• Зәбур 40:13–17
    Изге Язмалар (Тәүрат, Зәбур, Инҗил)

    • 13 И Йәһвә, мине коткарчы.+

      И Йәһвә, миңа ярдәмгә ашык.+

      14 Җанымны эзләүчеләрнең һәммәсе

      Оятка калсын һәм мәсхәрәгә төшсен иде.

      Бәламә сөенүчеләр,

      Хурлыкка калып, чигенсен иде.

      15 Миңа: «Сиңа шул кирәк!» — диючеләр

      Оятларыннан пошаманга калсын иде.

      16 Ә сине эзләүчеләр+

      Сиңа сөенеп куансыннар,+

      Коткаруыңны зарыгып көтүчеләр бертуктаусыз:

      «Йәһвә зурлансын!» — дисеннәр.+

      17 Мин исә ярдәмгә мохтаҗ һәм мескен.

      Йәһвә миңа игътибар итсен иде.

      Син ярдәмчем минем һәм коткаручым.+

      Аллаһым минем, тоткарланма.+