บท 27
พวกเขากบฏต่อพระยะโฮวา
ต่อมา ตอนที่ชาวอิสราเอลอยู่ในที่กันดาร โคราห์ ดาธาน อาบีรัม และพรรคพวกอีก 250 คนพากันต่อต้านโมเสส พวกเขาพูดกับโมเสสว่า ‘พอกันที! เราหมดความอดทนกับพวกคุณแล้ว ทำไมคุณถึงตั้งตัวเป็นหัวหน้า? อาโรนก็ตั้งตัวเป็นมหาปุโรหิต? พระยะโฮวาไม่ได้อยู่กับคุณแค่สองคน พระองค์อยู่กับเราทุกคน!’ พระยะโฮวาโกรธมาก พระองค์ถือว่าที่พวกเขาพูดอย่างนี้เป็นการกบฏต่อพระองค์!
โมเสสบอกโคราห์กับพรรคพวกว่า ‘พรุ่งนี้ให้พวกคุณมาที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ และเอาภาชนะเผาเครื่องหอมของตัวเองมาด้วย พระยะโฮวาจะทำให้เห็นว่าพระองค์เลือกใคร’
วันต่อมา โคราห์กับพรรคพวก 250 คนไปหาโมเสสที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาเผาเครื่องหอมเหมือนกับว่าพวกเขาเป็นปุโรหิต พระยะโฮวาบอกโมเสสกับอาโรนว่า ‘แยกตัวออกมาจากโคราห์กับพรรคพวกเดี๋ยวนี้’
โคราห์ไปหาโมเสสที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ แต่ดาธานกับอาบีรัมและครอบครัวไม่ยอมไป พระยะโฮวาสั่งให้ชาวอิสราเอลอยู่ห่างจากเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม ชาวอิสราเอลก็ออกไปจากบริเวณนั้น ดาธานกับอาบีรัมและครอบครัวออกมายืนอยู่หน้าเต็นท์ของตัวเอง แล้วพื้นดินก็แยกออก กลืนพวกเขาลงไปทั้งเป็น! ส่วนที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ก็มีไฟลงมาจากฟ้าเผาโคราห์กับพรรคพวก 250 คน
แล้วพระยะโฮวาบอกกับโมเสสว่า ‘ให้หัวหน้าของแต่ละตระกูลเอาไม้เท้ามาและเขียนชื่อตัวเองบนไม้เท้านั้น ให้เจ้าเขียนชื่ออาโรนบนไม้เท้าของตระกูลเลวี แล้วเอาไม้เท้าทั้งหมดไปไว้ในเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ ถ้าเราเลือกใครไม้เท้าของคนนั้นจะออกดอก’
วันรุ่งขึ้น โมเสสก็เอาไม้เท้าทั้งหมดออกมาให้พวกหัวหน้าตระกูลดู ไม้เท้าของอาโรนออกดอกและมีผลอัลมอนด์สุก พระยะโฮวาทำแบบนี้เพื่อให้ทุกคนรู้ว่าพระองค์เลือกอาโรนเป็นมหาปุโรหิต
“ให้เชื่อฟังและยอมรับอำนาจคนที่นำหน้าในหมู่พวกคุณ”—ฮีบรู 13:17