13 «Аларның һәрберсе — кечесеннән алып бөегенә кадәр — намуссыз табыш ала.+

Һәрберсе — пәйгамбәрдән алып руханига кадәр алдап йөри.+

14 Алар халкымның ярасын* өстән-өстән генә дәвалап:

„Тынычлык! Тынычлык!“ — дип тора.

Ә тынычлык юк.+

13 Моңа мин болай дидем: «И-их, Аллаһы Тәгалә Йәһвә! Пәйгамбәрләр бит аларга: „Сез кылыч күрмәссез, ачлык та сезгә килмәс. Мин, Аллаһы, сезгә бу урында чын тынычлык бирермен“,— диеп тора».+

16 Гаскәрләр Иясе Йәһвә болай ди:

«Үзегезгә пәйгамбәрлек итүче пәйгамбәрләрне тыңламагыз.+

Алар сезне ялгыштыра.*

17 Алар мине ихтирам итмәүчеләргә кат-кат болай ди:

„Йәһвә: „Сез тынычлыкта яшәрсез“,— дип әйтә“.+

Һәм үзләренең үҗәт йөрәкләренә иярүчеләргә алар:

„Башыгызга бер бәла дә төшмәс“,— ди.+