บท 28
ลาของบาลาอัมพูดได้
ชาวอิสราเอลอยู่ในที่กันดารเกือบ 40 ปีแล้ว พวกเขารบชนะเมืองที่เข้มแข็งหลายเมือง ตอนนี้พวกเขาตั้งค่ายพักอยู่บนที่ราบโมอับฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน และได้เวลาที่พวกเขาจะเข้าแผ่นดินที่พระเจ้าสัญญาแล้ว บาลาคกษัตริย์ของชาวโมอับกลัวว่าจะต้องเสียแผ่นดินให้กับชาวอิสราเอล เขาจึงเรียกชายคนหนึ่งชื่อบาลาอัมมาที่โมอับเพื่อให้สาปแช่งชาวอิสราเอล
แต่พระยะโฮวาบอกบาลาอัมว่า ‘เจ้าต้องไม่สาปแช่งชาวอิสราเอล’ บาลาอัมจึงไม่ไป กษัตริย์บาลาคเรียกเขาอีกเป็นครั้งที่สองและสัญญาว่าจะให้ทุกอย่างที่เขาต้องการ แต่บาลาอัมก็ยังไม่ไป พระเจ้าจึงบอกเขาว่า ‘เจ้าจะไปโมอับก็ได้ แต่เจ้าต้องพูดตามที่เราบอกเท่านั้น’
บาลาอัมก็ขี่ลามุ่งหน้าลงใต้ไปแผ่นดินโมอับ เขาวางแผนจะสาปแช่งชาวอิสราเอลทั้ง ๆ ที่พระยะโฮวาห้ามแล้ว ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาจึงมายืนขวางบนถนน 3 ครั้ง บาลาอัมมองไม่เห็นทูตสวรรค์แต่ลาเห็น ครั้งแรก ลาเดินหลบทูตสวรรค์ออกจากถนนเข้าไปในทุ่ง ครั้งที่สอง ลาเดินเบียดกำแพงจนเท้าของบาลาอัมขูดกับกำแพง และครั้งสุดท้าย ลาหมอบลงกับพื้นกลางถนน ทั้ง 3 ครั้งบาลาอัมจะตีลาด้วยไม้เท้า
หลังจากนั้น พระยะโฮวาก็ทำให้ลาพูดได้ ลาถามบาลาอัมว่า ‘คุณตีฉันทำไม?’ บาลาอัมบอกว่า ‘แกทำให้ฉันขายหน้า ถ้าฉันมีดาบละก็ ฉันฆ่าแกแน่’ ลาพูดว่า ‘คุณขี่ฉันมาตั้งหลายปี ฉันเคยทำกับคุณอย่างนี้ไหม?’
แล้วพระยะโฮวาก็ทำให้บาลาอัมเห็นทูตสวรรค์ ทูตสวรรค์พูดว่า ‘พระยะโฮวาเตือนคุณแล้วว่าอย่าสาปแช่งชาวอิสราเอล’ บาลาอัมตอบว่า ‘ผมผิดไปแล้ว ผมจะกลับบ้าน’ แต่ทูตสวรรค์บอกว่า ‘คุณจะไปโมอับก็ได้ แต่คุณต้องพูดตามที่พระยะโฮวาบอกเท่านั้น’
บาลาอัมเชื่อฟังพระยะโฮวาไหม? ไม่เลย เขาพยายามสาปแช่งชาวอิสราเอลถึง 3 ครั้ง แต่ทุกครั้งพระยะโฮวาก็ทำให้คำพูดของเขากลายเป็นคำอวยพร ต่อมา ชาวอิสราเอลรบชนะชาวโมอับและบาลาอัมถูกฆ่า ถ้าบาลาอัมฟังพระยะโฮวาตั้งแต่แรกเขาคงไม่ตาย
“ระวังตัวให้ดี อย่าเป็นคนโลภ เพราะถึงจะมีทรัพย์สมบัติมากมาย แต่มันก็ซื้อชีวิตไม่ได้”—ลูกา 12:15