10 Шунда мин болай дидем: «И-их Аллаһы Тәгалә Йәһвә! „Сез тынычлыкта яшәрсез“+,— дип, син бу халыкны һәм Иерусалимны чыннан да алдадың.+ Кылыч йөзен бугазыбызга китерделәр* бит».

Ә халкыма бу ошый.+

Әмма ахыр килгәч, нәрсә эшләрсез?»

13 «Аларның һәрберсе — кечесеннән алып бөегенә кадәр — намуссыз табыш ала.+

Һәрберсе — пәйгамбәрдән алып руханига кадәр алдап йөри.+

14 Алар халкымның ярасын* өстән-өстән генә дәвалап:

„Тынычлык! Тынычлык!“ — дип тора.

Ә тынычлык юк.+

16 Гаскәрләр Иясе Йәһвә болай ди:

«Үзегезгә пәйгамбәрлек итүче пәйгамбәрләрне тыңламагыз.+

Алар сезне ялгыштыра.*

17 Алар мине ихтирам итмәүчеләргә кат-кат болай ди:

„Йәһвә: „Сез тынычлыкта яшәрсез“,— дип әйтә“.+

Һәм үзләренең үҗәт йөрәкләренә иярүчеләргә алар:

„Башыгызга бер бәла дә төшмәс“,— ди.+

8 „Әгәр дә берәр халык я патшалык Бабыл патшасы Нәбукаднизарга хезмәт итүдән баш тартып, үз муенына Бабыл патшасы камытын кимәсә, мин андый халыкны кылыч,+ ачлык һәм үләт белән җәзалармын,— ди Йәһвә.— Аларны аның кулы ярдәмендә юк иткәнче, шулай эшләрмен“.

9 „Шуңа күрә сезгә: „Сез Бабыл патшасына хезмәт итмәячәксез“,— диюче пәйгамбәрләрегезне, күрәзәчеләрегезне, төш күрүчеләрегезне, тылсымчыларыгызны һәм сихерчеләрегезне тыңламагыз. 10 Чөнки алар сезгә ялганны пәйгамбәрлек итә. Аларны тыңласагыз, сезне үз илегездән еракка алып китәрләр, мин сезне таратырмын һәм юк итәрмен.

10 Моның барысы үтәлер, чөнки алар халкымны юлдан яздыра һәм: „Тынычлык!“ — дип әйтә, ә тынычлык юк.+ Юка стена төзелгәндә, алар аңа акбур сылый“.*+

Шулай да алар: «Әллә Йәһвә безнең белән түгелме?+