โยบ
16 โยบตอบว่า
2 “ผมได้ยินเรื่องแบบนี้มาเยอะแล้ว
แทนที่จะปลอบใจ พวกคุณกลับทำให้ผมยิ่งรู้สึกแย่+
3 เมื่อไรจะเลิกพูดไร้สาระเสียที?
ทำไมคุณพูดกับผมแบบนี้?
4 ผมก็พูดอย่างคุณได้
5 แต่ผมจะไม่ทำ ผมจะพูดให้กำลังใจคุณ
และพูดปลอบโยนคุณให้คลายทุกข์+
6 ถึงผมพูด ผมก็ไม่หายเจ็บปวด+
และถ้าไม่พูด ผมก็ยังเจ็บปวดอยู่ดี
7 พระเจ้าทำให้ผมหมดแรง+
และทำลายครอบครัวของผมจนหมดสิ้น
8 พระองค์ยังจับตัวผมไว้ด้วย และใคร ๆ ก็เห็น
ผมผอมมากจนใคร ๆ ก็คิดว่าผมทำผิด
9 พระองค์โกรธจนฉีกผมเป็นชิ้น ๆ และเคียดแค้นผม+
พระองค์กัดฟันเพราะโกรธผม
ศัตรูจ้องผมเหมือนกับจะกินเลือดกินเนื้อ+
11 พระองค์มอบผมไว้กับพวกเด็กผู้ชาย
และผลักไสผมให้ไปอยู่ในกำมือคนชั่ว+
12 ผมเคยอยู่อย่างสุขสบายแต่พระองค์ก็มาทำลายผม+
พระองค์คว้าคอและเหยียบย่ำผม
แล้วก็พุ่งเป้ามาที่ผม
13 พลธนูของพระองค์ล้อมผมไว้+
พระองค์แทงที่ไต+ของผมและไม่เมตตาเลย
พระองค์เทน้ำดีของผมลงพื้น
14 พระองค์โจมตีผมครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนเจาะกำแพง
พระองค์วิ่งเข้าใส่ผมเหมือนนักรบ
16 ผมร้องไห้จนหน้าแดงก่ำ+
และตาดำคล้ำ*
17 ทั้ง ๆ ที่ผมไม่เคยทำร้ายใคร
และคำอธิษฐานของผมก็บริสุทธิ์
18 ได้โปรดเถอะพื้นดิน อย่ากลบเลือดของผมไว้+
และอย่าปิดซ่อนเสียงร้องของผม
19 ตอนนี้ พยานของผมอยู่ในสวรรค์
ผู้ที่จะแก้ต่างให้ผมนั้นอยู่เบื้องบน
21 ขอใครสักคนช่วยตัดสินข้อขัดแย้งระหว่างผมกับพระเจ้า
เหมือนที่ตัดสินคดีของมนุษย์+
22 เพราะอีกไม่กี่ปีผมก็จะจากไปอย่างไม่มีวันกลับแล้ว+