Вәһий
9 Бәшинчи пәриштә карнәй челиведи — асмандин йәргә чүшкән бир юлтузни көрдүм. Униңға һаңниң ачқучи берилгән еди. 2 Юлтуз һаңни ачқанда, униңдин гоя йоған очақтин чиққандәк ис-түтүн чиқип, қуяш билән һава қараңғулушуп кәтти. 3 Түтүндин йәргә чекәткиләр чиқти вә уларға йәрдики чаянларға берилгән һоқуққа охшаш һоқуқ берилди. 4 Уларға йәрдики һечбир өсүмлүк, һечбир от-чөп вә һечбир дәрәқкә әмәс, бәлки пәқәт пешанисидә Худаниң мөһри болмиған инсанларғила зиян кәлтүрүши ейтилған еди.
5 Чекәткиләргә уларни өлтүрүш әмәс, пәқәт бәш ай давамида қийнаш рухсәт қилинған еди. Уларниң азаплири адәмни чаян чаққанда болудиған азапларға охшатти. 6 Шу күнләрдә кишиләр өлүм издәйду, лекин уни тапалмайду, өлүшни халайду, амма өлүм улардин қачиду.
7 Чекәткиләрниң түри җәңгә тәйярланған атларни әслитәтти вә уларниң башлирида алтундин ясалған таҗларға охшаш нәрсиләр болған. Уларниң үзлири адәмләрниңкидәк, 8 чачлири — аялларниңкидәк, чишлири болса — ширларниңкидәк еди. 9 Уларда төмүр савутлар болған, қанатлириниң ваң-чуңи җәңгә чапқан төмүр һарвулирини әслитәтти. 10 Уларниң қуйруқлирида чаянларниңкидәк нәштәрлири барди вә уларниң қуйруқлириниң адәмләргә бәш ай зиян кәлтүрүш күчи болғанди. 11 Үстидики падишаси — һаңниң пәриштиси. Униң исми ибранийчә Аваддон*, грекчә болса — Аполлион* еди.
12 Бир дәрт өтүп кәтти. Лекин арқисидин йәнә икки дәрт келиватиду.
13 Алтинчи пәриштә карнәй челиведи — Худаниң алдидики алтун қурбангаһниң мүңгүзлиридин чиқиватқан бир авазни аңлидим. 14 У карнәйни тутуп турған алтинчи пәриштигә мундақ деди: «Бүйүк Фират дәриясиниң йенида бағланған төрт пәриштини бошат». 15 Шу чағда адәмләрниң үчинчи қисмини өлтүрүш үчүн ушбу саатқа, күнгә, айға вә жилға тәйярланған төрт пәриштә бошитилди.
16 Чавандаз қошунлириниң сани 200 миллион болған, әшу санни мән аңлидим. 17 Көрүнүштики атлар билән чавандазлар мундақ тәсвирлинәтти: уларниң савутлири қизил, көк вә сериқ рәңлик еди. Атларниң башлири ширларниң башлиридәк вә еғизлиридин от, ис вә гуңгут чиқип туратти. 18 Еғизлиридин чиқиватқан от, ис вә гуңгуттин тәркип тапқан үч вабадин адәмләрниң үчинчи қисми һалак болди. 19 Атларниң һакимийити — уларниң еғизлирида вә қуйруқлирида. Уларниң қуйруқлири иланлардәк вә уларниң зәхим кәлтүридиған башлири бар.
20 Әшу вабалардин һалак болмай қалған адәмләр өз қилмишлириға товва қилмиди һәм җинларға вә алтун, күмүч, мис, таш, яғачтин ясалған һәм көрәлмәйдиған, аңлалмайдиған, маңалмайдиған бутларға чоқунушни тохтатмиди. 21 Улар қатиллиқ, җинкәшлик, зинахорлуқ вә оғрилиқлириғиму товва қилмиди.