Яшаш үчүн көрсәтмә беридиған илаһий һекмәтлик сөзләр

ЙӘҺВА даналиқ билән һөкүмранлиқ қиламду? Бу соалға җавап беришниң бир яхши усули, у бәргән нәсиһәтләрни мулаһизә қилип көрүш. Шу нәсиһәтләр пайдилиқму? Улардин әмәлий турмушта пайдилансақ, турмушимизни яхшилап техиму әһмийәтлик қиламду? Данишмән падиша Сулайман нәччә йүзлигән һекмәтлик сөзләрни язған. Шулар асасән турмушниң һәммила тәрәплири билән бағлинишлиқ болған. Уларниң бәзилири һәққидә мулаһизә қилип көрәйли.

Худаға ишәнч бағлаш. Ишәнч — Пәрвәрдигар Йәһва билән яхши мунасивәт орнитишниң ачқучи. Сулайман пәйғәмбәр: «Тамам көңлүңдин Худавәндигә тәвәккүл қилип өз әқлиңгә йөләнмигин һәммә йоллириңда уни яд қилсаң у һәммә йоллириңни җайлайдур»,— дәп язған (Пәнд-нәсиһәтләр 3:5, 6). Худаниң йолбашчилиғини издәп, униң әмир-пәрманлириға бойсунуп яшаш арқилиқ Худаға ишәнч бағлаш турмушни чоңқур әһмийәткә егә қилиду. Бир инсан шундақ қилип яшиса, Йәһваниң көңлини хурсән қилалайду һәм Пәрвәрдигар Йәһва Шәйтанниң әйиплишигә җавап берәләйду (Пәнд-нәсиһәтләр 27:11).

Башқилар билән мунасивәт қилғанда ақиланә болуш. Әрләр, аяллар яки балилар болсун, һәммиси бүгүнки күндә Худаниң нәсиһәтлиригә барғансири муһтаҗ болмақта. Әр болғучиниң өз аялиға вападарлиғини сақлиши үчүн Худа мундақ нәсиһәт бериду: «Яш вақтиңниң хотуни билән сөйүнгин» (Пәнд-нәсиһәтләр 5:18—20). Аяллар үчүн Пәнд-нәсиһәтләр китавида қандақ қилип ериниң вә пәрзәнтлириниң һөрмитигә еришкән ишчан аял тоғрисида тәсвирләнгән баянлар бар (Пәнд-нәсиһәтләр 31-бап). Һәм пәрзәнтләрниң ата-аниларға бойсунуши үчүн көрсәтмә берилгән (Пәнд-нәсиһәтләр 6:20). Бу китап йәнә достлуқ мунасивитиниң муһимлиғини көрситиду, чүнки башқилар билән арилашмай яшаш, адәмни шәхсийәтчи қилип йетилдүриду (Пәнд-нәсиһәтләр 18:1). Дост кишигә яхши вә яман тәсир қилалайду, шуңа дост таллашта ақиланә болушимиз зөрүр (Пәнд-нәсиһәтләр 13:20; 17:17).

Өз-өзидин хәвәр елишта ақиланә болуш. Пәнд-нәсиһәтләр китавида һарақкәшликтин халий болуш, аң-сезимизни пайдилиқ ойларға толтуруп вә тәнсақлиққа зиян йәткүзидиған роһий кәйпияттин қутулуш һәм ишчан болуш тоғрисида қиммәтлик нәсиһәтләр бар (Пәнд-нәсиһәтләр 6:6; 14:30; 20:1). Худаниң нәсиһәтлиригә қариму-қарши болған инсаний көзқарашқа ишиниш һалакәткә йетәкләйду дәп агаһландуриду (Пәнд-нәсиһәтләр 14:12). Униңдики нәсиһәтләр қәлбимизни қоғдап, чирик тәсирләргә қарши турушқа үндәп мундақ агаһландуриду: «Һаятниң чәшмиси [булиғи] шу [көңүл] дур» (Пәнд-нәсиһәтләр 4:23).

Дунияниң һәр қайси җайлиридики миллионлиған адәмләр, шу нәсиһәтләргә қулақ селип, яхши турмуш кәчүрмәктә. Улар Йәһвани өзлириниң Һөкүмрани дәп қобул қилип ақиланә қарар чиқарған.

Пәнд-нәсиһәтләр китавиға асасланған.