ใจความสำคัญของหนังสือโยบ — ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

1

โยบซื่อสัตย์และร่ำรวย (1-5)
ซาตานสงสัยเจตนาของโยบ (6-12)
โยบหมดตัวและลูกตาย (13-19)
โยบไม่โทษพระเจ้า (20-22)

2

ซาตานสงสัยเจตนาของโยบอีก (1-5)
พระเจ้ายอมให้ซาตานทำให้โยบเป็นโรคร้าย (6-8)
“แช่งด่าพระเจ้าแล้วตาย ๆ ไปเถอะ!” (9, 10)
เพื่อน 3 คนมาหาโยบ (11-13)

3

โยบคร่ำครวญถึงวันที่เขาเกิดมา (1-26)
- ถามว่าทำไมเขาต้องทุกข์ทรมาน (20, 21)

4

เอลีฟัสพูดครั้งแรก (1-21)
- ดูถูกความซื่อสัตย์ของโยบ (7, 8)
- เล่าว่าเขาเห็นนิมิต (12-17)
- ‘พระเจ้าไม่ไว้ใจผู้รับใช้พระองค์’ (18)

5

เอลีฟัสพูดต่อ (1-27)
- ‘พระเจ้าจับคนฉลาดด้วยอุบายของเขาเอง’ (13)
- ‘โยบไม่ควรขัดขืนเมื่อพระเจ้าสั่งสอน’ (17)

6

โยบตอบ (1-30)
- อ้างว่าที่เขาคร่ำครวญก็ถูกต้องแล้ว (2-6)
- ผู้ปลอบโยนไว้ใจไม่ได้ (15-18)
- “คำพูดจริงใจไม่ทำให้เจ็บปวด” (25)

7

โยบพูดต่อ (1-21)
- ชีวิตมีแต่งานหนัก (1, 2)
- “ทำไมพระองค์พุ่งเป้ามาที่ผม?” (20)

8

บิลดัดพูดครั้งแรก (1-22)
- พูดเป็นนัยว่าลูกของโยบทำบาป (4)
- ‘ถ้าคุณบริสุทธิ์พระเจ้าจะปกป้องคุณ’ (6)
- พูดเป็นนัยว่าโยบทิ้งพระเจ้า (13)

9

โยบตอบ (1-35)
- มนุษย์ต่อสู้กับพระเจ้าไม่ได้ (2-4)
- ‘พระเจ้าทำสิ่งที่เกินจะเข้าใจได้’ (10)
- มนุษย์ไม่มีทางตอบโต้พระเจ้าได้ (32)

10

โยบพูดต่อ (1-22)
- ‘พระเจ้าต่อสู้ผมทำไม?’ (2)
- พระเจ้าต่างจากโยบที่เป็นมนุษย์ (4-12)
- “ผมจะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง” (20)

11

โศฟาร์พูดครั้งแรก (1-20)
- กล่าวหาว่าโยบพูดไร้สาระ (2, 3)
- บอกให้โยบเลิกทำชั่ว (14)

12

โยบตอบ (1-25)
- “ผมไม่ได้ด้อยกว่าพวกคุณเลย” (3)
- ‘ผมถูกหัวเราะเยาะ’ (4)
- ‘พระเจ้ามีปัญญา’ (13)
- พระเจ้ายิ่งใหญ่กว่าผู้พิพากษาและกษัตริย์ (17, 18)

13

โยบพูดต่อ (1-28)
- ‘ผมอยากพูดกับพระเจ้า’ (3)
- ‘พวกคุณเป็นหมอที่ไม่ได้เรื่อง’ (4)
- “ผมรู้ว่าผมเป็นฝ่ายถูก” (18)
- ถามว่าทำไมพระเจ้าถือว่าเขาเป็นศัตรู (24)

14

โยบพูดต่อ (1-22)
- มนุษย์อายุสั้นและลำบาก (1)
- ‘แม้แต่ต้นไม้ก็ยังมีหวัง’ (7)
- “คงจะดีถ้าพระองค์ซ่อนผมไว้ในหลุมศพ” (13)
- “ถ้าคนเราตายแล้วจะมีชีวิตอีกได้หรือ?” (14)
- พระเจ้าจะคิดถึงคนที่พระองค์สร้าง (15)

15

เอลีฟัสพูดครั้งที่สอง (1-35)
- อ้างว่าโยบไม่เกรงกลัวพระเจ้า (4)
- กล่าวหาโยบว่าอวดดี (7-9)
- “ทูตสวรรค์พระองค์ยังไม่ไว้ใจ” (15)
- ‘คนทำชั่วจะทุกข์ทรมาน’ (20-24)

16

โยบตอบ (1-22)
- ‘แทนที่จะปลอบใจ พวกคุณทำให้ผมรู้สึกแย่’ (2)
- อ้างว่าพระเจ้าพุ่งเป้ามาที่เขา (12)

17

โยบพูดต่อ (1-16)
- “มีแต่คนเยาะเย้ยผม” (2, 3)
- ‘พระองค์ทำให้ใคร ๆ ก็ดูถูกผม’ (6)
- “หลุมศพจะเป็นบ้านของผม” (13)

18

บิลดัดพูดครั้งที่สอง (1-21)
- บอกว่าคนทำบาปต้องเจออะไรบ้าง (5-20)
- พูดเป็นนัยว่าโยบไม่รู้จักพระเจ้า (21)

19

โยบตอบ (1-29)
- ไม่ยอมรับคำตำหนิของ “เพื่อน” (1-6)
- บอกว่าเขาถูกทิ้ง (13-19)
- “ผู้ที่ไถ่ผมยังมีชีวิตอยู่” (25)

20

โศฟาร์พูดครั้งที่สอง (1-29)
- รู้สึกว่าโยบดูถูกเขา (2)
- พูดเป็นนัยว่าโยบเป็นคนชั่ว (5)
- อ้างว่าโยบมีความสุขกับการทำชั่ว (12, 13)

21

โยบตอบ (1-34)
- ‘ทำไมคนชั่วรุ่งเรือง?’ (7-13)
- เปิดโปง “ผู้ปลอบโยน” (27-34)

22

เอลีฟัสพูดครั้งที่สาม (1-30)
- ‘มนุษย์จะมีประโยชน์อะไรกับพระเจ้า?’ (2, 3)
- กล่าวหาว่าโยบเป็นคนโลภและไม่ยุติธรรม (6-9)
- ‘กลับมาหาพระเจ้าแล้วจะฟื้นตัวได้’ (23)

23

โยบตอบ (1-17)
- อยากจะสู้คดีต่อหน้าพระเจ้า (1-7)
- พูดว่าหาพระเจ้าไม่เจอ (8, 9)
- “ผมไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลย” (11)

24

โยบพูดต่อ (1-25)
- ‘ทำไมพระเจ้าไม่กำหนดเวลาไว้?’ (1)
- พูดว่าพระเจ้าปล่อยให้มีความชั่ว (12)
- คนชั่วรักความมืด (13-17)

25

บิลดัดพูดครั้งที่สาม (1-6)
- ‘สำหรับพระเจ้า มนุษย์จะไม่มีความผิดได้อย่างไร?’ (4)
- ไม่มีประโยชน์ที่มนุษย์จะซื่อสัตย์ (5, 6)

26

โยบตอบ (1-14)
- “คุณช่วยคนไม่มีกำลังได้ดีเหลือเกิน!” (1-4)
- ‘โลกห้อยอยู่โดยไม่ติดกับอะไร’ (7)
- ‘เป็นเศษเสี้ยวของผลงานที่พระเจ้าทำ’ (14)

27

โยบตั้งใจจะซื่อสัตย์ต่อ ๆ ไป (1-23)
- “ผมจะซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าจนวันตาย” (5)
- คนทิ้งพระเจ้าไม่มีความหวัง (8)
- ‘ทำไมพวกคุณพูดจาไร้สาระ?’ (12)
- คนชั่วจะไม่ได้อะไร (13-23)

28

โยบเทียบทรัพย์ในดินกับสติปัญญา (1-28)
- มนุษย์พยายามทำเหมือง (1-11)
- สติปัญญามีค่ามากกว่าไข่มุก (18)
- ความเกรงกลัวพระยะโฮวาคือสติปัญญาแท้ (28)

29

โยบนึกถึงความสุขที่เคยมีก่อนถูกทดสอบ (1-25)
- ได้รับความนับถือที่ประตูเมือง (7-10)
- ให้ความยุติธรรมกับคนอื่นตลอดมา (11-17)
- ทุกคนฟังคำแนะนำของเขา (21-23)

30

โยบพูดถึงชีวิตที่เปลี่ยนไป (1-31)
- ถูกคนไร้ค่าเยาะเย้ย (1-15)
- ดูเหมือนว่าพระเจ้าไม่ช่วย (20, 21)
- “ผิวหนังของผมดำคล้ำ” (30)

31

โยบยืนยันว่าเขาซื่อสัตย์ (1-40)
- “ทำสัญญาไว้กับตาของผม” (1)
- ขอให้พระเจ้าชั่งเขาบนตาชั่ง (6)
- ไม่เคยเล่นชู้ (9-12)
- ไม่ใช่คนรักเงิน (24, 25)
- ไม่เคยไหว้รูปเคารพ (26-28)

32

ชายหนุ่มชื่อเอลีฮูมาร่วมวงสนทนา (1-22)
- โกรธโยบและเพื่อนของโยบ (2, 3)
- รอโอกาสที่จะพูดด้วยความนับถือ (6, 7)
- อายุมากใช่ว่าจะฉลาด (9)
- เอลีฮูอยากพูด (18-20)

33

เอลีฮูตำหนิโยบที่คิดว่าตัวเองดี (1-33)
- มีค่าไถ่แล้ว (24)
- กลับมีเรี่ยวแรงเหมือนตอนหนุ่ม (25)

34

เอลีฮูยกย่องความยุติธรรมและแนวทางของพระเจ้า (1-37)
- โยบบอกว่าพระเจ้าไม่ให้ความยุติธรรม (5)
- พระเจ้าเที่ยงแท้ไม่มีวันทำชั่ว (10)
- โยบไม่มีความรู้ (35)

35

เอลีฮูบอกว่าโยบอ้างเหตุผลผิด ๆ (1-16)
- โยบบอกว่าเขาเป็นฝ่ายถูกมากกว่าพระเจ้า (2)
- พระเจ้าสูงส่งมาก บาปไม่มีผลต่อพระองค์ (5, 6)
- โยบควรรอพระเจ้า (14)

36

เอลีฮูยกย่องว่าพระเจ้ายิ่งใหญ่เกินกว่าจะเข้าใจ (1-33)
- คนที่เชื่อฟังจะเจริญ คนทิ้งพระเจ้าจะถูกปฏิเสธ (11-13)
- ‘ใครจะสั่งสอนได้ดีเท่าพระเจ้า’ (22)
- โยบควรยกย่องพระเจ้า (24)
- “พระเจ้ายิ่งใหญ่เกินกว่าที่เราจะเข้าใจ” (26)
- พระเจ้าควบคุมฝนและสายฟ้า (27-33)

37

พลังธรรมชาติเผยความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า (1-24)
- พระเจ้าทำให้มนุษย์ต้องหยุดทำงาน (7)
- ‘ใคร่ครวญสิ่งมหัศจรรย์ที่พระเจ้าทำ’ (14)
- มนุษย์ไม่อาจเข้าใจพระเจ้าได้ (23)
- มนุษย์ไม่ควรคิดว่าตัวเองฉลาด (24)

38

พระยะโฮวาสอนให้รู้ว่ามนุษย์ต่ำต้อย (1-41)
- ‘เจ้าอยู่ที่ไหนตอนที่เราสร้างโลก’ (4-6)
- ลูกของพระเจ้าโห่ร้องดีใจ (7)
- คำถามเกี่ยวกับปรากฏการณ์ธรรมชาติ (8-32)
- “กฎควบคุมท้องฟ้า” (33)

39

สัตว์ที่พระเจ้าสร้างทำให้รู้ว่ามนุษย์โง่เขลา (1-30)
- แพะภูเขากับกวาง (1-4)
- ลาป่า (5-8)
- วัวป่า (9-12)
- นกกระจอกเทศ (13-18)
- ม้า (19-25)
- เหยี่ยวกับนกอินทรี (26-30)

40

พระยะโฮวาถามต่อ (1-24)
- โยบยอมรับว่าไม่มีอะไรจะพูด (3-5)
- “เจ้าคิดว่าเราไม่ยุติธรรมหรือ?” (8)
- พระเจ้าพูดถึงความแข็งแรงของเบเฮโมท (15-24)

41

พระเจ้าพูดถึงเลวีอาธานที่น่าทึ่ง (1-34)

42

โยบตอบพระยะโฮวา (1-6)
เพื่อน 3 คนถูกตำหนิ (7-9)
พระยะโฮวาทำให้โยบกลับมาเป็นเหมือนเดิม (10-17)
- ลูกสาวและลูกชายของโยบ (13-15)