Йәшая

39 Ушбу вақитта Баладанниң оғли Меродак-Баладан Хизқияниң ағриғини һәм униңдин сақайғинини аңлап, униңға хәт билән һәдийәләрни әвәтти. 2 Хизқия әлчиләрни хуш қобул қилип, уларға өз ғәзнисини көрсәтти: күмүч, алтун, хушпурақ мәлһәм яғларни, әскәр қураллирини вә униң амбарлирида сақланған барлиқ баһалиқ нәрсиләрни. Шундақ қилип, Хизқия өз өйидә вә пүткүл егиликлиридә көрсәтмигән есил затлар қалмиди.

3 Бундин кейин Хизқия падишаға Йәшая пәйғәмбәр келип, униңдин: «Мәзкүр кишиләр немиләрни ейтти һәм қәйәрдин улар кәлди?»— дәп сориди. Хизқия җававән: «Улар маңа жирақ йәрдин, Бабилдин кәпту»,— деди. 4 Андин Йәшая: «Улар өйүңиздә немиләрни көрди?»— дәп соал қойди. Хизқия: «Улар мениң ғәзнилиримдики һәммә нәрсини көрди, чүнки мән уларға көрсәтмигән һечнәрсә қалмиди»,— дәп җавап қайтурди.

5 Шу чағда Йәшая Хизқияға мундақ деди: «Әнди әскәрләр Сәрдари Йәһваниң сөзини аңлаң: 6 “Мана, шундақ күнләр келидуки, өйүңдә бар нәрсиләрни һәм әҗдатлириң мошу күнгичә жиққан барлиқ байлиқлар Бабилға әкетилиду. Һечнәрсә қалмайду,— дәйду Йәһва. — 7 Вә сениңдин төрәлгән бәзи әвлатлириңни әкетип, улар Бабил шаһиниң ордисида хизмәт қилиду”».

8 Хизқия Йәшаяға җавап берип: «Йәһва Пәрвәрдигарниң сиз арқилиқ ейтқан сөзи адилдур»,— деди. Йәнә қошумчә: «Гәрчә мениң өмрүм күнлиридә болсиму, тиничлиқ билән садиқлиқ бузулмас болсун»,— деди.