Әлчиләр
22 «Бурадәрләр һәм атилар, өз һимайәм үчүн дәйдиған сөзлиримни аңлап беқиңлар»,— деди. 2 Униң ибраний тилида уларға сөзләватқинини аңлап, улар техиму тиничланди вә у мундақ деди: 3 «Мән Киликийәдики Тарста туғулған йәһудий, мошу шәһәрдә Гамалийилниң өзидин билим алдим, атилар Қануниға тоғра әмәл қилишқа үгитилгәндим һәм бүгүн һәммиңлардәк, Худаға қизғин қараттим. 4 Мошу Йолниң тәрәпдарлирини, әрләр һәм аялларни бағлап, зинданларға ташлап, һәтта өлүмгичә тәқипләттим. 5 Бу һәққидә башроһаний һәм пүтүн ақсақаллар кеңиши мән тоғрилиқ гувалиқ берәләйду. Улардин мән шундақла Дәмәшқтики мошу Йолниң тәрәпдарлирини бағлап, Йерусалимға җазаға елип келиш үчүн, бурадәрләргә хәтләрни алған едим.
6 Бирақ мән Дәмәшқкә йеқинлашқанда, чүшкә йеқин асмандин туюқсиз парлақ нур маңа яғди. 7 Мән йәргә жиқилдим һәм асмандин маңа қаритилған бир авазни аңлидим: “Савл, Савл, немишкә сән мени тәқипләйсән?” 8 Мән җававән: “Ким сән, Тәхсир?”— дедим. У маңа: “Мән — сән тәқипләватқан насирәлик Әйса”,— деди. 9 Мениң билән болған кишиләр нурни көрди, амма мениң билән сөзлигән авазни аңлимиди. 10 Шу чағда мән: “Һакимдарим, мән немә қилай?”— дәп соридим. У җававән: “Орнуңдин тур, Дәмәшқкә бар вә саңа қилишқа тегишлик һәммә нәрсә шу йәрдә ейтилиду”,— деди. 11 Лекин шу нурниң улуқлиғидин мән һечнәрсә көрәлмәйдиған болуп қалдим, шуңлашқа мениң билән болғанлар қолумдин йетиләп, мени Дәмәшқкә елип кәлди.
12 Шу йәрдә яшиғучи вә Худани Қанунға мувапиқ һөрмәтләйдиған һәм барлиқ йәһудийлар уни һөрмәтләйдиған Һанания исимлиқ бир киши 13 маңа келип вә йенимда туруп: “Савл, бурадәр, көзүң ечилсун!”— деди. Һәм мән дәрһал униңға қаридим. 14 У маңа: “Әҗдатлиримизниң Худайи сән Униң ирадисини билип, Адилни көрүп һәм униң сөзлирини аңлишиң үчүн, сени таллиди. 15 Сәвәви, барлиқ инсанлар алдида униң үчүн көргиниңниң һәм аңлиғиниңниң гувачиси болисән. 16 Демәк, әнди алдириғин! Тур, униң исмини чақирғач чөмдүрүлүп, гуналириңни жуй”,— деди.
17 Мән Йерусалимға қайтип келип, мәркизий ибадәтханида дуа қиливатқанда, маңа бир вәһий берилди 18 һәм Һакимдарниң мениң билән мундақ сөзләшкинини көрдүм: “Алдириғин һәм тез-арида Йерусалимдин чиқип кәт, чүнки бу йәрдә сениң мән һәққидә гувалиғиңни қобул қилмайду”. 19 Мән: “Һакимдарим, саңа ишәнгәнләрни мән зинданларға ташлап, ибадәтханиларда урғанлиғимни улар яхши билиду. 20 Һәм гувачиң Истипанниң қени төкүлгәндә, мән буни қоллап, уни өлтүрүватқанларниң кийимини күзитип турған едим”,— дедим. 21 У маңа: “Маң, мән сени жирақ хәлиқләргә, йәһудий әмәсләргә, әвәтимән”,— деди».
22 Мошу сөзләргичә улар уни тиңшиди, андин вақирашқа башлап: «Йәрни бу кишидин қутулдуруңлар, чүнки у яшашқа лайиқ әмәс!»— дейишти. 23 Улар җақиришип, сиртқи кийимини йешип, асманға топини ташлиғанлиқтин, 24 командан уни гезәрмигә әкетишни һәм немә сәвәптин униң өлүшини тәләп қиливатқанлиғини ениқлаш үчүн, уни қамчилап, сорақ қилишни буйриди. 25 Бирақ уни қамчилашқа бағлиғанда, Паул йенида турған йүзбешиға: «Рим пухрасини, йәнә техи һөкүм қилинмиғанни қамчилаш һоқуқиңлар барму?»— деди. 26 Буни аңлиған йүзбеши команданға берип: «Сиз немә қилмақчисиз? Бу киши Рим пухраси екәнғу»,— дәп йәткүзди. 27 Шу чағда командан униңға келип: «Ейтқина, сән римлиқму?»— дәп сориди. У җававән: «Һә»,— деди. 28 Буниңға командан: «Мән бу пухралиқни нурғун пулға сетивалған едим»,— деди. Паул: «Мән болсам, римлиқ болуп туғулдум»,— деди.
29 Шу заман уни сораққа тартиватқан әскәрләр униңдин нери кәтти. Командан болса униң римлиқ екәнлигини ениқлап, кишәнлигини үчүн қорқуп кәтти.
30 Әтиси, немә үчүн уни йәһудийлар әйипләватқинини ениқ билгүси келип, командан униңдин зәнҗирләрни елип ташлиди. Чоң роһанийлар билән пүткүл Алий кеңәшниң җәм болушини буйриди. Паулни уларниң алдиға әкелип турғузди.