หนึ่ง ตัดเป็นท่อน ๆ แล้วให้คนส่งไปตามเมืองต่าง ๆ ทั่วอิสราเอลและสั่งให้พูดว่า “ใครไม่ไปกับซาอูลและซามูเอลก็เตรียมใจไว้เลยว่าฝูงวัวของเขาจะกลายเป็นแบบนี้!” พระยะโฮวาทำให้ประชาชนทุกคนเกรงกลัวและพร้อมใจกันออกมา 8 ซาอูลนับจำนวนพวกเขาที่เบเซก มีชาวอิสราเอล 300,000 คนและชาวยูดาห์ 30,000 คน 9 ซาอูลกับคนเหล่านั้นบอกคนส่งข่าวที่มาจากเมืองยาเบชว่า “กลับไปบอกชาวเมืองยาเบชในกิเลอาดว่า ‘วันพรุ่งนี้ประมาณเที่ยงวัน พวกคุณจะรอดจากศัตรู’” คนส่งข่าวก็กลับไปบอกชาวเมืองยาเบช พวกเขาดีใจกันใหญ่ 10 ชาวเมืองยาเบชจึงบอกนาหาชว่า “วันพรุ่งนี้เราจะยอมแพ้ แล้วท่านอยากจะทำอะไรกับเราก็เชิญเลย”+
11 วันรุ่งขึ้น ซาอูลแบ่งคนเป็น 3 กลุ่มแล้วพากันไปที่ค่ายของชาวอัมโมนตอนเช้ามืด* พวกเขาฆ่าพวกอัมโมน+จนถึงประมาณเที่ยงวัน คนที่ไม่ถูกฆ่าก็หนีกระจัดกระจายไปคนละทิศคนละทาง 12 ประชาชนจึงบอกซามูเอลว่า “ใครที่เคยพูดว่า ‘ซาอูลจะเป็นกษัตริย์ของเราได้หรือ?’+ เอาตัวคนพวกนั้นมาให้พวกเราฆ่าซะเถอะ” 13 แต่ซาอูลบอกว่า “อย่าฆ่าใครในวันนี้เลย+ เพราะวันนี้พระยะโฮวาได้ช่วยชาวอิสราเอลให้รอดแล้ว”
14 ต่อมา ซามูเอลบอกประชาชนว่า “ไปที่กิลกาล+กันเถอะ จะได้ประกาศแต่งตั้งซาอูลให้เป็นกษัตริย์อีกครั้งหนึ่ง”+ 15 ประชาชนทุกคนก็ไปที่เมืองกิลกาลและตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์ต่อหน้าพระยะโฮวาที่นั่น พวกเขาถวายเครื่องบูชาผูกมิตรแก่พระยะโฮวา+ และซาอูลกับชาวอิสราเอลทุกคนก็เฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข+