Һакимлар
5 Ушбу күни Дебора билән Абиноамниң оғли Барақ мундақ нахша ейтти:
2 «Бәгләр Исраилниң бәглиридәк иш қилди,
Вә хәлиқ қизғинлиқ көрсәтти:
Йәһвани мәдһийиләңлар!
3 Падишалар аңлаңлар, бәгләр қулақ селиңлар:
Мән Йәһваға нахша ейтимән,
Исраилниң Тәңри Йәһваға саз чалимән.
4 Сән Йәһва Сәирдин чиқиватқанда
Вә Едум йеридин келиватқанда,
Йәр-зимин титриди,
Вә асмандин, булутлардин су төкүлди.
5 Тағлар Йәһва йүзидин ерип кәтти,
Мошу Синай Исраил Худаси Йәһваниң йүзидин.
6 Анатниң оғли Шамгарниң күнлиридә,
Йаилниң күнлиридә йоллар чөлдәрәп кәткәнди,
Түзүк йоллар билән маңғанлар айналма йоллар билән жүрди,
7 Исраилниң кәнтлиридә турғунлар қалмиди.
Мән, Дебора, анидәк Исраилда турмиғинимчә,
Исраил чөлдәрәп кәткән еди.
8 Улар йеңи худаларни таллавалди,
Шуңлашқа дәрвазилар алдида урушлар болди.
Исраилниң 40 000 әркишидә
Қалқан билән нәйзә көрүндиму?
9 Жүригим мениң силәргә қаритилған,
Чиққан Исраил башчилири! Қизғинлиқ көрсәткән хәлиқ:
Йәһвани мәдһийиләңлар!
10 Ақ ешәкләрни мингәнләр,
Гиләмләрдә олтарған сәйяһлар:
Ойлинип көрүңлар!
11 Олҗини бөлүватқанлар арисида,
Су еливатқанлар арисида, Йәһваниң һәққаний ишлириға,
Һәм Униң хәлқигә махташ болуватиду!
Шу чағда Йәһваниң хәлқи дәрвазилириға чүшти.
12 Илһамланғин, Дебора, илһамланғин!
Нахша ейтқин. Әй, Барақ, турғин!
Әсиргә алғанлириңни, Абиноамниң оғли, елип маңғин.
13 Шу мәзгилдә аман қалғанлар маңа кәлди,
Йәһва уларға күчлүк хәлиқ үстидин һоқуқ бәрди.
14 Әпрайимдин илғар әскәр кәлди,
Улар сениң араңда, Бениамин.
Махирдин башлиқлар кәлди,
Вә Зәбулундин қәләм тутқанлар.
15 Иссакарниң бәглири Дебора билән болди,
Вә Иссакар Бараққа ярдәмгә вадиға кәлди!
Рувимниң қәбилиси арисида көплигән мәслиһәтләр.
16 Немишкә сән падиларниң кешида,
Нәйни тиңшап олтириватисән?
Рувимниң қәбилиси арисида көплигән мәслиһәтләр.
17 Гилиад болса Йорданниң у қетида хатирҗәм яшаватиду.
Һәм Данғиму кемилири билән немидин қорқунуч бар?
Ашер деңизниң қирғиғида, кемәҗайлири йенида,
Тинич яшимақта.
18 Зәбулунниң хәлқи җенини өлүмгә пида қилди,
Вә Нәпталимму етизлириниң егизликлиридә.
19 Падишалар келип, җәң қилди,
Қанан падишалири урушти:
Танакта Мәгиддониң сулирида,
Улар күмүчкә аз болсиму еришмиди.
20 Асмандин юлтузлар җәң қилди,
Өз йоллиридин улар Сисара билән урушти.
21 Қишон өстиңи уларни елип кәтти,
Қедимий еқин Қишон өстиңи.
Җеним, сән күч-қудрәтни дәпсәндә қилғин!
22 Шу чағда атларниң туяқлири чапқандин сунди,
Улар күчлүкләрниң қачқинидин сунди.
23 “Мерозни ләнәткә тутуңлар!— деди Йәһваниң пәриштиси
— Униң турғунлирини қарғаңлар тохтимай,
Улар Йәһваға ярдәмгә кәлмигини үчүн,
Йәһваға җасурлар билән ярдәм бәрмигини үчүн!”
24 Һәммидин авал кенейлиқ Хеверниң аяли Йаил бәрикәтләнсун,
Чедирларда яшаватқан аялларниң арисида, у әң бәрикәтләнсун!
25 У су сориведи, Йаил сүт бәрди,
Улуқларниң йоған чинисидә қаймақ елип кәлди.
26 У қолини чедирниң қозуғиға созди,
Вә оң қолини ишчиларниң болқисиға.
У Сисарани уҗуқтурди,
Униң чекисини йеривәтти.
27 Униң айиғида Сисара жиқилди,
Һәм жиқилған йеридә йетип қалди.
28 Деризиниң пәнҗирисидин қарап,
Сисараниң аниси жиғлимақта:
“Немишкә униң чавандазлири техи йоқ,
Немә үчүн униң җәң һарвулириниң чақлири алдиримайду?”
29 Әң әқиллиқ аяллар җавап бәрмәктә,
Һәм у өзиму өзигә дәйду:
30 “Тайлиқ, улар бай олҗа тапти,
Бир қиздин, икки қиздин һәрбир әскәргә бөлүватиду.
Шундақла Сисара өзигә әсиргә чүшкәнләрниң һәртүрлүк,
Иккила тәрәптин кәштиләнгән гөзәл кийимини бөлүватиду”.
31 Шундақларчә, Йәһва Рәббим,
Сениң барлиқ дүшмәнлириң өлсүн!
Сени яхши көргәнләр қуяш шөһритидә болсун!»
Шундақ қилип, йәр 40 жил хатирҗәмликтә яшиди.