Кеминиң ғәриқ болуши

ҚАРАҢ! кемә хәтәрлик әһвалда, у нәччә парчә болуп кәтти! Суға сәкрәватқан кишиләрни көрдиңизму? Бәзиләр аллиқачан қирғаққа чиқип болди. Әву киши Павлус әмәсму? Ундақта, униңға немә иш болғанлиғини бирликтә көрүп бақайли.

Ядиңизда барму, Қәйсәрийәдә Павлус икки жил зинданда ятқан еди. Кейин, у вә башқа мәһбусларни кемигә селип, Римға елип маңди. Улар Крит арилиға йеқин җайдин өткәндә, боран-чапқунниң һуҗумиға учриди. Боран-чапқун техиму күчийип, кемичиләр кемини һайдашқа амалсиз қалди. Улар бир нәччә күн қуяшни яки кечиси юлтузларни көрәлмиди. Нурғун күнләрдин кейин, әң ахирида кемидики кишиләр һаят қелиштин үмүтини үзгән еди.

Шуниң билән, Павлус орнидин туруп: “Һеч қайсиңларниң һаяти зиянға учримайду; пәқәт кемә вәйран болиду. Түнүгүн кечә Худаниң бир периштәси келип, маңа: “Павлус қорқма! Сән чоқум Рим һөкүмрани қәйсәрниң алдиға беришиң керәк. Худа сән билән сәпәр қилғанларниң һәммисини қутқузиду”, деди”, дәп ейтти.

Боран-чапқун башлинип, 14-күни йерим кечә әтрапида, кемичиләр суниң тезлап кетиватқанлиғини байқиди! Улар кеминиң деңиз астидики хада ташларға урулуп кетишидин қорқуп, суға ләңгәр ташлиди. Әтиси әтигәндә, улар деңиз қолтуғини көрүп, кемини қирғаққа һайдап бармақчи болушти.

Улар қирғаққа қарап маңғанда, кемә деңиз астидики қум догисиға урулуп петип қалди. Шуниң билән, деңиз долқунлири кемигә соқулушқа башлап, кемә чугулуп парчиланғили турди. Мәһбусларға мәсъул ләшкәр башлиғи: “Су үзүшни билидиғанлар авал суға сәкрәп, қирғаққа үзүңлар. Андин қалғанлар сәкрәп, кеминиң чугулуп кәткән парчилириға есиливелип, қирғаққа чиқиңлар”, дәп буйруқ қилди. Улар шундақ қилди. Нәтиҗидә, дәл Худаниң периштәси вәдә қилғандәк, кемидики 276 кишиниң һәммиси бехәтәр қирғаққа чиқивалди.

У арал Малта, дәп атилатти. У йәрдики кишиләр интайин ақ көңүл еди. Улар хәтәрдин аман қалғанларниң һалидин хәвәр алди. Кейин, һава яхшиланғанда, әскәрләр башқа бир кемә билән Павлусни Римға елип маңди.