Нуһниң кемә ясиши

НУҺНИҢ аяли вә Сам, Һам, Япәт исимлиқ үч оғли бар еди. Үч оғулниңму аяллири бар еди. Шуңа, Нуһниң аилисидикиләр җәми сәккиз җан еди.

Мана әнди, Худа Нуһ пәйғәмбәрни ғәлитә бир ишни қилишқа буйриди. Йәни, у Нуһқа ғайәт зор бир кемә ясашни ейтти. Бу кемә бәкму чоң болуп, униң шәкли худди бир чоң вә узун сандуққа охшаш еди. Худа Нуһқа: “Кемини үч қәвәт қилғин, ичидә өйләр болсун”, дәп ейтти. Бәзи өйләр Нуһ вә униң аилисидикиләр үчүн, йәнә бәзилири җан-җаниварлар үчүн, башқилири болса кемидики кишиләрниң вә җан-җаниварларниң йәйдиған йемәк-ичмәклирини сақлаш үчүн еди.

Худа йәнә Нуһ пәйғәмбәргә кеминиң ичигә су кирмәйдиған қилип ясашни буйриди. У: “Мән йәр йүзини Топан сүйигә ғәриқ қилип, йәр йүзидики барчә нәрсиләрни йоқ қилимән. Барлиқ кемә сиртидикиләр өлиду”, деди.

Нуһ вә униң оғуллири Йәһваниң сөзигә қулақ селип, кемә ясашни башлиди. Амма, башқа кишиләр уларни заңлиқ қилип күлүп, давамлиқ яман ишларни қиливәрди. Чүнки, Йәһваниң қилмақчи болған иши тоғрисида Нуһниң ейтқан сөзлиригә һеч ким ишәнмигән еди.

Кемә бәкму чоң болғач, уни ясашқа көп вақит кетәтти. Нурғун жиллардин кейин, әң ахири кемә ясилип болди. Шуниң билән, Худа Нуһқа җан-җаниварларни кемигә чиқиришни буйриди. Худа бәзи һайванларни бир әркәк, бир чиши, бир җүп қилип елип чиқишни, амма башқа бәзи түрдики һайванлардин йәттини елип чиқишни ейтти. У йәнә Нуһқа һәр хил түрдики учар қушларни елип чиқишини буйруған еди. Нуһ пәйғәмбәр һәммини дәл Худа буйруғандәк қилди.

Әң ахири, Нуһ вә униң аилисидикиләр кемигә чиқти. Шуниң билән, Худа кемә ишигини йепивәтти. Нуһ вә униң аилисидикиләр, кемә ичидә топан сүйиниң келишини күтүп турди. Улар билән биргә кемә ичидә сақлап туриватимән, дәп хиял қилип беқиңа! Пәрвәрдигар ейтқан топан сүйи растинла келәрму?