«Ҳалалла» шәырзыҟаз, асасдкылара аарԥшуа (Матф. 12:35а)

Ҳәарада, ҳара зегьы егьырҭ ауаа «ҳалалла» ҳарзыҟазарц ҳҭахуп иҳамоу ааԥхьара инақәыршәаны: «Асасдкылара аашәырԥшла» (Рим. 12:13). Аизара аиҳабацәа уи аганахь ала аҿырԥшы ҳарҭоит, дара ааԥхьара змоу ажәахәҟаҵаҩ иахь асасдкылара аадырԥшуеит, имҩақьыра ахә шәаны. Иҟалап ҳара хаҭала асасдкылара аарԥшра ҳзымгәаӷьуазар, ҳԥара ахьмаҷу, ма ҳаҩныҟа аӡә дааиуеит ҳәа ҳахьшәо азы. Ҳара арҭ ацәаныррақәа ҳариааир ҳалшоит, Иисус Марфа илиҭаз алабжьара ҳақәныҟәар (Лука 10:39—42). Иара иазгәеиҭеит асасдкылара аарԥшраҿы хкы рацәала афатәи аҩны аԥшӡареи раасҭа, аицәажәареи агәышьҭибахреи шеиӷьу. Уи алабжьара ҳақәныҟәалар, ҳара зегьы иҳалшоит Анцәа Иажәа ишану еиԥш, ҳашьцәа рахь «аҳалалра» аарԥшра (3 Иоан. 5—8).