Қанун шәрһи
18 Ләвийләр-роһанийларға, Ләвий қәбилисигә, Исраил билән несип вә мирас болмайду: улар Йәһваниң қурбанлиқлири һәм Униң қисми билән озуқлиниши лазим. 2 Ләвийгә бурадәрлири арисида несип болмайду, Йәһва униңға ейтқинидәк, У Өзи уларниң несивидур.
3 Мана монулар роһанийларға қурбанлиқларни әкеливатқан хәлиқтин тәәллуқтур: буқиларни яки қойларни әкәлгәнләр роһанийға қурбанлиқтин гүҗигини, иңәкләрни вә қеринни тәғдим қилиши керәк. 4 Шундақла нениң, шаравиң, зәйтун мейиң, қой жуңиңниң дәсләпки мәһсулатини бәргин. 5 Йәһва Пәрвәрдигариң ләвийләрни барлиқ қәбилиләр арисидин таллавалғанлиғи сәвәвидин, улар Униң алдида туруп хизмәт қилип, сени өзлири вә әвлади барлиқ күнләрдә Йәһваниң исми билән бәрикәтләйду.
6 Әгәр ләвий яшиған шәһәрләрниң биридин кетип, җениниң хаһиши бойичә Йәһва таллиған йәргә кәлсә, 7 у чағда Худайи Йәһваниң алдида туридиған бурадәрлири-ләвийләрдәк Йәһваниң алдида хизмәт қилсун. 8 Мундақ ләвийләр атилириниң мүлкидин чүшкән пулдин, башқа барлиқ хизмәттики бурадәрлиридәк, шу қисимдин охшаш пайдилансун.
9 Сән Худайиң Йәһва тәвсийә қиливатқан зиминға киргәндә, бу йәрдики хәлиқләрниң жиркиничлик қилиқлирини қилишқа үгәнмә. 10 Сениңда өз оғли яки қизини отқа салған, сехирчи, пал ачқучи, җодигәр, рәм қилғучи, бәлгүләрни издәйдиған, 11 җинкәшлик билән шуғуллинидиған, келәчәкни ачидиған вә әрваларни чақиридиған кишиләр болмаслиғи шәрт! 12 Чүнки бундақ ишларни қилидиған һәрбир киши Йәһва нәзәридә жиркиничликтур. Мошу нәпрәтлик қилиқлири үчүн Рәббиң Йәһва уларни йүзүңдин қоғлап чиқмақта. 13 Худайиң Йәһваға пүтүнләй берилгин һәм садиқ болғин.
14 Сән мираслиққа йерини алған хәлиқләр җодигәрләр билән сехиргәрләрни тиңшайду, саңа болса Рәббиң Йәһва башқа нәрсини бәрди. 15 Йәһва Худайиң сениң араңдин, бурадәрлириңдин бирсини мениңдәк саңа турғузуп бериду. Уни тиңшаңлар! 16 Сән Хориб теғида, жиғин күнидә, Худайиң Йәһвадин: “Өлүп кәтмәслигим үчүн, әнди башқа Йәһва Худаниң авазини аңлимай вә бу бүйүк отни башқа көрмәй”, —дегиниң үчүн, 17 Йәһва маңа: “Улар дурус сөз қилди. 18 Мән уларға бурадәрлириниң арисидин сениңдәк пәйғәмбәрни турғузуп беримән. Мән Өз сөзлиримни униң еғизиға салимән вә у уларға Мән буйриған барлиқ сөзләрни йәткүзиду 19 Ким шу пәйғәмбәрниң Мениң намимдин ейтқан сөзлиригә қулақ салмиса, Мән у кишини җавапқа тартимән.
20 Лекин Мениң намимдин сөзләп, амма Мән униңға у сөзләрни ейтишқа әмир қилмиған болсам, яки у башқа худаларниң намидин сөзлисә, ундақ пәйғәмбәрни өлтүрүңлар. 21 Әгәр сән қәлбиңдә: “Қандақларчә биз Йәһва ейтмиған сөзни тонувалимиз?”— дәп сорисаң, 22 әстә монуни тут: “Әгәр у пәйғәмбәр Йәһваниң исми билән ейтса, лекин сөзи орунланмиса вә ейтқини йүз бәрмисә, у чағда бу сөзни Йәһва ейтмиған. Бу сөзни пәйғәмбәр өзигә ишинип дегән болиду, униңдин қорқмаңлар”.