18 Мин кояш астында тырышып башкарган бөтен эшләремне нәфрәт иттем,+ чөнки бар нәрсәмне миннән соң киләчәк кешегә калдырачагымны аңладым.+ 19 Һәм кем белсен: ул зирәк булырмы, әллә ахмакмы?+ Минем кояш астында тырыш хезмәт һәм зирәклек белән җыйган бар нәрсәм барыбер аныкы булыр. Бу да буш нәрсә.

8 бер ялгызы гына яшәүче бер кеше бар. Аның дуслары да, уллары да, бертуганнары да юк, ләкин ул армый-талмый эшли дә эшли. Аның күзләре байлыкка туя алмый.+ Ә ул үзеннән: «Җанымны рәхәтлектән мәхрүм итеп, кем өчен шулай тырышып эшлим соң?» — дип сорыймы икән?+ Бу да буш һәм аяныч нәрсә.+

19 Шул чак үземә:* „Җаным, синең күп елларга җитәрлек малың җыелган. Ял ит, аша, эч, күңел ач“,— диярмен“. 20 Әмма Аллаһы аңа болай дигән: „И акылсыз, шушы төндә синнән җаныңны алачаклар. Җыйганнарың кемгә калыр соң?“+