Үгәнгәнлириңизни башқиларға ейтип бериң

Муқәддәс китапни тәтқиқ қилғанда, яхши һис-туйғуда болумиз. Амма бизни Йәһва Худаға техиму йеқинлаштурған нәрсиләр тоғрилиқ башқиларға ейтип бәрсәк, өзүмизни буниңдинму яхши һис қилимиз. Пәнд-нәсиһәтләр 11:25тә: «Башқисиға су ичкүзгән инсан өзиму мол суғурулиду»,— дәп йезилған.

Үгәнгәнлиримизни башқиларға ейтип бериш йеңи ойларни әстә сақлишимизға вә уларни чоңқурирақ чүшинишимизгә ярдәм бериду. Бу ойлар башқиларға пайда әкәлгәчкә, уларға үгәнгәнлиримизни ейтип бериштин хошаллиқ алимиз (Әлч. 20:35).

Мундақ қилип көрүң: Келәрки һәптидә үгәнгәнлириңизни бирсигә ейтип беришкә тиришип көрүң. Мәсилән, өйдикиләрниң бирси, җамаитиңиздики қериндаш, хизмәтдишиңиз, синипдишиңиз, хошниңиз яки хизмәттә учраштурған адәмгә ейтип бәрсиңиз болиду. Үгәнгән мәлуматни өз сөзүңиз билән ениқ, аддий ипадиләп бериң.

Унтумаңки: Мәхситимиз — өзүмизни билимлик көрситиш әмәс, адәмгә илһам бериш (Кор. 1-х. 8:1).