Әюп

4 Улларың аңа каршы гөнаһ кылган булса,

Ул аларны фетнәләре өчен җәзага тарткан.

5 Әмма син Аллаһыга таба борылып,+

Чиксез Кодрәт Иясеннән илтифат күрсәтүен үтенсәң,

6 Чыннан да саф һәм намуслы булсаң,+

Ул сиңа игътибар итеп,*

Сине тиешле урыныңа кайтарыр иде.

7 Башлангычың кечкенә булса да,

Киләчәгең бөек булыр иде.+

8 Зинһар, үткән буыннардан сора,

Аларның аталары ачыклаган нәрсәләргә игътибар ит.+

9 Без бит кичә генә тудык һәм берни дә белмибез,

Чөнки җирдәге көннәребез — күләгә.

12 Әле бөреләнгән чакта, кисеп алынганчы,

Башка үләннәрдән элегрәк кибәр ул.

13 Аллаһыны онытучы һәркем белән шулай була,

Аны кире кагучының* өмете юкка чыгар.

14 Аның ышанычы буш нәрсә,

Таянычы пәрәвез сыман.

15 Ул йортына терәлер, ә йорты җимерелер,

Аңа тотынырга тырышыр, әмма йорт чыдамас.

16 Ул кояш астындагы сусыл үсемлек сыман,

Аның үсентеләре бакча буйлап тарала.+

17 Аның тамырлары таш өемен урап ала,

Ул ташлар арасында йорт эзли.*

18 Әмма үскән җиреннән йолкып алынгач,*

Урыны аны кире кагар һәм: „Мин сине беркайчан да күрмәдем“,— дияр.+

19 Менә шулай ул юк булыр,*+

Шуннан соң башкалар җирдән шытып чыгар.

20 Һичшиксез, Аллаһы саф кешене кире какмас,

Явызга да ул ярдәм итмәс.

21 Ул сиңа авызыңны тутырып көләргә,

Шатланып кычкырырга бирер.

22 Сине нәфрәт итүчеләр оятка калыр,

Явызларның чатыры юк булыр».