Чиқиш
32 Шу арилиқта хәлиқ Мусаниң тағдин узақ чүшмәйватқинини көрди. Шу чағда хәлиқ Һарунға келип, униңға: «Тур, бизгә алдимизда маңидиған бир илаһни ясап бәргин, чүнки Муса билән, бизни Мисирдин ачиққан киши билән, немә болғинини билмәймиз»,— дейишти. 2 Һарун җававән уларға: «Хотунлириңлар билән оғул-қизлириңларниң қулақлиридики алтун һалқиларни чиқирип, маңа елип келиңлар»,— деди. 3 Шуниң билән барлиқ кишиләр қулақлиридики алтун һалқилирини чиқиришип, уларни Һарунға елип келишти. 4 У уларниң қоллиридики алтунни елип, кәскүч билән шәкилни берип, қуюлма бир мозайни ясап бәрди. Адәмләр шу вақитта: «Исраил, сени Мисир жутидин чиқарған Худа мана»,— дейишти.
5 Буни көрүп, Һарун мозайниң алдиға қурбангаһни ясап: «Әтә Йәһваға беғишланған мәйрәм болиду»,— дәп елан қилди. 6 Әтиси улар сәһәрдә қопуп, көйдүрмиләрни вә течлиқ қурванлиқларни әкәлди. Андин хәлиқ олтирип йәп-ичип, кейин ойниғили турди.
7 Шу чағда Йәһва Мусаға: «Җүгә, төвәнгә чүшкин, чүнки сән Мисирдин ачиққан хәлиқ жиркиничлик иш қилмақта. 8 Мән уларға буйруған йолдин қанчилик чапсан улар чәтнәп кәтти! Улар өзлиригә қуйма мозайни ясап, униңға ибадәт қилип қурванлиқларни әкеливатиду. Улар: “Исраил, сени Мисирдин ачиққан Худа мошу”»,— дәватиду. 9 Йәһва йәнә Мусаға: «Мән мону хәлиқкә қарап, униң тәрса екәнлигини көрүватимән. 10 Шуңа Мени қойғинки, шу чағда Мениң ғәзивим уларға йенип, Мән уларни йоқитип, сениңдин бүйүк хәлиқ чиқиримән»,— деди.
11 Муса Рәбби Йәһваниң көңлини юмшитип, мундақ деди: «Йәһва, немә үчүн Сән, Өзәң улуқ күчүң вә қаттиқ қолуң билән Мисир йеридин ачиққан хәлқиңгә ғәзәплиниватисән? 12 Немә үчүн мисирлиқларниң: “У уларни яман нийәт билән тағларда өлтүрүп, йәр йүзидин йоқатмақ үчүн ачиқти”, дәп ейтишиға сәвәп берисән? Ялқунлиған қәһриңни бесип, Өз хәлқиңни айиғина: униңға яманлиқ қилмиғина. 13 Хизмәтчилириң Ибраһим, Исһақ вә Исраилни яд қилғин. Уларға Өзәң билән қәсәм ичип: “Мән әвлатлириңларни асмандики юлтузлардәк көпсанлиқ қилимән вә Мән ейтқан пүтүн йәрни нәслиңларға әбәттин-әбәткә мирас қилиши үчүн, уни беримән”, дәп вәдә бәрдиңғу».
14 Шуниң билән, Йәһва алдида ейтқандәк, Өз хәлқигә яманлиқ қилмақчи болғинидин қайтти.
15 Шундин кейин Муса қайтип, тағдин чүшти. Униң қолида Шаһадәтнаминиң икки япилақ теши болди, улар икки тәрәптин йезилған еди. Уларда иккила тәрәптин йезиқлар бар еди. 16 Бу япилақ ташларни Худа Өзи ясап, Өзи улардики сөзләрни оюп язған еди. 17 Йәшу хәлиқниң вақирашлирини аңлап, Мусаға: «Қараргаһта җәңниң ваң-чуңи аңланмақта»,— деди. 18 Лекин Муса җававән мундақ ейтти:
«Бу ғалибийәт тоғрилиқ нахшиниң авази әмәс Мәғлубийәт тоғрилиқ нахшиниң авази әмәс. Мән башқа нахшиниң авазини аңлаватимән».
19 Муса қараргаһқа йеқинлишип, мозай вә уссул ойнаватқанларни көргәндә, униң ғәзиви йенип, у қолидики япилақ ташларни йәргә ташлап, тағ етигидә чеқивәтти. 20 Андин у ясалған мозайни елип, уни отта көйдүрүвәтти. Андин уни угитип, суға төкүп, бу суни Исраил оғуллири ичишини мәҗбурлиди. 21 Кейин Муса Һарунға: «Бу хәлиқ саңа немә қилди, немишкә сән уларға мундақ еғир гунани кәлтүрдүң?»— дәп сориди. 22 Һарун җававән: «Ғоҗайиним аччиқланмисун. Сән өзәң бу хәлиқниң яманлиққа интилидиғинини билисәнғу. 23 Улар маңа: “Бизниң алдимизда маңидиған худани ясап бәргин, чүнки бизни Мисирдин ачиққан киши Муса билән немә болғинини билмәймиз”,— дәп ейтти. 24 Шу чағда мән уларға: “Кимдә алтун бар? Уни өзәңлардин елип, маңа әкелиңлар”, дедим. Мән уни отқа ташливедим, униңдин мону мозай чиқти»,— деди.
25 Муса шуни көрдики, хәлиқни башқуруш мүмкин әмәс болуп қалғанди, чүнки Һарун уларниң дүшмәнләр алдида шәрмәндә болуп, башқуруш мүмкин әмәс хәлиқ болушқа йол қойди. 26 Шунда Муса қараргаһниң киришидә туруп: «Ким Йәһваниң тәрипидә? Маңа келиңлар!»— дәп вақириди. Униң өп-чөрисигә Лавий оғуллириниң һәммиси жиғилди. 27 У уларға: «Исраилниң Рәбби Йәһва мундақ дәйду: “Һәрқайсиңлар янпишиға қиличини ассун. Қараргаһниң дәрвазидин-дәрвазиға чарлап жүрүп, өз бурадирини, өз йеқинини, өз достини өлтәрсун”»,— деди. 28 Лавийниң оғуллири Муса буйруғандәк қилди вә шу күни хәлиқтиң 3000 йеқин киши өлтүрүлди. 29 Муса: «Бүгүн Йәһваға қилған хизмитиңларда мәккәм болуңлар, чүнки һәрқайсиңлар өз оғлуңларға вә өз қериндишиңларға қарши меңиватисиләр вә У силәргә бүгүн бәрикәт бәрмәктә»,— деди.
30 Әтиси Муса хәлиқкә: «Силәр еғир гуна қилдиңлар вә әнди мән Йәһваниң йениға чиқип көрәй. Бәлким, мән силәрниң гунайиңлар үчүн қандақту-бир төләм берәләймән»,— деди. 31 Муса Йәһваға қайтип келип: «Бу хәлиқ еғир гуна қилди: улар өзлири үчүн алтун худани ясиди! 32 Уларниң гунайини әпу қилаламсән? Болмиса, өтүнүмән, мениму Сән язған китавиңдин өчүрүвәткин»,— деди. 33 Лекин Йәһва Мусаға: «Мән Өз китавимдин Маңа қарши гуна қилғанни өчүрүмән. 34 Җүгә, Мән саңа ейтқан җайға хәлиқни башлап жүргин. Мениң пәриштәм алдиңда маңиду, җаза күнүмдә Мән чоқум уларни гунайи үчүн җазалаймән»,— деди. 35 Шуниң билән, Йәһва хәлиқни мозай ясиғини үчүн — Һарун ясап бәргән мозай үчүн җазалиди.