Йәшая
58 «Бар күчүң билән вақира, зади теч болма!
Үнүң мүңгүзниң авазидәк жуқури болсун.
Мениң хәлқимгә униң садиқсизлиғи һәм
Яқуп өйигә гуналири һәққидә җакала.
2 Улар күндин-күнгә Мени издәп,
Йоллиримни билгүси келиду.
Улар гоя һәққаний хәлиқтәк, Худайиниң
Қанунлирини унтумиғандәк, Мениңдин
Адил қарарларни тәләп қилмақта.
Улар Рәббигә йеқинлишишни халиғандәк,
Мундақ дәп, соал қоймақта:
3 “Немишкә биз роза тутумиз, һә, Сән болса,
Көрмәйсән, җенимизни қийнисақму,
Сән байқимайсән?” Мана, силәр
Роза вақтиңларда өзәңларниң
Мәнпиитини издәйсиләр вә силәргә
Әмгәк қилғанларни хорлайсиләр.
4 Силәр маҗра-җаңҗал үчүн роза тутусиләр
Вә қалғанларни қаттиқ муштумлайсиләр.
Силәр мошундақ розида болғанда,
Үнүңлар асманда аңланмайду.
5 Мән яхши көрүдиған роза әшундақ болуши
Керәкму?! Бу күнләрдә адәм балиси
Өзини мулайимлап, бешини қомучтәк
Егиши лазим. У жириқ қапта яки күлдә
Йетиши лазим әмәсму, дәп ойлайсән.
Өзәңниң тутқан розаң Йәһваға
Яқидиған күн дәп аталамсән?
6 Мана, Маңа яқидиған роза күнлири:
Адаләтсизликниң кишәнлирини йешип
Ташла, боюнтуруқниң арқанлирини
Йешивәт, қийналғанларни азатлиққа
Чиқар вә һәрқандақ рәһимсиз,
Еғир риштиләрни үзүп ташла.
7 Ач қалғанлар билән нениңни бөлүшкин,
Мусапир бечариләрни өйүңдә қобул қил,
Ялиңачни байқисаң, кийдүргин вә
Қериндишиңдин қечип, мөкүнмә.
8 Шу чағда сениң нуруң таңдәк йориду
Вә давалинишиң чапсан болиду.
Һәққанийлиғиң алдиңда жүрүп, Йәһваниң
Шәрипи қәйниңдин сени күзитиду.
9 Шу чағда сән чақирсаң, Йәһва дәрру
Җавап бериду. Пәрияд қилсаң, У:
“Мана Мән!”— дәйду. Әгәр сән езиш
Боюнтуруғини йоқатсаң, башқисини
Бармиғиң билән көрситип,
Һақарәтлимисәң, шуниңдәкла
10 Ач җанға өзәңниңкини беривәтсәң вә
Азапланғанға ғәмхорлуқ көрсәтсәң, шу
Чағда нуруң қараңғулуқта парлап,
Зулмитиң ярқин чүшлүккә айлиниду.
11 Йәһва Тәңри сениң Даһиң болуп, һәтта
Қурғақчилиқтиму җениңни тойдуриду.
У сүйәклириңни қувәтләп, сән мол суғурулған
Баққа вә сулири түгимәс булаққа охшайсән.
12 Саңа түпәйли қедимий харабилиқлар тиклиниду.
Сән әҗдатлириң һулини салған шәһәрләрни
Қайтидин қуруп чиқисән. Сени бузулған
Тамларниң қурулушчиси вә инсанлар
Биргә яшиши үчүн һаҗәтлик
Йолларниң тиклигүчиси дәп атайду.
13 Әгәр шәнбилик, Мениң муқәддәс күнүм,
Үчүн сән өз хаһишлириңни орунлимашқа
Путуңни тутувалсаң вә шәнбини зор
Хошаллиқ, Йәһва Илаһқа беғишланған
Һөрмәтлик күн, дәп тонусаң, әгәр уни
Шәрәпләп, өз мәнпиитиңни көзлимисәң
Вә қуруқ гәпләрни қилмисаң,
14 Шу чағда Мән, Йәһва, сән үчүн зор
Шатлиқ болумән. Мән сениң һоқуқиңға
Йәр-зиминниң һәммә әршлирини беримән.
Мән саңа әҗдадиң Яқупниң мирасидин
Мевиләрни йейишкә иҗазәт қилимән,
Чүнки Йәһваниң еғизлири буни
Чоқум вәдә қиливатиду!»