“A Son Zaarettada Demmana Danddayabeykke!”
Tumaa siyanawu koyiya uraa xeelliyaagan neenikka hegaadan ga eray? Neeni kase haasayissido uraa demmanawu zaaretta zaarettada biyaaba gidikkokka, zerido zerettaa haattaa ushshanawu hanotay injjetennan aggana danddayees. (1 Qor. 3:6) Hegaa mala hanotan meezee deꞌiyo aassiyaageeti son demmibeenna uraassi dabddaabbiyaa xaafoosona woy masttooshaa xaafidi a penggen wottoosona. Issi issi aassiyaageeti he ura a son demmanawu metootanaagaa eridi, a silkke quxuriyaa ekkanawu “Ne silkke quxuriyaa yootuutee?” yaagidi oychoosona. Nuuni so biidi oychiyoogan, dabddaabbiyaa xaafiyoogan, masttooshaa xaafidi a penggiyan wottiyoogaaninne silkkiyaa dawaliyoogan markkattiyaaba woy zaarettidi oychiyaaba gidikko, hegaa zaaretto oysha giidi qoodana danddayoos. Nuuni hegaadan oottiyoogee he uri darotoo son deꞌennaba gidikkokka, i ayyaanaabaa gujjidi koyanaadan maaddana danddayees.