Պատանի տարիքում Օզիան խոնարհ էր։ Նա սովորել էր «վախենալ ճշմարիտ Աստծուց»։ Օզիան ապրել է 68 տարի, և իր կյանքի մեծ մասը վայելել է Եհովայի հավանությունն ու օրհնությունները (2 Տար. 26։1-4)։ Նա պարտության է մատնել Աստծու ժողովրդի թշնամիներից շատերին և ամրացրել է Երուսաղեմի պաշտպանությունը (2 Տար. 26։6-15)։ Անկասկած, նրան մեծ ուրախություն էր պատճառում այն ամենը, ինչ նա կարողանում էր անել Աստծու օգնությամբ (Ժող. 3։12, 13)։ Օզիան սովոր էր, որ ուրիշները հնազանդվեին իր հրահանգներին։ Բայց մի՞թե դա նշանակում էր, որ նա կարող էր անել այն, ինչ ուզում էր։ Մի օր նա որոշեց մտնել Եհովայի տաճար և հանդգնորեն փորձեց խնկի սեղանի վրա խունկ ծխել, ինչն անելու իրավունք թագավորները չունեին (2 Տար. 26։16-18)։ Քահանայապետ Ազարիան փորձեց ուղղել նրան, բայց Օզիան խիստ զայրացավ։ Ցավոք, նա կորցրեց Եհովայի մոտ ունեցած իր բարի համբավը, և Եհովան պատժեց նրան բորոտությամբ (2 Տար. 26։19-21)։ Եթե նա խոնարհ մնար, ամեն բան այլ կերպ կարող էր լինել։ w23.09, էջ 10, պրբ. 9-10

Պետրոս առաքյալը անգամ օծվելուց հետո ստիպված էր պայքարել իր թուլությունների դեմ։ 36 թ.-ին նա ականատես եղավ, թե ինչպես Աստված սուրբ ոգով օծեց Կոռնելիոսին, ով հրեա չէր։ Դա հստակ ցույց տվեց, որ «Աստված կողմնակալ չէ», և որ այլազգիները կարող են քրիստոնեական ժողովի մի մասը լինել (Գործ. 10։34, 44, 45)։ Այդուհետ Պետրոսը սկսեց ուտել այլազգիների հետ, ինչը նախկինում երբեք չէր անի։ Բայց որոշ հրեա քրիստոնյաներ կարծում էին, որ հրեաներն ու այլազգիները չեն կարող միասին ուտել։ Եվ երբ այդպիսի տեսակետ ունեցող որոշ եղբայրներ եկան Անտիոք, Պետրոսը այլևս այլազգիների հետ չէր ուտում, քանի որ վախենում էր վիրավորել հրեա քրիստոնյաներին։ Պողոս առաքյալը, տեսնելով այդ կեղծավորությունը, հանրորեն հանդիմանեց նրան (Գաղ. 2։13, 14)։ Չնայած այդ սխալին՝ Պետրոսը չհուսահատվեց։ w23.09, էջ 22, պրբ. 8

Անկեղծ ինքնաքննություն անելու արդյունքում թերևս նկատես, որ բարելավումներ անելու կարիք ունես։ Բայց մի՛ վհատվիր։ «Տիրոջ բարությունը» կօգնի քեզ շտկվել (1 Պետ. 2։3)։ Պետրոս առաքյալի հետևյալ խոսքերը հավաստիացնում են մեզ դրանում. «Աստված.... ավարտին կհասցնի ձեր ուսուցումը։ Նա կզորացնի ձեզ»։ Մի առիթով Պետրոսը այնպիսի զգացում ուներ, որ արժանի չէ լինելու Աստծու Որդու կողքին (Ղուկ. 5։8)։ Բայց Եհովայի և Հիսուսի հոգատարության շնորհիվ Պետրոսը կարողացավ շարունակել հավատարմորեն հետևել Քրիստոսին։ Արդյունքում Եհովան թույլ տվեց նրան մտնել «մեր Տեր և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի հավիտենական Թագավորությունը» (2 Պետ. 1։11)։ Ի՜նչ հրաշալի վարձատրություն։ Եթե դու էլ Պետրոսի պես՝ չհանձնվես և թույլ տաս, որ Եհովան կրթի քեզ, դու նույնպես կվարձատրվես հավիտենական կյանքով։ Դու «կգնաս դեպի [քո] հավատի վերջնագիծը՝ դեպի փրկություն» (1 Պետ. 1։9)։ w23.09, էջ 31, պրբ. 16-17