Нәһәмия башқиларға хизмәт қилишни халиған

Нәһәмия һоқуқини өз мәнпәити үчүн қолланмиған (Нәһ 5:14, 15, 17, 18; w02 1/11 27-б., 3-абз.)

Нәһәмия ишни назарәт қилипла қоймай, өзиму ишлигән (Нәһ 5:16; w16.09 6-б., 16-абз.)

Нәһәмия дуада Худадин өзиниң пидакарлиқ роһи билән көрсәткән меһир-муһәббитини есигә елишини сориған (Нәһ 5:19; w00 1/2 32-б.)

Нәһәмия валий болған болсиму, хәлиқ униңға алаһидә бир һөрмәт көрситиду дәп күтмигән. У мәртивилик вәзипиләргә егә болғанлар билән җамаәттә мәсъулийити бар бурадәрләргә яхши үлгә қалдурған.

ОЙЛИНИП КӨРҮҢ: «Мән башқиларға беришни көпирәк ойлаймәнму, яки елишни ойлаймәнму?»