Күйләрниң күйи
1 Күйләрниң күйи, Сулайманниң әң гөзәл нахшиси.
2 «Аһ, әгәр у мени ләвлири билән назук
Сөйсиди! Сениң муһәббитиңниң
Әркилитишлири есил шараптинму әвзәл.
3 Сениң хушпурақ майлириңни пураш
Қанчилик йеқимлиқ! Сениң исмиң —
Төкүлгән хушпурақлиқ әтир, шуңлашқа
Қизлар сени яхши көриду.
4 Мени өзәңгә тартқина: биз қечип кетимиз,
Чүнки падиша мени өзиниң ички ханилириға
Елип кәлди. Кәлгинә, биз иккилән
Бир-биримизгә зоқлинип, шатлинайли!
Муһәббитиңниң билдүрүшлирини әскә
Елип, хошал болайли. Сөйүмиң шараптин
Артуқ, шуңа қизларму сени сөйиду.
5 Йерусалимниң қизлири, мән қариқумчақ
Болсамму, лекин Кедарниң чедирлиридәк,
Сулайманниң чедиридәк чирайлиқмән.
6 Тенимниң қарилиғиға қаримаңлар,
Чүнки қуяш мени көйдүрди.
Анам оғуллириниң маңа аччиғи кәлди:
Улар мени үзүмзарлиқлирини күзитишкә қойди.
Өзәмниң үзүмзарлиғимни мән күзәтмидим.
7 Аһ, җеним сөйгән сән, ейтқина,
Қәйәрдә қойлириңни беқиватисән?
Қәйәрдә чүштә падаң билән дәм алисән?
Немигә гоя матәм йопуғини япқандәк,
Достлириңниң падилири арисида жүримән?»
8 «Әгәр сән, аяллар ичидики әң гөзәл,
Буни билмисәң, у чағда падиниң излири
Билән меңип, падичи чедирлириниң
Қешида оғлақлириңни баққин».
9 «Кийинишиңдин мән сени, сөйүмлүк
Достум, пирәвнниң һарвулириға
Четилған ат билән тәңләштүримән.
10 Мәңизлириң зебу-зенәтләр астида вә марҗан
Мончақ есилған бойнуң нәқәдәр гөзәл!
11 Биз саңа алтун таҗиларни күмүч
Ялтирақлар билән қилип беримиз».
12 «Падиша дәстихини йенида янпашлап
Ятқанда, мениң әтирлирим пәқәт
Сөйгиним үчүн пураватиду.
13 Сөйүмлигим мән үчүн кәби мүрмәкки
Селинған хушпурақ халтидәк,
Көксилирим арида ятиду.
14 Әзизим мән үчүн Ен-Геди бағлирида
Өсүдиған бир тутам хинә гүлидәк».
15 «Аһ, қандақ әҗайип сән, сөйүмлүк қизим!
Сән пүтүнләй гөзәл, көзлириң —
Дәл кәптәрниң көзлиридур».
16 «Қанчилик чирайлиқ сән, мениң ашиғим!
Сән мән үчүн йеқимлиқ вә бизниң
Орун-көрпимиз чимәнзарлиқтур.
17 Маканимизниң өгүзлири — кедрлар,
Торуслиримиз — есил дәрәқләр.