কৰিন্থীয়াসকললৈ দ্বিতীয় চিঠি

৩ আমি আৰু এবাৰ আৰম্ভণিৰ পৰা তোমালোকক নিজৰ পৰিচয় দিব লাগিব নে, যেন তোমালোকে আমাক চিনিয়েই নোপোৱা? বা কিছুমান লোকৰ দৰে আমিও নিজৰ কাৰণে তোমালোকক মঞ্জুৰি পত্ৰ দিব লাগিব নে, অথবা তোমালোকৰ পৰা মঞ্জুৰি পত্ৰ লʼব লাগিব নে? ২ আমাৰ মঞ্জুৰি পত্ৰ তোমালোকেই হোৱা, যি আমাৰ হৃদয়ত লিখা আছে আৰু যাক গোটেই জগতে জানে আৰু পঢ়ে। ৩ কাৰণ এয়া স্পষ্ট যে তোমালোক খ্ৰীষ্টৰ সেই চিঠি, যাক আমি সেৱকসকলে চিয়াঁহীৰে নহয়, কিন্তু জীৱিত ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ শক্তিৰে লিখিছোঁ আৰু এয়া শিলৰ ফলিত নহয়, কিন্তু হৃদয়ত লিখা হৈছে।

৪ খ্ৰীষ্টৰ যোগেদি ঈশ্বৰৰ ওচৰত আমি এই ভৰসাই ৰাখোঁ। ৫ আমাৰ যোগ্যতা আমি নিজৰ শক্তিৰে পোৱা নাই, কিন্তু আমাৰ যোগ্যতা ঈশ্বৰৰ পৰা পাইছোঁ। ৬ তেৱেঁই আমাক নতুন চুক্তিৰ সেৱক হʼবলৈ যোগ্য কৰি তুলিছে আৰু এই চুক্তি লিখিত নিয়মৰ নহয়, কিন্তু পবিত্ৰ শক্তিৰ হয়। কিয়নো লিখিত নিয়মে মৃত্যুৰ শাস্তি দিয়ে, কিন্তু পবিত্ৰ শক্তিয়ে জীৱন দিয়ে।

৭ যি নিয়মে মৃত্যুলৈ নিয়ে আৰু যি নিয়ম শিলত খোদিত কৰি লিখা হৈছিল, সেই নিয়ম দিয়াৰ সময়ত ইমানেই মহিমা প্ৰকাশ পাইছিল যে সেই মহিমাৰ প্ৰভাৱত মোচিৰ মুখ উজ্জ্বল হৈ উঠিছিল আৰু ইয়াৰ কাৰণে ইস্ৰায়েলীসকলে মোচিৰ মুখৰ ফালে চাব নোৱাৰিছিল, যদিও সেই উজ্জ্বলতা শেষ হোৱাৰ কথা আছিল। ৮ লিখিত নিয়ম যদি ইমানেই মহিমাৰে সৈতে দিয়া হয়, তেনেহʼলে পবিত্ৰ শক্তি আৰু বেছি মহিমাৰে দিয়া নহʼব নে? ৯ যদি শাস্তি দিয়া নিয়ম মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ আছিল, তেনেহʼলে ভাল বুলি গণ্য কৰা সেৱা আৰু কিমান মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ হʼব! ১০ আচলতে এসময়ত যাক মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ কৰা হৈছিল, তাৰ মহিমা কাঢ়ি লোৱা হʼল, কিয়নো যি মহিমা পাছত আহিছিল, সেয়া তাতকৈ বেছি শ্ৰেষ্ঠ আছিল। ১১ যি শেষ হʼবলগীয়া আছিল, সেয়া যদি মহিমাৰে সৈতে অনা হʼল, তেনেহʼলে যি থাকিবলগীয়া আছে, তাৰ মহিমা আৰু কিমান বেছি শ্ৰেষ্ঠ হʼব!

১২ আমাৰ ওচৰত এনে আশা আছে, সেইবাবে আমি ভয় নকৰাকৈ কʼবলৈ সাহস কৰোঁ ১৩ আৰু মোচিয়ে যি কৰিছিল, সেয়া আমি নকৰোঁ। তেওঁ নিজৰ চেহেৰা পৰ্দাত ঢাকি লৈছিল যাতে ইস্ৰায়েলীসকলে সেই নিয়মৰ মহিমা একেথৰে চাব নোৱাৰে, যাক পাছত শেষ কৰাৰ কথা আছিল। ১৪ কিন্তু তেওঁলোকৰ চিন্তা কৰা শক্তি নাইকিয়া হৈ পৰিছিল। আজিও যেতিয়া পুৰণি চুক্তি পঢ়া হয়, তেতিয়া তেওঁলোকৰ হৃদয়ত সেই একে পৰ্দা ঢাক খাই থাকে, কিয়নো সেই পৰ্দা কেৱল খ্ৰীষ্টৰ যোগেদিহে আঁতৰাব পাৰি। ১৫ আচলতে, আজিও যেতিয়াই মোচিৰ কিতাপ পঢ়ি শুনোৱা হয়, তেতিয়া তেওঁলোকৰ হৃদয় পৰ্দাত ঢাক খাই থাকে। ১৬ কিন্তু যেতিয়া কোনোবাই উভতি যিহোৱাৰ* ওচৰলৈ আহে, তেতিয়া সেই পৰ্দা আঁতৰাই দিয়া হয়। ১৭ যিহোৱা* অদৃশ্য হয় আৰু যʼত যিহোৱাৰ* পবিত্ৰ শক্তি আছে, তাত স্বাধীনতাও আছে। ১৮ আমাৰ চেহেৰা পৰ্দাত ঢাকি থোৱা নাই আৰু আমি সকলোৱে আইনাৰ দৰে যিহোৱাৰ* মহিমা প্ৰকাশ কৰোঁ। এইদৰে আমি ঈশ্বৰৰ দৰে হৈ গৈ আছোঁ আৰু আমি দিনক দিনে আগতকৈ বেছি তেওঁৰ মহিমা প্ৰকাশ কৰি আছোঁ, যিদৰে অদৃশ্য ঈশ্বৰ যিহোৱাই* আমাক সলনি কৰি গৈ আছে।*