21 Ләкин бер көн Һируд үз туган көне+ уңаеннан үз түрәләре, гаскәр башлыклары һәм Гәлилә́янең иң күренекле кешеләре өчен мәҗлес оештырды. Шунда Һирудиянең үз ниятен тормышка ашырыр өчен мөмкинлеге туды.+ 22 Шул кичне Һирудиянең кызы мәҗлескә килеп биеде, һәм Һируд белән аның янында утырганнарга бу бик ошады. Патша шул кызга: «Миннән ни теләсәң, шуны сора, һәм мин сиңа бирәм»,— диде. 23 Һәм: «Миннән нәрсә генә сорасаң да, хәтта патшалыгымның яртысын сорасаң да, бирәм»,— дип ант итте. 24 Шунда кыз чыгып анасыннан: «Миңа нәрсә сорарга?» — диде. Тегесе: «Чумдыручы Яхъяның башын»,— дип җавап кайтарды. 25 Кыз шунда ук патша янына керде дә: «Чумдыручы Яхъяның башын хәзер үк тәлинкәгә салып бирүеңне телим»,— диде.+ 26 Бу сүзләр патшаны зур кайгыга төшерсә дә, ул кунаклар алдында биргән вәгъдәләре аркасында аның үтенечен кире кагарга теләмәде. 27 Ул шунда ук тән сакчысын җибәрде дә Яхъяның башын китерергә кушты. Тегесе төрмәгә барып, Яхъяның башын чапты 28 һәм тәлинкәгә салып кызга китереп бирде, ә кыз анасына тапшырды. 29 Яхъяның шәкертләре бу хакта ишеткәч, барып, аның гәүдәсен алдылар да төрбәгә салдылар.