2 «Исраи́л Аллаһысы Йәһвә болай ди: „Яһүд патшасы Сидкыя́+ янына бар да әйт: „Йәһвә менә нәрсә ди: „Мин бу шәһәрне Бабыл патшасы кулына бирермен, һәм ул аны утта яндырыр.+ 3 Син аның кулыннан котыла алмассың, чөнки сине һичшиксез тотып алып аның кулына тапшырырлар.+ Син Бабыл патшасын күзгә-күз күрерсең, һәм ул синең белән йөзгә-йөз сөйләшер. Син Бабылга барырсың“.+

8 Ә калдайлылар кире килеп, бу шәһәргә каршы сугышыр, аны яулап алыр һәм утта яндырыр“.+

17 Сидкыя патша аның артыннан кешеләр җибәрде һәм үз сараенда аңардан яшерен генә сорашты.+ «Йәһвәдән берәр хәбәр бармы?» — дип сорады ул. Ирмия: «Әйе, бар!» — диде. Аннары: «Син Бабыл патшасы кулына эләгәчәксең!»+ — дип өстәде.