Самуилниң 1-язмиси
10 Самуил зәйтун май қуюлған қутини елип, уни Саулниң бешиға қуюп, уни сөйүп қойди. У униңға мундақ сөзләрни ейтти: «Мана, Йәһва сени Өз мирасиниң үстидин һөкүмранлиққа майлаватиду. 2 Сән мениңдин кәткәндин кейин Бениамин чегарисидики Зәлзахта Раһилниң қәбридә икки адәмни учритисән. Улар саңа: “Сән издәп жүргән ешәкләр тепилди. Амма атаң ешәкләрни унтуп, сениң вайимиңни қиливатиду, оғлум нәгә кәтти дәп?”— дәйду. 3 У җайдин нери маңғанда Табордики дәрәққә келисән. У җайда сени Худаға Бәйтәлгә маңған үч адәм учритиду, уларниң бирсиниң қолида үч оғлақ, башқисиниң үч нан, йәнә бирсиниң қолида шарап билән қача болиду. 4 Улар саңа течлиқ тиләп, икки нан бериду. Сән болсаң, уларни алғин. 5 Андин сән филистийәликләрниң күзәт әскири турған Худаниң дөңигә келисән. Шу җайдики шәһәргә киргәндә, егизликтин чүшиватқан пәйғәмбәрләр топини учритисән. Уларниң алдида қоллирида тар әсваплири, даплар ,нәйләр, арфиларни тутқанлар маңиду, пәйғәмбәрләр бәшарәт қилишиду. 6 Шу чағда Йәһваниң роһи саңа чүшүп, сәнму улар билән бәшарәтлик қилисән һәм башқила адәм болисән. 7 Мошу карамәтләр сениңда орунланғанда, қолуң йетидиған нәрсини қилғин, чүнки сениң билән һәқ Худа. 8 Мәндин бурун Гилгалға барғин. Шу йәргә сениң йениңға мәнму көйдүрмиләрни һәм шүкүр қурбанлиқларни әкелишкә келимән. Мән кәлгичә йәттә күн күткин, шу чағда саңа немә қилиш керәклигини көрситип беримән».
9 Саул Самуилдин кәткәндин кейин, Худа униңға башқа жүрәк бәрди. Барлиқ ейтилған карамәтләр шу күни орунланди. 10 Улар дөнгә йеқинлашқанда, уларға пәйғәмбәрләр топи учрашти. Йәһваниң роһи униңға чүшүп, у уларниң арисида бәшарәт ейтти. 11 Уни түнүгүн һәм униңдин авал билгәнләр Саул пәйғәмбәрләр билән биллә пәйғәмбәрлик қиливатқинини көришип, бир-бирсигә: «Кишниң оғли билән немә болди? Һәҗәва, Саулма пәйғәмбәр болдиму?»— дейишип кәтти. 12 Шуларниң бирси:«Униң атиси кимди?»— деди. Шуңа бундин кейин бу сөз һәтта мақал болуп кәтти: «Һәҗәва, Саулма пәйғәмбәр болдиму?»
13 Пәйғәмбәрлик қилишни тохтитип, у егизликкә чиқип кәтти. 14 Саулниң тағиси униңдин һәм чакар балидин: «Силәр қәйәрдә жүрдиңлар?»— дәп сориди. Саул җававән:«Биз ешәкләрни издигән едуқ, амма уларни тапалмай Самуилға кирдуқ»,— деди. 15 Саулниң тағиси:«Ейтқина маңа, силәргә Самуил немә деди?»— дәп сориди. 16 Саул тағисиға: «У бизгә ешәкләрниң тепилғинини елан қилди»,— деди. Амма Самуилниң униңға падишалиқ һәққидә ейтқинини мәлум қилмиди.
17 Шу арилиқта Самуил пүткүл хәлиқни Йәһваға Мизпаһқа чақирди. 18 У Исраил оғуллириға мундақ деди: «Исраилниң Пәрвәрдигари Йәһва силәргә дәйду: “Мән Исраилни Мисирдин ачиқтим, шундақларчә Мән силәрни мисирлиқларниң вә силәрни қийниған барлиқ башқа падишалиқларниң қолидин қутулдурдим”. 19 Әнди болса, силәр өзәңларни барлиқ апәт вә қайғу-һәсрәтлириңлардин қутқузған Худайиңларни рәт қилдиңлар. Силәр Униңға: “Бизгә падиша қоюп бәр”,— дедиңлар. Ундақ болса, қәбилилириңлар вә нәсиллириңлар бойичә Мән Йәһва алдида туруңлар!»
20 Шу вақитта Самуил барлиқ Исраил қәбилилиригә өтүшни буйриди. Шуниң билән Бениамин қәбилиси көрситилди. 21 Андин у Бениамин қәбилисигә нәсилләр бойичә өтүшни буйриди. Шундақ қилип, Матрийниң нәсли көрситилди. Униң ичидә Кишниң оғли Саул көрситилди, лекин уни издәп тапалмиди. 22 Шуниң билән Йәһвани у йәнә сориди: «У бу йәргә келәмду?» Йәһва җававән: «Мана, у жүк арисида йошурунди»,— деди. 23 Жүгришип берип, уни шу йәрдин елип кәлди. У хәлиқниң арисида турғанда, бойи билән һәммисидин артуқ, бир баш егиз еди. 24 Шунда Самуил пүткүл хәлиқкә:«Көрдүңларму, қандақ қишини Йәһва таллиди? Чүнки униңға охшаш пүткүл хәлиқниң ичидә йоқтур!»— деди. Шу чағда пүткүл хәлиқ: «Падиша яшисун!»— дәп вақириди.
25 Андин Самуил хәлиқкә падишаниң һоқуқлирини җакалап, уларни китапқа йезип, Йәһваниң алдиға қойди. Шундин кейин Самуил пүткүл хәлиқни өйлиригә қоювәтти. 26 Шулардәкла Саулму өз өйигә Гибаға кәтти. Униң билән жүрәклирини Худа дәвәт қилған әскәрләр қошулуп кәтти. 27 Ярамсиз адәмләр болса:«У бизни қандақ қутқузғидәк?»— дәп, уни тәңситмиди. Улар униңға соғиму бәрмиди, лекин Саул буниңға писәңму қилип қоймиди.