Чиқиш
18 Мусаниң қейинатиси болған мидиянлиқ роһаний Йопур Худаниң Мусаға һәм Өз хәлқи Исраилға, уни Йәһва Мисирдин чиқарғанда қилған һәммә нәрсиси тоғрилиқ аңлиди. 2 Шу вақитта Мусаниң қейинатиси Йопур Мусаниң аяли Зипорани елип (уни Муса өйигә қоюп бәргән еди), 3 шундақла униң билән икки оғлини, уларниң бирсиниң исми Гирсон еди, чүнки Муса: «Мән ят жутта мусапир болдум»,— девиди. 4 Йәнә бир оғлиниң исми Елизер еди, чүнки Муса: «Атамниң Рәбби маңа Ярдәмчи, У мени пирәвнниң қиличидин қутулдурди»,— дегән еди.
5 Мусаниң қейинатиси Йопур, шундақла униң аяли һәм оғуллири Мусаниң қешиға чөлгә кәлди, у йәрдә исраиллиқлар һәқиқий Худаниң теғиниң йенида караргаһ болуп орунлашқан еди. 6 Андин у Мусаға адәм әвәтип: «Мән сениң қейинатаң Йопур, сениң аялиң һәм икки оғлуң билән саңа кәлдуқ»,— дәп ейтқузди. 7 Муса дәрру қейинатисиниң алдиға чиқип, тазим қилип, уни сөйди һәм улар бир-биридин һал-әһвал сорашти. Андин улар чедирға кирди.
8 Муса қейинатисиға Йәһва пирәвн һәм Мисир билән Исраилға бола немә қилғанлиғини, йолда тартқан һәммә қийинчилиқлар тоғрилиқ вә Йәһва уларни қандақ қутулдурғанлиғи һәққидә ейтип бәрди. 9 Йопур Йәһваниң Исраил үчүн, уни Мисир қолидин қутқузуп барлиқ яхшилиқни қилғанлиғини аңлап, хошал болди. 10 Шунлашқа Йопур: «Силәрни Мисир қолидин һәм пирәвн қолидин қутқузуп, хәлиқни мисирлиқларниң қолидин азат қилған Йәһва мубарәктур! 11 Әнди мән шуни билимәнки, Йәһва башқа барлиқ илаһлардин улуқтур. Бу шуниңдин рошәнки, мисирлиқлар өзлиригә ишинип, исраиллиқларға қарши һәрикәт қилғинидиндур»,— деди. 12 Андин кейин Мусаниң қейинатиси Йопур Худаға көйдүрмә вә башқа қурванлиқларни әкәлди. Һарун билән Исраилниң һәммә ақсақаллири Мусаниң қейинатиси билән биллә чин Худаниң алдида таам йейишкә кәлди.
13 Әтиси Муса адәттикидәк, хәлиқни һөкүм қилғили олтарди вә кишиләр Муса алдида әтидин кәч киргичә туратти. 14 Мусаниң қейинатиси униң хәлиқ үчүн барлиқ қилғинини көрүп, униңдин: «Сән хәлиқ билән немә қиливатисән? Немишкә ялғуз олтирисән һәммә адәмләр болса әтидин кәч киргичә сениң алдиңда туриду?»— дәп сориди. 15 Муса қейинатисиға җававән: «Кишиләр маңа Худани сораш үчүн келиду. 16 Әгәр уларға бир ишни йешиш керәк болса, улар униң билән маңа келиду һәм мән икки тәрәп оттурисида һөкүм чиқирип, чин Худаниң қанунлирини вә қарарлирини җакалаймән»,— деди.
17 Буниңға Мусаниң қейинатиси униңға: «Сән буни тоғра қилмайватисән. 18 Сән өзәңниму вә сениң билән болған адәмләрниму қийнаветисән, чүнки бу иш — сениң үчүн интайин еғир жүктур. Сән ялғуз униң билән елишалмайсән. 19 Мениң сөзүмгә қулақ салғин. Мән саңа мәслиһәт берәй һәм Худа сениң билән болиду. Хәлиқ үчүн сән Худаниң алдида вәкили болғин вә уларниң ишлирини Рәб алдида ейтқин. 20 Уларни қандақ тохтамлар вә қанунлар барлиғи һәққидә агаһландурғин, шуңдақла улар меңишқа тегишлик йолни һәм улар қилишка лазим ишларни җакалиғин. 21 Лекин барлиқ хәлиқтиң Пәрвәрдигардин қорқудиған қабилийәтлик әр кишиләрни таллавалғин. Улар наһәқ пайда тепишни өч көрүдиған ишәшлик кишиләр болуши лазим вә уларни миңларниң үстидин, йүзләрниң үстидин, әлликләрниң һәм онларниң үстидин башлиқ қилип қойғин. 22 Улар хәлиқни керәк вақтида сотлисун. Барлиқ мурәккәп ишларни улар саңа тапшурсун, аддий ишларни болса, өзлири йәшсун. Өзәңниң жүкини йеникләштүр һәм улар сениң билән биллә жүкни көтәрсун. 23 Әгәр шундақ қилсаң, һәм Худа шуни буйруса, буниң һөдисидин чиқалайсән вә барлиқ мошу хәлиқ өйигә хатирҗәм қайтиду»,— деди.
24 Муса қейинатисиниң сөзигә қулақ селип, дәрру дегининиң һәммисини қилди. 25 Муса һәммә Исраилдин қабилийәтлик әр кишиләрни таллап, уларни хәлиқниң үстидин миңбеши йүзбеши, әлликбеши һәм онбеши қилип қойди. 26 Һәм улар хәлиқни керәк вақтида һөкүм қилидиған болди. Қийин ишларни улар Мусаға тапшуратти, барлиқ аддий ишларни өзлири йешәтти. 27 Андин кейин Муса өз қейинатисини узатти вә у өз зиминиға қайтти.