13 Моңа мин болай дидем: «И-их, Аллаһы Тәгалә Йәһвә! Пәйгамбәрләр бит аларга: „Сез кылыч күрмәссез, ачлык та сезгә килмәс. Мин, Аллаһы, сезгә бу урында чын тынычлык бирермен“,— диеп тора».+

16 Гаскәрләр Иясе Йәһвә болай ди:

«Үзегезгә пәйгамбәрлек итүче пәйгамбәрләрне тыңламагыз.+

Алар сезне ялгыштыра.*

17 Алар мине ихтирам итмәүчеләргә кат-кат болай ди:

„Йәһвә: „Сез тынычлыкта яшәрсез“,— дип әйтә“.+

Һәм үзләренең үҗәт йөрәкләренә иярүчеләргә алар:

„Башыгызга бер бәла дә төшмәс“,— ди.+

10 Моның барысы үтәлер, чөнки алар халкымны юлдан яздыра һәм: „Тынычлык!“ — дип әйтә, ә тынычлык юк.+ Юка стена төзелгәндә, алар аңа акбур сылый“.*+

3 Кешеләр: «Тынычлык һәм иминлек!» — дип әйткәндә, һич уйламаган чакта һәлак ителәчәкләр, һәм бу авырлы хатынның тулгак тоту газаплары көтмәгәндә башланган кебек булачак.+ Алар берничек тә котылып кала алмаячак.