บท 26
คนสอดแนม 12 คน
ชาวอิสราเอลเดินทางจากภูเขาซีนายผ่านที่กันดารปารานจนมาถึงคาเดช แล้วพระยะโฮวาก็บอกโมเสสว่า ‘ให้ส่งคนสอดแนม 12 คนจาก 12 ตระกูลไปสืบดูแผ่นดินคานาอันที่เราจะยกให้ชาวอิสราเอล’ โมเสสจึงเลือกคนสอดแนม 12 คนและสั่งว่า ‘ไปสืบดูแผ่นดินคานาอันว่าอุดมสมบูรณ์ไหม คนที่นั่นแข็งแรงหรืออ่อนแอ พวกเขาอยู่ในเต็นท์หรือในเมือง’ แล้วคนสอดแนม 12 คนซึ่งรวมโยชูวากับคาเลบก็ออกเดินทางไปคานาอัน
ผ่านไป 40 วัน คนสอดแนมก็กลับมา พวกเขาเอาลูกมะเดื่อ ทับทิม และองุ่นกลับมาด้วย พวกเขารายงานว่า ‘แผ่นดินนั้นอุดมสมบูรณ์ดี แต่คนที่นั่นแข็งแรงมากและเมืองต่าง ๆ ก็มีกำแพงสูง’ แล้วคาเลบก็พูดว่า ‘ไปกันเลย! พวกเราเอาชนะพวกนั้นได้แน่’ รู้ไหมว่าทำไมคาเลบถึงพูดอย่างนั้น? เพราะเขากับโยชูวามั่นใจว่าพระยะโฮวาจะช่วยพวกเขา แต่คนสอดแนมอีก 10 คนพูดว่า ‘อย่าไปเลย! คนพวกนั้นตัวใหญ่เหมือนยักษ์ เทียบกันแล้วพวกเราก็เหมือนตั๊กแตน’
ชาวอิสราเอลหมดกำลังใจ พวกเขาเริ่มบ่นและพูดกันว่า ‘ให้เราหาหัวหน้าคนใหม่แล้วกลับไปอียิปต์กันเถอะ ทำไมต้องไปให้พวกยักษ์ฆ่าด้วย?’ โยชูวากับคาเลบจึงพูดว่า ‘พวกคุณต้องเชื่อฟังพระยะโฮวาและอย่ากลัว พระยะโฮวาจะปกป้องพวกเรา’ แต่ชาวอิสราเอลไม่ฟัง แถมยังอยากฆ่าโยชูวากับคาเลบด้วย!
พระยะโฮวาจัดการเรื่องนี้อย่างไร? พระองค์บอกโมเสสว่า ‘เราได้ทำหลายอย่างเพื่อชาวอิสราเอล แต่พวกเขาก็ยังไม่เชื่อฟังเรา ดังนั้น พวกเขาจะอยู่ในที่กันดารนี้ 40 ปี และตายอยู่ที่นี่ จะมีแค่ลูก ๆ ของพวกเขากับโยชูวาและคาเลบเท่านั้นที่จะได้อยู่ในแผ่นดินซึ่งเราสัญญาว่าจะยกให้พวกเขา’
“ทำไมต้องกลัว พวกคุณมีความเชื่อน้อยจริง ๆ”—มัทธิว 8:26