Зәбур
Давутниң нахшиси.
101 Мән Сениң вападар муһәббитиң һәм адиллиғиң
Тоғрилиқ, Йәһва, тохтимай нахша ейтимән.
2 Нуқсансизлиқ йоли һәққидә ойлинимән.
Қачан Сән маңа ярдәмгә келисән?
Өз өйүмдә жүригимниң әйипсизлигидә
Жүрүшкә интилимән вә халаймән.
3 Көз алдимда налайиқ нәрсиләр қоймаймән.
Дурус йолдин чекингәнләрниң ишлирини
Өч көримән, улар билән һечбир
Ортақлиқни үзүл-кесил халимаймән.
4 Бузуқ жүрәкни өзәмдин нери тутумән,
Явузларни билгүм кәлмәйду.
5 Ким мәхпий өз йеқиниға яла қилса, уни
Өзәмдин қоғлаймән. Ким тәкәббур һәм йоғанчи,
Ундақларни йеқин кәлтүрмәймән.
6 Көзүмни Саңа садиқларға қаритимән вә улар
Қешимда болушини истәймән.
Ким бенуқсан болса,
Пәқәт шулар Маңа хизмәт қилиду.
7 Мениң өйүмдә алдамчи яшимайду вә
Һелигәр киши алдимда турмайду.
8 Һәр әтигәнлиги зулумларни йоқитимән.
Йәһваниң шәһиридә яманлиқ қилғанларни
Униңдин давамлиқ тазилаймән.