14-ДӘРИС

Муһим ой-пикирни тәкитләш

Ибранийларға 8:1

АСАСИЙ МӘХСӘТ. Нутуқта баштин-ахириғичә һәрбир муһим ой-пикир билән баш мавзу вә йәтмәкчи болған мәхсәт оттурисида қандақ бағлиниш барлиғини тиңшиғучиларниң ениқ көрүп йетишигә ярдәм бериш.

МӘХСӘТКӘ ҚАНДАҚ ЙЕТӘЛӘЙСИЗ?

Мәхсәт яки нишан бәлгүләш. Авал бу нутуқ арқилиқ қайси мәхсәткә йәтмәкчи екәнлигиңиз һәққидә ойлиниң. «Тиңшиғучиларға қандақ мәлуматни йәткүзмәкчи? Немигә ишәндүрмәкчи һәм немигә үндимәкчи?», дегән соаллар асасида нутуғиңизни тәйярлап чиқиң. Һәрбир муһим ой-пикирниң йәтмәкчи болған мәхситиңизгә ярдәм берәлишигә капаләтлик қилиң.

Өз-өзүңизгә: «Тиңшиғучилар мошу мавзуға қандақ инкас қайтуриду? Улар қандақ соалларни қоюши мүмкин? Немә мәхсәттә улар шундақ соал қойиду?» дегән соалларни қоюп көрүң. Тиңшиғучиларниң чүшинәлиши вә қобул қилиши үчүн оттуриға қоймақчи болған ой-пикирләрни мәнтиқийгә уйғун һалда тәртиплик орунлаштуруң.
Нутуқниң мавзусини тәкитләш. Нутуқ ейтиватқанда, пат-пат муһим сөз-ибариләрни яки мәнадаш сөзләрни ишлитип, мавзуни тәкитләң.
Муһим ой-пикирләрни аддий һәм ениқ көрситиш. Мавзу билән бағлинишлиқ муһим ой-пикирләрни таллап, бәлгүләнгән вақит ичидә үнүмлүк йәткүзүң. Муһим ой-пикирләрниң сани көп болуп кәтмисун, һәрбир муһим ойни ениқ чүшәндүрүң. Бир муһим ой-пикирдин йәнә бир ой-пикиргә өткәндә, азирақ тохтап сүкүт қилиң, андин кейинки ой-пикирни давамлаштуруң.

Нутуқ башланғанда, муһим ой-пикирни оттуриға қоюп, тиңшиғучиларниң нутуқ давамида шуни әстин чиқармаслиғиға ярдәм бериң. Нутуқ ахирлишай дегәндә, муһим ой-пикирләрни йәнә бир қетим тәкитләп, уларниң нутуқтики муһим мәзмунларни қайта есигә чүширишигә ярдәм бериң.