Самуилниң 1-язмиси
18 Давут Саул билән сөзини аяқлаштурғанда, Йонатанниң җени Давутниң җениға чаплашти вә Йонатан уни өзиниң җенидәк яхши көрүп қалди. 2 Шу күни Саул уни өзиниң йениға елип, атисиниң өйигә қайтурушни халимиди. 3 Йонатан болса Давут билән достанә алақә бағлиди, чүнки у уни өзиниң җенидәк сөйди. 4 Йонатан өзидики ташқири кийимини йешип, уни Давутқа беривәтти. Шундақла у бир қур кийимлириниму, қиличини, оқ-ясини вә потисини тәғдим қилди. 5 Давут һәр йәрдә, уни Саул қайси җайға әвәтмисиму, муваппәқийәтлик болди. Шуниң билән Саул уни әскәрләр үстидин башчи қилип қойди. У пүткүл хәлиққә вә Саулниң хизмәткарлириға яқатти.
6 Улар Саул билән биргә жүрүш қилғанда вә Давут филистийәликләрни қириветип қайтқанда, Исраилниң барлиқ шәһәрлиридин аяллар Саул падишаниң алдиға сәп қуруп чиқатти. Улар хошал-хорам саз әсваплири билән чиқишатти. 7 Шу чағда шатлиниватқан аяллар нахша ейтишип, мундақ дәтти:
«Саул миңларни қирди,
Давут болса — он миңларни!»
8 Саул интайин хапа болуп, униңға бу сөз йеқимсиз сезинәтти: «Давутқа он миңларни бериватиду, маңа болса пәқәт миңларни. Әнди униңға пәқәт падишалиқла йетишмәйду». 9 Шу күндин башлап вә кейинму Саул Давутқа өч болушқа башлиди.
10 Әтиси Саулға Худадин яман роһ һуҗум ясап, у өйиниң ичидә терикишкә башлиди. Шу арилиқта Давут сазни авалқи вақиттәк челишқа башлиди, Саулниң қолида нәйзә болғанди. 11 Саул нәйзини етип: «Давутни санчип тамға бәкитәй»,— деди. Лекин Давут икки қетим униңдин өзини қачурди. 12 Шуниң билән Саул Давуттин қорқушқа башлиди, чүнки Йәһва униң билән болуп, Саулдин чәтнигинини көрди. 13 Саул уни өзидин нери тутуп, уни әскириниң миңбеши қилди. Давут хәлиқниң алдида кирип-чиқишқа башлиди. 14 Давут өзиниң барлиқ йоллирида утуқлуқ болди вә Йәһва униң билән еди. 15 Саул болса униң толиму пәм-парасәтлик екәнлигини көрүп, униңдин техиму қорқушқа башлиди. 16 Һәммә исраиллиқлар вә йәһудийлар Давутни яхши көрәтти, чүнки у уларниң алдида җәңләрдә башчилиқ қилатти.
17 Саул Давутқа: «Мана, чоң қизим Мераб, уни мән саңа хотунлуққа беримән, пәқәт сән җасур болуп, Йәһваниң урушлирини жүргүзгин»,— деди. Сәвәви, Саул өзидә: «Мениң қолум униңда болмай, филистийәликләрниң қоли болсун»,— дәп ойлиди. 18 Бирақ Давут Саулға: «Ким мән вә мениң һаятим у немикән? Һәм мениң атамниң қәбилиси Исраилдики әң әрзимәси, шуңа мән падишаниң қандақларчә күйоғли болалаймән?»— деди. 19 Саулниң қизи Мерабни Давутқа беридиған вақит кәлгәндә, у Михолаһтин болған Адрийилға хотунлуққа берилди.
20 Давутни Саулниң йәнә бир қизи Микал яхши көрүп қалди һәм бу тоғрисида Саулға йәткүзүлгәндә, униңға бу сөз яқти. 21 Чүнки Саул өзидә мундақ мулаһизә қилди: «Буни Давутқа берәй, у униң үчүн тор болсун һәм филистийәликләрниң қоли униңда болиду». Шуниң билән Саул Давутқа: «Иккинчи қизим арқилиқ сән мениң күйоғлум болисән!»— деди. 22 Шу арилиқта Саул өз хизмәткарлириға: «Давутқа астиртин: “Мана, падиша сени яхши көриду һәм униң барлиқ чакарлири сени яқтуриду. Шуңа падишаниң күйоғли болғина”, дәп беқиңлар»,— деди. 23 Саулниң хизмәткарлири Давутниң қулиғиға бу сөзләрни йәткүзди. Давут җававән: «Силәргә падишаниң күйоғли болуш әһмийәтсиз иштәк көрүнәмдә, немә? Мән гадай һәм атақсиз адәм турсам»,— деди. 24 Саулниң куллири униңға Давутниң сөзлирини йәткүзди.
25 Саул буниңға: «Давутқа мундақ ейтиңлар: “Падиша тойлуқ, елиқ-селиқни, тәләп қилмайду. У пәқәт сениң хәтнисиз филистийәликләрниң җинсий әзалириниң 100 учини кесип келишиңни, шундақ қилип, падишаниң дүшмәнлиридин интиқам елишиңни халайду”»,— деди. 26 Саулниң чакарлири бу сөзләрни Давутқа аңлатти, Давут падишаниң күйоғли болушқа унди. 27 Муддәт чиққичә Давут өз кишилири билән берип, 200 филистийәликни өлтүрүп, уларниң җинсий әзалириниң училирини әкәлди. Буларни падишаға көрсәтти. Шуниң билән Саул қизи Микални Давутқа хотунлуққа бәрди. 28 Саул Йәһваниң Давут билән болғинини вә қизи Микалниң уни сөйүдиғинини көрүп, 29 шу чағда Саул Давуттин техиму қорқушқа башлап, Давутниң пүткүл һаяти давамида униң дүшмини болди.
30 Филистийәлик сәрдарлар җәңгә қанчиму қетим чиқмиса, Давут Саулниң барлиқ хизмәткарлири арисида әң утуқлуқ болуп, униң исми бәк шәрәпләнди.