Йәрәмияниң жиғиси
א [Алеф]
3 Мән Худаниң бизни Өз кәһридә
җазалиғинини көргән кишимән.
2 У мени қоғлиди вә йоруқлуққа әмәс,
әксичә, қараңғулуққа елип кәлди.
3 Шундақ қилип, У қайта-қайта қоли
билән мени һәр күни уруватиду.
ב [Бет]
4 У мениң әт билән терәмни қурутувәтти,
барчә сүйәклиримни сундурувәтти.
5 У мени қоршавға елип,
аччиқ азап билән оғиландурди.
6 Мени зулмәттә орунлаштуруп,
гоя өлгәнләргә охшатти.
ג [Гимел]
7 У мени чиқалмишим үчүн тамлар билән ториди.
Еғир мис кишәнләргә селивәтти.
8 Мән илтиҗа қилип, ярдәм сорисам,
У дуайимға йол бәрмиди.
9 Йоллиримни йонулған ташлар билән торап,
йоллиримни қиңғир қиливәтти.
ד [Далет]
10 У мән үчүн олҗисини күтүватқан ейиқтәк,
һәм мөкүвалған ширға қияс болди.
11 У мени йолумдин иштирип қийнаватиду,
мән чарисиз үмүтсизләндим.
12 Оқ-ясини тартип, мени оқлириниң
нишани қилди.
ה [Хе]
13 У бөрәклиримгә оқлирини санчиди.
14 Мән пүткүл хәлқимниң ичидә мәсхирилинип,
тамашә нахшилириға айландим.
15 У мени аччиққа толтуруп, әмән сүйини ичкүзди.
ו [Вав]
16 Маңа ташлиқ қумни йегүзүп,
чишлиримни парчилаватиду.
Мени У күлгә ташлаватиду.
17 Сән мени хатирҗәмликтин мәһрум қилдиң.
Яхшиллиқ дегән нәрсини мән унтуп қалдим.
18 Ейтимки: «Маңа ярдәм йоқ вә Йәһвадин
үмүтимни жүтәрдим».
ז [Зайин]
19 Өтүнимән, дәртлирим билән тәқиплиримгә
диққәт ағдурғина, мону әмән билән оғиға!
20 Ишинимәнки, чоқум Сән җенимниң қанчилик
һалсизланғинини көрүп, маңа еңишисән.
21 Жүригим дайим ушбуни есида тутиду,
шуңлашқа мән Сени күтимән!
ט [Хет]
22 Йәһваниң вапа меһир-муһәббити
түпәйлидин биз йоқап кәтмидуқ.
Шундақ Униң рәһим-шәпқити түгимәс!
23 Һәр күнниң башлиниши билән
У қайта-қайта уни көрситиватиду.
Сениң садиқлиғиң улуқтур!
24 Җеним дәйду: «Йәһва — мениң несивим,
шуңа мән Уни күтимән».
ט [Тет]
25 Йәһва Униңға ишәнгәнләргә,
Уни әстаидил издигәнләргә меһривандур.
26 Әгәр инсан чидамлиқ билән үн чиқармай,
Йәһваниң қутқузулушини күтсә,
униңға яхши болиду.
27 Әгәр киши өз жүкини яш чеғидин башлап
көтирип жүрсә, униңға яхшилиқ болиду.
י [Йод]
28 Әгәр Тәңри униңға мошу еғирчилиқни
салған болса, у ялғузчилиқта олтирип,
сүкүт сақлисун.
29 У йүзи билән йәргә йетип, ойлансун.
Бәлким, техи үмүт бардур.
30 У качитини уруватқанға қоюп бәрсун,
һақарәтләрни толуғи билән аңлисун.
כ [Каф]
31 Сәвәви, Йәһва бизни мәңгүгә қалдурғини йоқ.
32 У бизгә дәрт-һәсрәт әвәтсиму, бирақ Өзиниң вапа
сөйүмигә бенаән рәһимдиллик көрситиду,
чүнки Униң вападарлиғи улуқтур!
33 У адәм балилириниң дәрт-азаплириниң
Сәвәпкари болғуси кәлмәйду.
ל [Ламед]
34 Йәр-зиминдики мәһбусларни
путлири билән чәйлигәндә,
35 Илаһниң көзичә инсанни адил соттин
мәһрум қилғанда,
36 уни алдап, тәтүр һөкүм чиқарғанда,
Йәһва буни көрмәсму!?
מ [Мем]
37 Ким шундақ қилалайду, униң сөзлири Йәһваниң
ирадисигә қарши болғанда?
38 Пәрвәрдигарниң еғизидин бир вақитта
яманлиқ билән яхшилиқ чиқмайду.
39 Қандақларчә инсан шикайәт қилиду, әгәр у өз
гунайиниң кесиридин җапа тартиватса?
נ [Нун]
40 Келиңлар, өз өмримиз үстидин ойлап,
Йәһва Рәббимизгә қайтайли.
41 Сәмадики Атимизға қоллиримизни көтирип,
сәмимий жүрәктин мураҗиәт қилайли:
42 «Биз гуна өткүзүп, тәрса болдуқ һәм
Сән буни кәчүрмидиң.
ס [Самех]
43 Сән Өзәңни ғәзәпкә кийиндүрүп,
бизни қоғлап, айимай өлтүрдиң.
44 Дуалиримиз йәтмәслиги үчүн,
Өзәңни булут билән яптиң.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида әхләт билән
ташланди мәйнәткә айландурдиң».
פ [Пе]
46 Барчә дүшмәнлиримиз һәйранлиқта бизгә
ағзини йоған ачти.
47 Бизниң несивимиз — дәһшәт вә һаң,
чөлдәрәшлик һәм вәйранчилиқ.
48 Көзүмдин тохтимай хәлқим қизиниң һалакити
тоғрилиқ дәриядәк яшлар еқиватиду.
ע [Айин]
49 Мән теч болмай, һувлаймән
вә мениң жиғам тохтар әмәс.
50 Йәһва төвәнгә қарап,
бизни асманлардин көрмигичә.
51 Көзүм билән җеним тәң ағримақта,
шәһиримниң матәмдики қизлириға қарап.
צ [Цаде]
52 Дүшмәнлирим маңа қучқачни тутқандәк
тор ташлиди, гәрчә мени өч көрүдиғанға
сәвәп болмисиму.
53 Улар мени орға ташлап,
өлтүрүшкә ташларни атти.
54 Сулар бешим билән мени бесип, егиз көтирилди.
Мән: «Ахирим кәлди!»— дәп вақиридим.
ק [Коф]
55 Чөңқур оридин, гөрдин, мән Сениң
исмиңни, аһ Йәһва, чақирдим.
56 Мени аңла, қулиғиңни пәриядимдин тартмиғина!
Қутқузулуш үчүн ярдәмгә муһтаҗмән.
57 Сени чақирған күндә йеқинлишип:
«Қорқма»,— дедиң.
ר [Реш]
58 Һәй, Йәһва, мени һимайә қилдиң,
җенимни аяп, сетивалдиң.
59 Йәһва Худайим, Сән маңа қилинған зулумни
көрүватисән. Өтүнимән, ишимни адиллиғиң
бойичә сотлиғина!
60 Сән уларниң нәқәдәр өч елишқа амрақлиғини
байқаватисән. Барлиқ нийәтлири маңа қарши.
ש [Син] яки [Шин]
61 Һәй, Йәһва, уларниң мени тилашлирини,
маңа қарши һақарәт-вәһшилирини көрдүң.
62 Сән рәқиплиримниң мән һәққидә күн бойи
пичирлиған сөһбәт-ғевәтлирини аңлидиң.
63 Қариғина, улар олтарсиму яки турсиму,
нахшилирида мени мәсхирә қиливатиду.
ת [Тав]
64 Һәй, Йәһва — Сотчим, уларниң ишлириға
нисбәтән интиқам алғина!
65 Сән уларни қарғап, қәлблирини
берәһим қиливетисән.
66 Уларни ғәзивиңдә қоғлап, Йәһва,
әрш астидин йоқитиветисән.