6 Чыннан да, кеше гомере күләгә шикелле.

Ул юкка гына мәшәкатьләнә.

Ул байлык туплый, ә аның кемгә калырын белми.+

18 Шунда ул болай дигән: „Ә, менә нәрсә эшлим:+ амбарларымны сүтәм дә, зуррак амбарлар салам һәм бөтен ашлыгымны, бөтен малымны шунда җыям. 19 Шул чак үземә:* „Җаным, синең күп елларга җитәрлек малың җыелган. Ял ит, аша, эч, күңел ач“,— диярмен“. 20 Әмма Аллаһы аңа болай дигән: „И акылсыз, шушы төндә синнән җаныңны алачаклар. Җыйганнарың кемгә калыр соң?“+