Nahazo Lova Jakoba

Koa fa 40 taon̈o Isaka, izy nanambady Rebeka. Tiany mare vadiny io. Iro niteraka aroe lahy. Amban̈a tsaiky aby io.

Esao an̈arany araiky zoky, fa Jakoba zandriny. Esao olo tia mandehandeha, baka io mahay mitifitry. Jakoba tsy karaha zen̈y, izy tia midoko antran̈o.

Fomba tamy zen̈y, namian̈a talan̈olo ankamarozany tany ndreky vola lera babandro maty. Lova ikahian̈a raha aby zen̈y. Misy lova hafa koa zanaka Isaka. Raha nampan̈antinainy Jehovah Abrahama in̈y. Esao tsy nijery zen̈y foeky, fa tamy Jakoba raha zen̈y ten̈a maventy ankitin̈y.

Tandraraiky, Esao kajo mare nody baka nitifitry. Ren̈iny raha mangitry nalokiny Jakoba. Hoizy: ‘Zaho zen̈y mosary mare! Ameza amy lantihy mena io zaho!’ Volan̈iny Jakoba: ‘Amiako anao koa amianao zaho lovanao.’ Esao nivolan̈a: ‘Ataoko ino ma lova zen̈y! Aleva an̈y! Zaho io fa tihina mare.’ Ten̈a tsy nety raha nataony Esao. Aia ndraiky raha valera be karaha zen̈y natakalony hanin̈y kapila araiky!

Natoe Isaka, ke navy fotoan̈a han̈amezany tsodrano zanany talan̈olo. Rebeka nan̈ampy Jakoba hahazo tsodrano io. Koa fa hainy Esao raha zen̈y, izy neloko mare. Izy nila hamono zandriny io. Tiany Isaka ndreky Rebaka harovan̈a Jakoba, ke iro nivolan̈a taminany: ‘Mindao midoko amy Labana, anadahiny mamanao an̈y, firaka heloko Esao afaka.’ Jakoba nan̈araka volan̈a olobeny, ke izy nilefa nan̈avotro ain̈inany.