4 Шул ук төнне Йәһвә Натанга болай диде: 5 «Хезмәтчем Давыт янына бар да болай диген: „Йәһвә менә нәрсә дип әйтә: „Синме миңа яшәргә йорт төзерсең?+ 6 Минем Исраи́л халкын Мисырдан алып чыкканнан бирле һичбер йортта яшәгәнем булмады,+ мин чатырда гына яшәдем.+ 7 Исраиллеләр белән йөргән чакта халкым Исраилне кайгырту өчен үзем билгеләгән кабилә башлыкларының берәрсенә: „Ник миңа эрбет агачыннан йорт салмыйсыз?“ — диеп, бер генә сүз әйткәнем булдымы?“

17 Әтием Давытның күңелендә Исраил Аллаһысы Йәһвә исеме хөрмәтенә йорт төзергә теләк бар иде.+ 18 Әмма Йәһвә әтием Давытка болай диде: „Синең күңел теләгең — минем исемем хөрмәтенә йорт төзү, һәм күңелеңдә андый теләкнең булуы бик яхшы. 19 Әмма минем исемем хөрмәтенә бу йортны син түгел, ә синнән туачак улың төзиячәк“.+

7 Давыт үзенең улы Сөләйманга болай диде: «Минем күңелемдә Аллаһым Йәһвә исеме хөрмәтенә йорт төзү теләге бар иде.+ 8 Әмма Йәһвәнең миңа әйткән сүзе мондый иде: „Син күп кан түктең һәм зур сугышлар алып бардың. Минем алдымда җиргә күп кан койганга, син минем исемем хөрмәтенә йорт төземәячәксең.+