Ибранийларға
10 Тәврат қануни — кәлгүси бәрикәтләрниң өзлири әмәс, бәлки көләңгисидин ибарәттур. Шуңлашқа у жилдин-жилға дайимий елип келиватқан қурбанлиқлири билән әкәлгүчиләрни мукәммәл қилалмайду. 2 Болмиса, мошу қурбанлиқларниң әкелиши тохтитилматтиму? Чүнки муқәддәс хизмәтни қиливатқанлар бир рәт тазилинип, гуналириниң барлиғини һис қилалматти. 3 Әксичә, бу қурбанлиқлар билән жилдин-жилға гуналарниң барлиғи әскәртилиду, 4 чүнки буқиларниң вә өшкиләрниң қени гуналарни жуюши мүмкин әмәс.
5 Шуңа, Мәсиһ дунияға кәлгәндә, мундақ дегән: «“Қурбанлиқларни һәм һәдийәләрни Сән халимидиң, лекин маңа тән тәйярлидиң. 6 Гуна үчүн көйдүрмиләрни һәм қурбанлиқларни Сән яқтурматтиң”. 7 Шунда мән: “Мана! Мән кәлдим — түртәктә мән тоғрилиқ йезилған,— Худайим, Сениң ирадәңни орунлаш үчүн”,— дедим». 8 Бешида мундақ ейтип: «Сән халимидиң Қанун бойичә әкеливатқан йә қурбанлиқларни, йә һәдийәләрни, йә көйдүрмиләрни, йә гуна үчүн сунулушларни», 9 кейин у мундақ дәйду: «Мән Сениң ирадәңни орунлашқа кәлдим». Иккинчисини тәстиқләш үчүн, биринчисини еливетиду. 10 Мошу «ирадә» бойичә бир қетим һәм мәңгүгә Әйса Мәсиһниң тениниң қурбанлиғи арқилиқ биз муқәддәсләндуқ.
11 Һәрқандақ роһаний күндин-күнгә хизмитини орунлашқа вә көп қетим охшаш хилдики қурбанлиқларни әкелишкә, һәтта улар һечқачан гуналарни пүтүнләй йоқ қилалмисиму, өз орниға туриду. 12 Бирақ Мәсиһ гуналар үчүн бир қурбанлиқни мәңгүгә әкелип, Пәрвәрдигарниң оң тәрипидә олтарди. 13 Шу чағдин тартип, дүшмәнлири униң айиғи астиға қоюлидиғанлиғини күтүватиду. 14 Бир қурбанлиқ билән у муқәддәсләнгәнләрни әбәдий-әбәт мукәммәл қилди. 15 Муқәддәс роһ шундақла бизгә гувалиқ бериватиду, чүнки ишәндүриватмақта: 16 «“Шу күнләрдин кейин, улар билән түзидиған келишимим, мана,— дәйду Йәһва.— Қанунлиримни уларниң жүрәклиригә салимән һәм уларниң әқиллиригә язимән”». 17 У андин: «Уларниң гуналири вә қанунсиз ишлирини башқа әскә алмаймән»,— дәйду. 18 Гуналарниң кәчүрүми бар йәрдә, гуна үчүн қурбанлиқ йоқтур.
19 Шуңлашқа, қериндашлар, Әйсаниң қени түпәйлидин қорқмай, әң муқәддәс җайға апиридиған йол билән кирсәк болиду. 20 Уни у бизгә йеңи һәм тирик йолдәк пәрдә, йәни өз тени, арқилиқ ечип бәрди. 21 Худа өйиниң үстидин турған улуқ роһанийға егә болғинимиздин, 22 Рәббимизгә сәмимий қәлбләрдин тәнлиримизни таза су билән жуюп һәм нуқсан виждандин жүрәклиримизни Әйсаниң қени билән сепиш арқилиқ тазилап, толуқ етиқатта Униңға йеқинлишайли. 23 Келиңлар, һармай-талмай вә тәврәнмәй хәлиқ ичидә үмүтимиз һәққидә җакалайли, чүнки вәдә Бәргүчи садиқтур. 24 Меһир-муһәббәткә вә яхши ишларға дәвәт қилиш үчүн, бир-биримизгә диққәтчан болайли. 25 Бәзиләр адәтләнгәндәк, бизниң умумий учришишлиримизни қалдурмайли, әксичә бир-биримизни илһамландурайли, болупму шу күнниң йеқинлашқанлиғини байқиған екәнмиз, техиму шундақ қилайли.
26 Чүнки әгәр биз һәқиқәтниң тоғра билимигә егә болуп, әттәй гуна қилсақ, гуналар үчүн болған қурбанлиқ биз үчүн йоқтур, 27 әксичә, Униң сотини дәһшәтлик күтүш һәм Худаға қарши чиққанларға лавулдиған ғәзәп тәйяр туриду. 28 Муса қанунини көзгә илмиған һәрқандақ киши икки яки үч адәмниң гувалиғи асасида рәһимсиз өлтүрүлиду. 29 У чағда Худаниң Оғлини дәпсәндә қилған вә өзи муқәддәсләнгән келишим қенини адәттики бир нәрсидәк һесаплап, мол меһирликниң роһини тәңситмәй һақарәтлигән киши, силәрчә, нәқәдәр техиму еғир җазаға лайиқ болиду? 30 Биз мошу сөзләрни Ейтқучини билимиз: «Өч елиш Мәндин, Мән қайтуримән», йәнә: «Йәһва Өз хәлқини сораққа тартиду». 31 Тирик Худаниң қолиға чүшүш нәқәдәр дәһшәтликтур!
32 Авалқи күнләрни әскә чүшириңлар, у вақитта силәр үгитилип, азап чәккән һалда еғир күрәштә туруп қалдиңлар. 33 Бәзидә театр қоюлумидәк силәр әйиплинип вә харлинишларға учрап, бәзидә мошундақ тәқипләргә учриғанларниң азап-оқубәтлирини бөлүштиңлар. 34 Силәр мәһбусларғиму һисдашлиқ көрсәттиңлар вә силәрниң яхширақ һәм пүтмәс мүлкүңлар барлиғини билип, йәрдики өз мүлкүңларниң буланғининиму хошал қарши алдиңлар.
35 Шуниң үчүн, улуқ мукапат әкеливатқан сөз әркинлигиңларни жүтәрмәңлар. 36 Силәргә Худа ирадисини орунлап, вәдиләнгәнни елиш үчүн, бәрдашлиқ керәк. 37 Чүнки йәнә «азирақла вақит» вә «Кәлгүчи келиду һәм кечикмәйду». 38 «Мениң һәққанийим етиқатиға бенаән яшайду» вә «әгәр у чекинсә, җеним униңдин рази болмайду». 39 Биз болсақ, һалак болушқа чекинидиғанлардин әмәс, бәлки җенимизни тирик сақлап қелиш үчүн етиқатимиз барлардин.