Абигаил билән Давут

БИЛӘМСИЗ, Давут билән көрүшкили кәлгән у чирайлиқ аял ким? У аялниң исми Абигаил. У ишниң йолини билидиған сәзгүр аял болуп, Давутни яман иш қилиштин тосап қалған еди. Ундақта, уни немә иш қилиштин тосап қалған? Шуни билиштин авал, Давутқа немә болғанлиғини көрүп бақайли.

Давут Саулдин қечип, бир тағ өңкүргә йошурунди. Униң акилири вә аилисидики башқиларму келип униңға қошулди. Тәхминән 400 адәм униңға әгәшкән еди. Давут уларға башламчи болди. Шуниң билән, Давут Моабниң падишасиға берип: “Маңа немә болидиғанлиғини билгүчә, атам билән анамни бу йәрдә турғили қойсиңиз”, дәп өтүнди. Кейин, Давут вә униңға әгәшкән кишиләр тағларда мөкүп жүрүшкә башлиди.

Мошу иштин кейин, Давут Абигаилни учратқан еди. Униң ери Набал көп йәр-зимини бар бай киши болуп, 3000 қойи вә 1000 өшкиси бар еди. Набал у қопал, меһир-шәпқәтсиз бир адәм еди. Амма, униң аяли Абигаил наһайити чевәр, чирайлиқ аял еди. У иш қилишниң епини биләтти. Һәтта бир қетим, у аилисидики кишиләрни қутқузуп қалған еди. Қандақ қилип? Биз бирликтә көрүп бақайли.

Давут вә униң адәмлири Набалға яхшилиқ қилип, йәни униң падичилириға ярдәмлишип, қойлирини қоғдиған еди. Шуңа, бир күни Давут бир қанчә адәмни Набалдин илтипат қилишни сорашқа әвәтти. Давут әвәткән адәмләр Набалниң қешиға кәлгәндә, у ярдәмчилири билән қойниң жуңини қирқивататти. Бу бир зияпәт күни еди. Шуңа, Набалниң йәйдиған нәрсилири көп еди. Шуниң билән, Давутниң адәмлири: “Биз саңа яхшилиқ қилған едуқ. Бирәр қоюңни оғрилимидуқ. Әксичә, улардин хәвәр елишқа ярдәмләштуқ. Һазир бизгә илтипат қилип, йегили азирақ тамақ бәрсәң”, дәп сориди.

Набал: “Мән сәндәк адәмләргә тамақ бәрмәймән”, деди. У яман гәп-сөзләрни қилип Давутни һақарәтлиди. Давутниң адәмлири қайтип келип болған ишларни униңға ейтип бәргәндә, униң қаттиқ аччиғи кәлди. Давут өз адәмлиригә: “Қиличиңларни есиңлар”, деди. Шуниң билән, улар Набал вә униң адәмлирини өлтүрүш үчүн йолға чиқти.

Набалниң рәһимсизлик билән қилған яман гәп-сөзлирини аңлиған бир хизмәтчи берип, Абигаилға болған ишларни ейтип бәрди. Абигаил дәрһал йемәкликләрни тәйяр қилди. У уларни ешәкләргә артип, йолға чиқти. У Давут билән учрашқанда, ешәктин чүшүп, егилип тазим билән: “Әй ғоҗам, ерим Набалға пәрва қилмиғайсән. У бир ахмақ, қамлашмиған ахмақлиқ ишларни қилиду. Қилғанлиримизни көңлүңгә алмиғайсән. Мәрһәмәт бу азирақ соғатни қобул қилғайсән”, деди.

Давут җавап берип: “Сән әқиллиқ аял екәнсән. Набалниң рәһимсизлиги үчүн, униңға яндуруп, уни өлтүрмәкчи едим. Сән мени тосап қалдиң. Теч-аман өйиңгә қайтип кәт”, деди. Кейин, Набал өлгәндә, Давут Абигаилни аяллиққа алди.