7 Потифарның хатыны, Йосыфка күзе төшеп, аңа: «Минем белән ят»,— дия башлады. 8 Әмма Йосыф аның тәкъдимен кире кагып, болай дип җавап бирде: «Менә, мин монда булганга, хуҗам үз йортындагы бернәрсәсе турында да кайгырмый. Ул бөтен милкен минем кулыма тапшырды. 9 Бу йортта миннән бөегрәк кеше юк, һәм хуҗам синнән кала бөтен нәрсәне миңа тапшырды. Син аның хатыны бит, ничек инде мин андый явызлык эшләп, Аллаһы алдында гөнаһ кылыйм?»+

18 Зина кылмагыз.+

27 „Зина кылма“,— дип әйтелгәнне сез беләсез.+ 28 Ә мин сезгә шуны әйтәм: хатын-кызга җенси теләк белән карап торучы+ һәркем күңеленнән аның белән инде зина кылган була.+

9 Чөнки «зина кылма»,+ «кеше үтермә»,+ «урлама»,+ «кешенекенә нәфесеңне сузма»+ дигән әмерләр һәм башкалары «якыныңны үзеңне яраткандай ярат»+ дигән әмердән гыйбарәт.

18 Фәхешлектән* качыгыз!+ Кеше кылган башка берәр гөнаһ аның тәненә турыдан-туры бәйле түгел, ә фәхешлек кылучы үз тәненә каршы гөнаһ кыла.+

4 Һәр кеше никахны ихтирам итсен, никахын саф килеш сакласын,+ чөнки зиначыларны* һәм хыянәтчеләрне Аллаһы хөкем итәчәк.+